3 กรกฎาคม 2561 10:03 น.
อ.วรศิลป์
สามกรกฎาคมปีหกหนึ่ง
สังคมไทยสุขซึ้งกันถ้วนหน้า
ข่าวชีวิตเด็กรอดถ้ำคูหา
สิบสามชีวาในนั้นพลันปลอดภัย
นับสิบวันที่ฝ่าฟันและร่วมแรง
โดยไม่แบ่งหรือเกี่ยงข้างว่าฝั่งไหน
ร้อยพันมือร่วมแรงและร่วมใจ
ทั้งเทศไทยเพื่อจุดหมายอันเดียวกัน
เหตุการณ์นี้คือตำนานเล่าขานต่อ
ใช่แม่พ่อที่ปรีดิ์เปรมเกษมสันต์
หากแต่ทุกใจไทยล้วนเบิกบาน
วันก้าวผ่านเคราะห์ร้ายด้วยใจเดียว
ป.ล. ยินดีต้อนรับทีมหมูป่าน้อยกลับบ้าน
(3.7.61)
2 กรกฎาคม 2561 16:48 น.
อ.วรศิลป์
สิบสามชีวิต
ติดอยู่ในถ้ำ
หลายคืนหลายค่ำ
ในถ้ำเหน็บหนาว
คืนวันผ่านผัน
หลายวันยืดยาว
ติดตามถามข่าว
ปวดร้าวกังวล
ผู้คนร่วมใจ
มากมายท่วมท้น
หวังช่วยทุกคน
รอดพ้นปลอดภัย
สองกรกฎา
แปดเพลาผ่านไป
พรุ่งนี้ฟ้าใหม่
หวังได้ข่าวดี
ขอพระคุ้มครอง
ปกป้องน้องพี่
เจอกันพรุ่งนี้
คนที่ไม่คุ้นเคย
ป.ล. ขอร่วมเป็นหนึ่งแรงใจ ในวันอันยากลำบากนี้
(2.7.61)
2 กรกฎาคม 2561 09:31 น.
อ.วรศิลป์
สุขกับโลกของความฝัน
สุขกับวันที่เป็นจริง
สองสุขต่างกันยิ่ง
สุขโลกจริงสุขโลกฝัน
หลายคนอาจโชคดี
ที่สุขมีตอนกลางวัน
บางคนสุขในฝัน
โลกจริงนั้นทรมาน
ไม่ว่าสุขกลางวัน
หรือในฝันค่ำคืนผ่าน
สุขไซร้ใช่ยืนนาน
สองสุขนั้น...มันชั่วคราว
(2.7.61)
29 มิถุนายน 2561 10:27 น.
อ.วรศิลป์
ผลไม้ตั้งหลายถุง
พะรังพะรุงหอบหิ้วถือ
หมายมั่นและปั้นมือ
ทานตอนมื้ออาหารเย็น
ถึงบ้านล้างสะอาด
จัดใส่ถาดสวยใช่เล่น
อร่อยแน่เอาแช่เย็น
หวังกินเล่นเย็นเพลินใจ
หลังอิ่มมื้ออาหาร
แบ่งใส่จานสองจานใหญ่
กระหยิ่มยิ้มในใจ
บัดนี้ได้เวลากิน
หยิบกินผลที่หนึ่ง
แสนสุดซึ้งอร่อยลิ้น
ผลที่สองแบ่งน้องกิน
น้องแลบลิ้นหนอนดิ้นตาย
เนื้อเงาะอยู่ในเปลือก
เกินจะเลือกผลไม้
เปลือกงามใช่ปลอดภัย
หนอนซ่อนใน....เสียดายจัง
(29.6.61)
28 มิถุนายน 2561 10:14 น.
อ.วรศิลป์
ไม่มีคนรู้ใจไม่เป็นไร
เพียงมีคนเข้าใจบ้างก็พอ
การมีคนรู้ใจไม่ง่ายหนอ
จึงรู้พอขอแค่คนเข้าใจ
ไม่มีใครผู้ใดเป็นเจ้าของ
อีกทั้งไม่ครอบครองใครต่อใคร
มิตรภาพไมตรีมีปันให้
แต่ก็ไม่เรียกร้องต้องได้มา
ไม่มีคนรู้ใจไม่เป็นไร
ไม่มีคนรู้ใจใช่ไร้ค่า
ชีวิตนี้มีเข้าใจและศรัทธา
ก็คุ้มค่าที่เกิดมาชื่อว่าคน
(28.6.61)