26 กรกฎาคม 2561 09:57 น.
อ.วรศิลป์
ชอบอ้างว่ามึนเมา
กับรู้เท่าไม่ถึงการณ์
ผู้คนอันธพาล
ในสันดาลขาดยั้งใจ
อารมณ์พาลชั่ววูบ
ดุจไฟธูปที่เผาไหม้
เรื่องเล็กพาให้ใหญ่
เหตุเพราะไม่คุมอารมณ์
สุรายาเสพติด
พาชีวิตยิ่งขื่นขม
อีกไร้คุมอารมณ์
จึงยิ่งตรมจมอบาย
ป้องกันอีกว่าแก้
เพราะจะแย่แก้ตอนสาย
สังวรก่อนวอดวาย
ระวังไว้ให้จงดี
" ชำระตนพ้นบ่วงกรรม ด้วยครองธรรมเข้าพรรษา "
(26.7.61)
24 กรกฎาคม 2561 15:39 น.
อ.วรศิลป์
ร่มกาง เดินกลางฝน
ข้างกายตน ไร้คนข้าง
ฝนพรม เอาร่มกาง
ก้าวเดินย่าง ทางยาวไกล
ละออง ฝนหล่นมา
เปียกกายา ผ้าที่ใส่
เหน็บหนาว ปวดร้าวกาย
แต่หัวใจ ใช่อ่อนแอ
ร่มกาง เดินกลางฝน
บอกใจตน อย่าท้อแท้
เปียกกาย อย่าไปแคร์
จิตแน่วแน่....แค่นั้นพอ
(24.7.61)
22 กรกฎาคม 2561 15:52 น.
อ.วรศิลป์
เติมไฟให้ชีวิต
วันอาทิตย์ชีวิตพักผ่อน
วันสบายไม่เร่งร้อน
ได้พักผ่อนทั้งกายใจ
เติมไฟให้ชีวิต
เพื่อกายจิตกลับสดใส
พลิกฟื้นคืนแรงใจ
ก่อนก้าวใหม่ในวันจันทร์
เติมไฟให้ชีวิต
สุขกับกิจอันสุขสันต์
พ่อแม่ลูกที่ผูกพัน
สุขร่วมกันวันครอบครัว
(22.7.61)
21 กรกฎาคม 2561 12:20 น.
อ.วรศิลป์
ปัญหาอันมากมาย
อาจทำให้ใจท้อแท้
ใจเย็นเย็นค่อยค่อยแก้
อย่าด่วนแพ้แม้ยากเข็ญ
ปัญหามีไว้แก้
ขืนยอมแพ้คงไม่เห็น
ชัยชนะอันงามเด่น
ความตื่นเต้นที่เส้นชัย
อาจมีบางปัญหา
ที่รู้ว่าแก้ไม่ได้
ไม่ได้ไม่เป็นไร
บอกหัวใจให้อดทน
อดทนนั้นขมขื่น
แต่วหานชื่นยามเกิดผล
หลายครั้งแค่อดทน
กลับส่งผลปัญหาคลาย
ป.ล. ความอดทนนั้นขมขื่น แต่ผลของมันหวานชื่นเสมอ
(21.7.61)
19 กรกฎาคม 2561 10:04 น.
อ.วรศิลป์
เริ่มต้น ชีวิต ด้วยวัยเรียน
หัดอ่าน หัดเขียน เรียนหนังสือ
จดจำ ทำท่อง และฝึกปรือ
ทุกมื้อ ทุกวัน ฉันพากเพียร
ก ไก่ ข ไข่ สระอา
สองสาม สี่ห้า ฝึกคิดเขียน
พละ ศิลปะ ฉันร่ำเรียน
วนเวียน เลื่อนชั้น กันทุกปี
ผ่านพ้น วัยเยาว์ เข้าวัยรุ่น
คุกรุ่น คร่ำเคร่ง เร่งเต็มที่
เป้าหมาย ไขว่คว้า ปริญญาตรี
จบไป ได้มี งานการทำ
ไม่นาน ผ่านพ้น วัยศึกษา
ความรู้ เรียนมา ช่างน่าขำ
ในสมอง หลายอย่าง ยังจดจำ
แต่ง่าน ที่ทำ ไม่ได้ใช้
อาชีพ การงาน นั้นแตกต่าง
แต่ละ เส้นทาง ช่างกว้างใหญ่
เรื่องให้ เรียนรู้ อีกมากมาย
ทั้งที่ ไม่ใช่ วัยนักเรียน
การเรียน จึงอยู่ คู่ชีวิต
การเรียน ตามติด จนเกษียณ
วัยใด ก็ช่าง ต่างต้องเรียน
ความรู้ โลกเปลี่ยน เรียนจนตาย
(19.7.61)