5 ตุลาคม 2548 14:54 น.
อุนตร้า..จัง
คิดถึงตลอดมาฉันยอมรับ
และก็นับเป็นตัวเลขไม่ได้ว่ารักเทอแค่ไหน
ยอมรับว่าเมื่อก่อนเคยรักเทอหมดใจ
แต่ตอนนี้ไม่ใช่..ตัดใจจากเทอได้มาตั้งนาน
แต่เทอเองตอนนี้มาทำยิ้มให้
เรียกให้สนใจแล้วโบกมือให้ฉัน
ไอ้เราก็หลงดีใจคิดว่าเทอยังคงรักกัน
แต่ผ่านไปไม่นานเทอก็กลับมาเป็นอย่างเคย
5 ตุลาคม 2548 12:01 น.
อุนตร้า..จัง
ความใกล้ชิด
ทำให้เราได้สนิดสนม
ปัญหาในใจคลี่คลาย
จากที่เคยเป็นปม
คงเพราะตัวเทอ
มาแก้สิ่งที่ทับถมออกไปจากใจ
ไกล้กันอย่างนี้
ความรู้สึกที่มีเทอจะรู้ไหม
ว่าคนไกล้ชิดแอบรักเทอหมดใจ
เทอจะรับรู้บ้างไหม
เมื่อไหร่จะมองเห็นซะที
4 ตุลาคม 2548 18:46 น.
อุนตร้า..จัง
ไม่ได้เกิดมาสวยเหมือนนางฟ้า
ที่บรรดาล ลงมาให้คู่กับเทวดาองค์ไหน
ไม่ใช่คนที่มีทุกอย่างเสมอไป
แต่เป็นคนที่จริงใจเสมอมา
ทำคนเจ็บมาก็มากมาย
นี่ร๋อ นางฟ้า ที่ใครเขาว่า
นางฟ้า ที่โดนถีบตกสวรรค์มามากกว่า
ไม่ใช่ นางฟ้า ที่เลอค่าพอให้เทอมใส่ใจ
แฮ่ะๆ คิดคำว่านางฟ้าได้ก็แต่งซ้าเลย^0^
3 ตุลาคม 2548 15:26 น.
อุนตร้า..จัง
พยายามแล้วพยายามอีก
อยากหลบหลีกไปให้ไกลไม่พบเทอ
ตัดใจไม่ได้ ยังคิดถึงเสมอ
ตัดใจไม่ได้ เลยเทอ ไม่รู้จะทำยังไง
ต้องเจ็บจนวันนี้
ได้แต่กอบเก็บความรัก..สิ่งดีๆ..ที่เคยมีให้
อยากให้เราคุยกัน..ยิ้มให้กัน..เหมือนเพื่อนกันทั่วไป
ขอแค่นี้ได้ไหม ไม่มากไปนะเทอ
แหง่วๆ..อึ่กๆ^^
3 ตุลาคม 2548 12:00 น.
อุนตร้า..จัง
บอกแล้วไง
ว่าไม่คิดอะไร..นอกจากเทอคือเพื่อนฉัน
ยอมรับมาเถอะ..ว่าไม่คิดจะเป็นเพื่อนกัน
คิดอย่างเดียว..จะเป็นแฟนฉัน.....จะควงไปโชว์ไค
เพื่อนก็เพื่อนสิ่
อย่ามาเซ้าซี้จะได้ไหม
รำคาญนะที่ต้องคอยมาเกรงใจ
เลิกชอบกันได้ไหม.....ถ้าไม่ได้..เราไม่รู้จักกัน
เอาน่าๆบทแรกมานไม่ค่อยคล้องกานไวม่ารุ้อ่าT_T
หน้าส่วนตัว
1117
