11 มีนาคม 2548 09:10 น.
อุณากรรณ
บ้านสวน
๑๐ มีนาคม ๒๕๔๘
บุหลัน....ยอดรัก
บุหลัน....ยอดรัก
คนดีของพี่ ณ เวลานี้ยังสบายดีอยู่ไหม
อากาศที่นั่นเป็นอย่างไร หนาวไหมที่รัก
ที่นี่นั้นแสนหนาว หนาวจนสะท้านเข้าไปเนื้อใน
พี่เพียรคิดถึง เวลาที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน
มอบไออุ่นให้ซึ่งกันและกัน
ในยามที่หนาวเหน็บเช่นนี้
คงอบอุ่นเข้าไปถึงห้วงหัวใจ
ราตรีนี้จันทร์ช่างงามเหลือเกิน
พี่เฝ้ามองจันทร์มองได้ไม่รู้เบื่อ
คิดถึงเจ้านัก
บุหลัน.....
ดวงจันทร์ในดวงใจของพี่
ป่านนี้คนดีจะหลับหรือยัง
หากว่ายัง
พี่จะร้องเพลงกล่อมขวัญให้ฝันดี
พี่จะฝากสายลมที่แสนดีพัดพา
ความคิดถึงและปรารถนาดีนี้
ไปถึงเจ้าผู้ห่างไกล
อยากให้เจ้ายอดขวัญ
จงมั่นใจ
ว่าพี่นี้แสนห่วงใย
ไม่เคยหน่าย
พี่จะรักภักดิ์ต่อเจ้า
ตราบชีพพี่นี้
วอดวายสลายลง
บุหลันเอ๋ย................
ขอเจ้าจงส่องแสงสว่าง
อยู่กลางใจพี่
จนนิรันดร์
รักเจ้าเสมอ....พี่ชาย
18 ตุลาคม 2547 10:11 น.
อุณากรรณ
ยอดรัก.......ค่ำคืนนี้ผมมองดาวบนท้องฟ้า
มันช่างสุกใส
มันช่างคล้ายกับดวงตาของคุณเหลือเกิน
ผมยังจำวันนั้นได้ดี วันที่เรานั่งดูดาวอยู่ด้วยกัน
ผมบอกกับคุณว่า ผมรักท้องฟ้า ผมรักดวงดาว
แต่คุณรู้ไหมครับยอดรัก
มีดาวดวงพิเศษที่ผมรักมาก และไม่มีดวงไหนจะมาเทียบเทียมได้
นั่นก็คือ ดวงดาวในดวงตาของคุณ และเป็นดาวประจำใจของผม
คืนนี้เป็นคืนเดือนมืด ทำให้ดาวสุกสว่างกว่าที่เคย
ดวงดาวส่องประกายระยิบระยับบนม่านฟ้าสีดำสนิท
เป็นความงดงามของธรรมชาติโดยแท้
และในวลานี้ ดาวดวงพิเศษของผมก็แจ่มชัดในมโนสำนึกของผม
เช่นกัน
คำสัญญาของเราที่ว่า
จะดูแลรักษาดวงใจอันเป็นที่รัก จวบจนวันได้กลับมาเคียงกัน
มันยังก้องสะท้อนอยู่ในจิตวิญญาณของผม
ผมได้ยินอยู่ทุกขณะทั้งในยามหลับและตื่น
ยอดรัก.......ในยามเหงาผมจะมองดวงดาวบนท้องฟ้า
มันทำให้ผมรู้สึกว่า
คุณอยู่ใกล้ ๆ ผม
คุณอยู่เคียงข้างผม
ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นใจอย่างประหลาด
เป็นพลังให้ผมต่อสู้ชีวิตในก้าวต่อ ๆ ไป
ผมสัญญา อีกไม่นานยอดรัก
ผมจะกลับมาเติมเต็มความฝันของสองเรา
ผมจะกลับมาเคียงคู่กันให้เหมือนดั่งฟ้าที่คู่ดาว
ได้โปรดรักษาดวงใจอันเป็นที่รัก
คอยผม
ให้ถึงวันที่ดาวคู่ฟ้า
ยอดรักของผม
15 ตุลาคม 2547 11:37 น.
อุณากรรณ
สุดที่รัก.....ยอดดวงใจของฉัน
ฉันไม่รู้จะหาคำพูดใดมาบรรยายได้เทียบเท่าความรู้สึก คิดถึง
ที่มีอยู่เต็มห้วงหัวใจของฉันออกมาให้คุณได้รับรู้
ยอดรัก.....ในยามที่ไกลกันเช่นนี้ สิ่งที่พอจะทำได้ คือ คิดถึงกัน
ทุกวัน ภาพของคุณที่ให้ไว้ในคราก่อนจาก เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ฉันคลาย
ความคิดถึงลงได้บ้าง เสมือนว่าเป็นที่พึ่งทางใจ
ในยามนี้.......ตุลามาส ย่างเข้าฤดูหนาวแล้ว ลมหนาวเริ่มพัดผ่านจากฟากฟ้า อากาศก็เริ่มหนาวเย็นลงทุกขณะ ความเย็นเยียบได้เข้าเกาะกินหัวใจ มันยิ่งเพิ่มความเหงา และความเป็นห่วงคุณสุดใจ
เป็นกังวลว่า ยามไกลเช่นนี้จะได้ใครคอยเฝ้าดูแลคุณ
ราตรีนี้ พระจันทร์ช่างงามยิ่งนัก ทอแสงนวลสว่างยวนตาพาให้คะนึงถึงคนที่อยู่ห่างไกล
ยามค่ำคืนที่ฉันซุกกายอยู่ภายใต้ผ้าห่มหนา ใจก็ประหวัดไปว่า
ในยามนี้ คุณจะเป็นเช่นไร ใครจะหาผ้าห่มอุ่นให้คุณคลุมกายเพื่อคลายหนาว
ในยามที่หนาวทั้งใจและกายเช่นนี้
ยอดขวัญ........ฉันจะส่งผ่านความอบอุ่นละมุนละไม ส่งใจฝากกับจันทร์
ไปอยู่ใกล้ๆ คุณ ทุกเวลา ทุกนาที ยามใดที่เหน็ดเหนื่อย ท้อแท้ กายและใจ
จงมองจันทราบนฟากฟ้า ฉันจะอยู่ใกล้ ๆ เป็นเพื่อนคุณ ให้อุ่นใจ
สุดที่รัก.........ยอดดวงใจ รติภักดิ์แห่งฉันนี้พลีเพื่อคุณเพียงผู้เดียว
ขอให้คุณโปรดรับรู้ไว้เถิดว่า ฉันคนนี้ยังคงรักและเป็นห่วงคุณสุดหัวใจ
ในยามร้างไร้ไกลกัน หวังใจว่า คุณจะเป็นสุขเสมอ
และฉันคนนี้จะเฝ้ารอคอยคุณ ด้วยพลังแห่งความรักและคิดถึงไม่เสื่อมคลาย
ขอรติเทพจงอวยชัยแด่ความรักของสองเรา ให้แนบเนาว์อยู่ชั่วฟ้าดินสลาย
ระลึกถึงกันเสมอ..........สุดที่รัก.....ยอดดวงใจของฉัน
หน้าส่วนตัว
1852
