12 มีนาคม 2549 18:23 น.
อิ่มเอิบ
...แม้ฉันไม่ใช่คนรักของเธอ
แต่ก็เป็นคนที่รักเธอมากกว่าคนอื่นๆ
ไม่แพ้คนคนนั้นของเธอ
ในยามที่ท้อแท้ขอได้อย่ามองผ่านฉันไป
..แม้ฉันไม่ใช่คนดีในสายตาเธอ
แต่ขอเธอจงรับความห่วงใยจากฉันไว้
แม้ในยามหลับใหลที่อันตรายให้เธอรู้สึกเหมือนฉันอยุ่ข้างๆเธอนะ
เธอจะรู้สึกอย่างไรก็ตามแต่..แต่ฉันรักเธอ..
....เขาอาจจะเป็นคนที่เธอรัก และเธอก็รักเขามากกว่า
เขาจะเป็นอย่างไรแต่ในสายตาเธอเขาก็ดีไปหมด
แม้จะผ่านผู้ชายร้อยพัน เขาก็มีความหมายสำหรับเธอ
..เพราะเขาคือความรักของเธอ
.....ส่วนฉันที่ไม่มีใคร..ก็ยังไม่มีใครอยู่อย่างนี้
แม้ว่าบ้างครั้งมีผู้คนมากมาย...แต่ก็ไม่มีใคร
..บางครั้งก็เหมือน..มีบางสิ่งบางอย่าง อยู่ในความว่างเปล่า
...และสุดท้ายก็ไม่เหลือใคร...
.....ก็อย่างที่ฉันเป็น...คือคนที่เธอไม่รัก...<
...........ฉันคือถนนสายเก่า ให้เธอรับรู้ไว้นะ/font>