17 กันยายน 2552 11:17 น.
อิสินธร
๑ เมื่อไม่มีความสำคัญในวันนี้
ไม่ควรมีสิ่งใดให้คิดถึง
แต่ภาพเก่าคอยทวงถามความคำนึง
ก็เพียงซึ้งแวบเดียวหนึ่งเสี้ยวกาล
๒ หัวใจรักมั่นคงซื่อตรงสุด
มิอาจหยุดวาระฉากประหาร
ยิ้มที่เคยอบอุ่นละมุนมาน
ไยกลับรานเข่นฆ่าไร้ปรานี
๓ เคยสัญญาเหมาะมั่นว่าวันหนึ่ง
เมื่อก้าวถึงคุณค่าและหน้าที่
งานวิวาห์จะเบิกวันฤกษ์ดี
หลอมชีวีสองคนปลูกต้นรัก
๔ จึงเรี่ยวแรงความหวังทั้งมวลมอด
หัวใจบอดปลิดปล่อยลอยไร้หลัก
เหมือนเชื้อไขไฟฟอนร้อนรุมนัก
คนอกหักมันเป็นเช่นนี้เอง
๕ เมื่อความรักเป็นชังขึ้นบังหน้า
เมื่อแววตาชื่นชมเป็นข่มเหง
เมื่อหัวใจชอกช้ำเกินยำเกรง
ก็พร้อมเพลงพิฆาตฆ่าอย่างปราชัย
๖ ใช้เลือดล้างน้ำตาจนสาจิต
รานชีวิตชาติชู้อย่าอยู่ได้
กูไม่ได้ชื่นชมอย่างสมใจ
ก็ไม่ยกให้ใคร...ไม่มีวัน