13 กุมภาพันธ์ 2555 21:56 น.
อิสรชัย รัตน
กลางแสงจันทร์ขาวนวลแสนชวนฝัน
ฉันเคลียคลอ แอบอิงกัน พร้อมเกลียวคลื่น
กายเคียงกายหลับตาฝัน แม้นยามตื่น
โอ้ค่ำคืน นี้นั้น ฉันสุขใจ
ฉันมองดาว ระยิบฟ้า ระยับฝัน
ชี้ชวนนับ นี่นั้น ชี้ชมใหญ่
ดาวความรัก ดาวความใคร่ คุข้างใน
อยู่ที่ใจ รู้ควร ทบทวนความ
ฉันหักห้าม ดาวใกล้ตัว ที่หมกหมุ่น
คอยฉุดดึง ด่ำลึก น่าเกรงขาม
จิตประหวั่น พรั่นพรึง ทุกชั่วยาม
เมื่อแก้มงาม แนบชิด สนิทกัน
ฉันอยากผลัก ให้ห่าง หนแห่งรัก
บรรยากาศ เป็นใจนัก ไม่เหหัน
จากนั่งอิง นอนโอบกอด พลอดรักกัน
วาเลนไทน์ ใจหวั่น สะท้านทรวง
ฉันเตลิด เปิดทาง ห่างความคิด
ห่างความถูก สู่ผิด ลิขิตล่วง
ความหวงแหน หายไปจากในทรวง
เมื่อกระดุม หลุดร่วง เลื้อปลดปลง
สติคืน ย้อนกลับ รับรู้ชอบ
แต่กายตอบ สนองให้ อย่างไหลหลง
รสกามา รุ้มเร้า มืดมัวลง
เรียกว่าหลง ในกาม ชั่วข้ามคืน
ฉันฉลอง ความรัก ประจักษ์จิต
ฉันได้ทำ สิ่งผิด ด้วยฤทธิ์หื่น
ฉันพลั้งพลาด ไปแล้ว ไม่หวนคืน
ฉันจะครอง รักให้ยืน ได้อย่างไร
11 กุมภาพันธ์ 2555 08:59 น.
อิสรชัย รัตน
เขาบอกเราว่าซื่อบริสุทธิ์
เปรียบประดุจดังสีกุหลาบขาว
เรียวปากสวยได้รูป เสน่ห์พราว
มองดวงตา ระยับวาว ดังต้องมนต์
เขาบอกว่าเอวองค์ช่างสมส่วน
ตลอดกาย นั้นล้วน เพิ่มพูนผล
ยามเคลื่อนไหว งดงาม ยามเยือนยล
ดั่งนางฟ้าไม่ใช่คนที่เดินดิน
ฉันลุ่มหลง คำหวานดังตาลเชื่อม
ฉันเต็มอิ่ม ยิ้มกระเพื่อมครวญถวิล
หลงคารม หนุ่มหล่อชม แทบจมดิน
ลืมหมดสิ้น เมื่อชายมอง จ้องสายตา
เธอสวย แสนสวย เธอแสนสวย
ร่างระทวย อ่อนไหว สิเน่หา
ให้ชมชื่น อิ่มเอิบจิต ฤทธิ์กามา
ฉลองวัน เดือนกุมภา วาเลนไทน์
กุหลาบขาว เหยี่ยวช้ำ มาย้ำคิด
หลังหลงลม พลั้งผิด นั่งคิดใหม่
เมื่อชายหนุ่มชื่นชมแล้วจากไป
พร้อมคำกล่าว ทิ่มแทงใจ ไวไฟเธอ
กุหลาบขาวเปลี่ยนสีจนดำคล้ำ
ไร้เงาหนุ่ม คนทำ จนพลั้งเผลอ
ด้วยหลบหน้า หนีหาย หาไม่เจอ
เก็บกายซุก นอนเหม่อ ร้องระงม
9 กุมภาพันธ์ 2555 22:38 น.
อิสรชัย รัตน
ยังจำเสียง แม่เตือน เหมือนย้ำผิด
แม่บอกให้ ลูกคิด ลิขิตหมาย
เราเป็นหญิง แท้จริง นั้นอันตราย
คบเพื่อนชายต้องให้แน่รู้แก่ใจ
อย่าให้เขา เข้าใจ ว่าเราง่าย
อย่าให้เขาตำหนิได้ ง่ายเกินหญิง
ต้องให้เขา ชื่นชม ว่าดีจริง
เราต้องหยิ่ง ทนงตน เป็นคนดี
อย่าจับมือ ถือแขน เดินเคียงคู่
ถ้าโอบกอด จงรู้ ให้หลีกหนี
อย่าอยู่ไกล ลับตา อาจเสียที
อย่าเชื่อใจ ทันที ที่คบกัน
แม้นพูดจา ดูหมิ่น ว่าทำเปิ่น
แม้ล่วงเกิน วาจา ว่าน่าขัน
หวงอะไรหนักหนาเรื่องพรรค์นั้น
ในยุคนี้ ใครใครกัน ต่างทดลอง
ลูกจงอย่าได้ทำสิ่งแม่บอก
จงรู้ไว้ จะถูกหลอก ให้สนอง
หากเสียตัว ลูกแม่ น้ำตานอง
อย่าริลอง เลยลูก ไม่ถูกความ
โอ้แม่จ๋า ลูกไม่ฟัง คำสั่งแม่
จึงเกิดเรื่อง แย่แย่ ถูกซักถาม
มึงท้องโย้ เมื่อใด ใครลวนลาม
เรื่องไม่งาม แบบนี้ มีทำไม
แม่จ๋า ลูกไม่กล้า สู้หน้าแม่
ลูกขอเป็นผู้แพ้ ไม่ไปไหน
ขอทอดกาย นอนหลับ ตลอดไป
ด้วยฤทธิ์ยา ให้หลับไหล ไปนิรันดร์
7 กุมภาพันธ์ 2555 22:01 น.
อิสรชัย รัตน
สะพานลอย หน้าห้าง สร้างไว้ข้าม
นั่งมองตาม หน้าละห้อย คอยมองหา
ผู้คนผ่านมากหน้า หลากเวลา
คอยเมตตา เศษเงิน ยามเมืองมอง
ริมทางเท้า ทำเลดี มีคนมาก
ไม่ใช่ที่ ลำบาก หากคอยจ้อง
มือหงิก ปากเบี้ยว ตาหมายปอง
คอยจับจ้อง คนดี ไมตรีจิต
แหล่งท่องเที่ยว ที่หมายของหลายกลุ่ม
ถือขันเดิน หลังงุ้ม ผ้าคลุมมิด
มีข้อความ ขอเมตตา พาให้คิด
ช่วยเหลือหน่อยสักนิด เถิดพ่อคุณ
ย่านราตรี หลากสีสัน ที่ปั้นแต่ง
เป็นอีกแหล่ง หาเงินมาเกื้อหนุน
จากผู้คน ผ่านไปมา คอยเจือจุน
ช่วยทำบุญ คนยากไร้ ให้มีกิน
หลายปีผ่าน เดินขอ ไม่ท้อจิต
แต่เริ่มคิด แปลกไป ในหลายถิ่น
มีขอทาน มากหน้ามาหากิน
ร่างพิการ ขาดหวิ่น เวทนา
คนที่เห็น สงสาร พาเกื้อหนุน
เพื่อเป็นบุญช่วยเหลือกัน ให้ฟันฝ่า
รายได้ดี ที่เคยรับ หายกับตา
ถูกไล่ที่ จากลูกค้า ข้ามชายแดน
6 กุมภาพันธ์ 2555 21:22 น.
อิสรชัย รัตน
จะตื่นตูมไปทำไม น่าปวดหัว
จะมัวกลัว ทำไมช่างน่าขัน
จะมัวเถียงทำไมอายเด็กมัน
จะมาพูดห้ำหั่น กันเพื่อใคร
จะมัวสร้างข่าว ฉาว ให้เร้าจิต
การสร้างข่าวต้องคิดให้นำสมัย
ไม่สร้างความเสียหายให้บรรลัย
เจ็บรู้ไหม ไม่มีใครมาลงทุน
ชาติล่มซ้ำ ครั้งสอง ร้องว่าเศร้า
เมื่อเรื่องราว ฉาวโฉ่ โมโหฉุน
คำทำนายทายทัก หนักนะคุณ
คอยซ้ำเติม เพิ่มทุน ให้หวาดกลัว
พูดมาได้ว่าเขื่อนจะเลือนลั่น
แผ่นดินไหว สนั่น ไปถ้วนทั่ว
เจ็บระทม ตรมทุกข์ ภัยถึงตัว
แล้วมาสร้างความมั่วกันทำไม
รู้กันบ้าง รู้กันหน่อยว่าเอาอยู่
บอกให้รู้การบริหารต้องขานไข
เชื่อรัฐเถิด บ้านเรานั้นปลอดภัย
แม้จะหนักปานใด เอาอยู่เอย
หน้าส่วนตัว
3245
