25 มกราคม 2555 21:15 น.
อิสรชัย รัตน
อ้อยทั้งต้น เอามาหนีบ บีบจนแห้ง
ก็หาแล้ง ความหวาน ตาลอ้อยไม่
เกลือถึงเจือ อยู่ในน้ำ มากเท่าไร
มิสิ้นไปใน ความเค็ม เข้มรสเกลือ
ไม้จันทน์ตัด จากต้น ทิ้งจนแห้ง
ก็ยังแรงกลิ่นหอมให้หลงเหลือ
แห้งเท่าไร ก็มิสิ้น กลิ่นจุนเจือ
ประหลาดแท้ แต่ต้องเชื่อในกลิ่นจันทน์
ธมฺจารี สุขํ เสติ ...
ผลผลิ หลักคำสอน คุณมหันต์
อยู่ด้วยธรรม นำสุขทุกชีวัน
เช่นอยู่กันด้วยรักสามัคคี
มนุษย์นั้น แม้ตกทุกข์
ก็เปี่ยมสุข หากมีธรรม นำบ่งชี้
ไม้จันทน์หอม อ้อยคงค่า ที่ตัวมี
เปรียบเช่นเรา ทำความดี ไม่หนีบุญ
ก็คงเป็น เช่นเกลือ ที่เจือน้ำ
ด้วยคงนำ รสเค็ม เต็มเกื้อหนุน
มนุษย์นี้ มีธรรม ย้ำเจือจุน
โลกหายวุ่น เลิกวาย ได้เสียที
หยุดเถอะนะ บาปกรรม อันต่ำช้า
เสริมคุณค่า สร้างคน บนวิถี
ให้โลกร่ำ เรามีธรรม นำชีวี
สร้างกันได้ไหมนี่ ข้องใจครัน
14 มกราคม 2555 21:40 น.
อิสรชัย รัตน
คิดถึงแม่... ที่อยู่บ้าน
แม่เกรียมกร้าน ด้วยไอแดด ที่แผดเผา
หลังสู้ฟ้า หน้าสู่ดิน แม่ทนเอา
ส่งให้เรา มาเรียน ปริญญา
เราเดินทาง ห่างไกล จากไอทุ่ง
หมายพะดุง เรื่องงาน การศึกษา
ตามความฝัน ครั้งแรก จากบ้านมา
นำปริญญา พาอวดแม่ แน่ไม่อาย
ฉันคบเพื่อน พวกพ้อง ร้องรำสุข
ลืมความทุกข์ ครั้งแรกมา น่าใจหาย
ลืมแม้แม่ ที่ตรากตรำ ลำบากกาย
เพื่อเปลี่ยนเหงื่อ ไหลโทรมกาย ให้เป็นเงิน
ฉันสนุก กับแสงสี ที่หลายหลาก
ไม่เคยนึก ความลำบาก ที่ห่างเหิน
จับจ่ายเงิน แม่ส่งมา อย่างเพลิดเพลิน
บทเรียน เป็นส่วนเกิน ไม่สนใจ
ฉันศึกษา หาบทเรียน เซียนชีวิต
ดื่มเสพกาม ตามคิด ติดยกใหญ่
ลืมเหงื่อไคล ไหลริน แทบสิ้นใจ
ของแม่ที่ ทำงานให้ เพื่อลูกยา
คิดถึงแม่... ที่อยู่บ้าน
มาเกรียมกร้าน ถึงวันนี้ นานหนักหนา
แม่คงรอ แม่อยากเห็น ปริญญา
อนิจา ลูกให้แม่ แค่นี้เอง
5 มกราคม 2555 22:12 น.
อิสรชัย รัตน
เคยรอคอย วันนี้ ทุกปีผ่าน
สุขสนาน ถ้วนหน้า ใต้ฟ้าใส
วันของเด็ก แสนสุข กว่าครั้งใด
เป็นวันที่ผู้ใหญ่ตามใจครัน
ของเล่น ของแจก มีแปลกมาก
ของกิน ให้หายอยาก มีมากหลาย
จากผู้ใหญ่ ใจดี มามากมาย
แบ่งเป็นสาย จัดให้มี หลายที่ทาง
เพื่อแบ่งปัน ความสุข ปลดทุกข์ปลอบ
เพื่อให้เด็ก ชื่นชอบ กันเสียบ้าง
ทั้งดนตรี กีฬา นั่นโปงลาง
ล้วนแต่สร้าง ความภิรมย์ สุขสมใจ
แต่อีกหนึ่ง มุมหนึ่ง ซึ่งไร้สุข
นั่งจ่มทุกข์ เวทนา ไม่ปราศัย
อยู่ในบ้าน กักกัน บั่นทอนใจ
เพียงพลาดพลั้ง เผลอไผล ไม่ใคร่ครวญ
จึงต้องรับ ชดใช้กรรม ที่ทำก่อ
ใจไม่สุข สนุกพอ เมื่อคิดหวน
วันเด็ก ในปีนี้ นั่งทบทวน
วัยเด็ก ขาดแย้มสรวล ความสุขกาย
จำเอ๋ยใจ ต้องจำจด การทดสอบ
ต้องรอบคอบ อย่าให้มี ต้องหนีหาย
เพื่อออกไป เป็นเด็กดี ไม่เสื่อมคลาย
ร่วมสนุก คงไม่สาย ปีต่อไป
2 มกราคม 2555 20:49 น.
อิสรชัย รัตน
ประนมกร ย้อนรำลึก นึกพระคุณ
แก่ครูผู้ การุณ ศิษย์หนักหนา
ฝึกอ่านเรียน เขียนเป็น เล่นกีฬา
สอนให้รู้เจรจา ช่างพาที
สอนให้รู้มารยาท ประกาศศักดิ์
สอนให้ใจ สัตย์ซื่อนัก รักศักดิ์ศรี
รู้เคารพ นบนอบ โอบอารี
สอนให้รู้ หน้าที่ นี้ควรทำ
ให้รักนวล สงวนตัว อย่ามัวหมอง
อย่าริรัก เรียกร้อง อย่าถลำ
ยังเยาว์วัย ตั้งใจเรียน เพียรจดจำ
คำสอนสั่ง เหล่านี้ ล้วนมีมา
หากพลาดผิด นิดหน่อย คอยย้ำหนัก
ว่าศิษย์รัก ต้องระวัง ฟังไว้หนา
ผิดวัยเด็ก ไม่เป็นไร ครูไม่ว่า
หากเติบใหญ่ ผิดมา เข้าตาราง
สิ่งครูสอน ครูสั่ง ช่างน่าคิด
ชี้เรื่องถูก แนะเรื่องผิด ดีหนักหนา
ครูสั่งสอน ศิษย์หลายรุ่น สอนเรื่อยมา
ด้วยวาจา ของคุณครู ผู้การุณ
น้อมรำลึก หวนคำนึง ถึงครูสอน
จึงนำพร จากฟ้า มานำหนุน
เพื่อมอบให้ ครูไทย ผู้การุณ
ที่เคยให้ ไออุ่น เด็กทั่วไทย
1 มกราคม 2555 21:13 น.
อิสรชัย รัตน
ช่างสงสัย ใครกัน คนใดหนอ
ที่กำหนด ละเอียดออ ขึ้นปีใหม่
แล้วกำหนด ใกล้เคียง ไล่เรียงไป
ที่จีน ไทย ฝรั่ง แขก ไม่แปลกกัน
จึงสงสัยขึ้นมา ว่าน่าคิด
การสื่อสารไม่ใกล้ชิด ให้เสกสรรค์
แต่กำหนดออกมาใกล้เคียงพลัน
จึงเป็นเรื่องมหัศจรรย์ คันหัวใจ
สงเอ๋ย จึงสงสัย ..
.....................................
.......................................
......................................
หน้าส่วนตัว
1637
