29 มกราคม 2553 07:55 น.
อินสวน
จากกันแล้วแก้วตาจำลาจาก
ถ้อยคำฝากมากมายหลายคำถ้อย
คอยรอว่าสัญญาว่ารอคอย
คนใจน้อยร้องร่ำน้ำใจคน
กายห่างไกลใช่หมายหายตามกาย
หนแห่งใดใจแฝงทุกแห่งหน
ดลบันดาลรักบานบันดาลดล
โปรยปรายฝนฉ่ำฟ้ามาปรายโปรย
หลงฤดูพรูพร่างอย่างใหลหลง
โหยไห้ใจพะวงคงไห้โหย
โรยร้างรักหากหักรักร้างโรย
อวลอบโชยชื่นซบหอมอบอวล
กรุ่นกลิ่นรักหอมไกลละไมกรุ่น
หวนเคยคุ้นอุ่นเชยที่เคยหวน
ครวญลมหนาวพราวพรมหนาวลมครวญ
ใจรัญจวนปั่นป่วนรัญจวนใจ
ท้ายเหมันต์วันสั่งครั้งสุดท้าย
ไหนตอนปลายมกรามาตอนไหน
ไยข้องขัดผิดนัดขัดข้องไย
เบอร์ใช้ให้โทรไปงดใช้เบอร์
น้องรู้ไหมคนคอยน้อยใจน้อง
เผลอใจปองหมองหม่นจนใจเผลอ
เธอรักพี่เท่าที่พี่รักเธอ
คำเสนอคอยเก้อเสนอคำ
งอนแล้วหนาน้องจ๋าพี่จะงอน
ขำคมอ้อนอย่าค้อนอ้อนคมขำ
ดำช่างใจรู้ไหมใจช่างดำ
มาหลอกอำทำบอกหลอกไม่มา
รักกันแล้วแก้วตามาตามรัก
หนาแน่นหนักรักแฟนช่างแน่นหนา
ฟ้าดินชั่วรักสิ้นชั่วดินฟ้า
ยอดรักจ๋า...พี่จะพา ท่องฟ้าไทย....
26 มกราคม 2553 06:16 น.
อินสวน
โอ้ยอดรัก...ฉันย้อนมาวอนกล่าว
นำเรื่องราวปลายฟ้ามาเสนอ
เมืองมายาแดนไกลที่ได้เจอ
ความฝันเพ้องมงายวุ่นวายทรวง
โอ้ยอดรัก...ฉันหนักและเหนื่อยอ่อน
กลับมาอ้อนอาการน่าเป็นห่วง
เอาหัวใจบอบช้ำถูกคำลวง
เอาสังขารโรยร่วงมาเยียวยา
โอ้ยอดรัก...ขวัญมิ่งอย่าชิงชัง
พี่คืนรังคืนคอนย้อนมาหา
เจ้าอาจลืมคืนวันที่ผ่านมา
นานนักหนาพี่ไกลไร้ข่าวคราว
โอ้ยอดรัก...แดนไกลน้ำใจแล้ง
มีสีแสงแสบเจ็บแต่เหน็บหนาว
ค่ำคืนเหงาเดียวดายไร้แสงดาว
จึงรานร้าวสะอื้นขอคืนรัง
โอ้ยอดรัก...พี่ฝากชีวิตไว้
ฝากหัวใจวิญญาณ์กลับมาฝัง
ธรณีพฤกษ์พงมั่นคงยัง
เป็นความหวัง..อีกครั้ง...ค่อยชังกัน.....
25 มกราคม 2553 07:43 น.
อินสวน
บทกวีเพื่อชีวิตเรื่องพูดเรื่อยเปื่อย
ข่าวเขาว่า ... เธอ ...ไร้น้ำยา
คำถามที่กลัวคำตอบ ถามตัวเอง
ทานข้าวด้วยกันสักมื้อไหม
เพราะบุพเพอาจถึงกาลต้องรานแล้ว
การรอคอยกับการเดินทางของเวลา
หนึ่งนาทียังช้าไป คิดถึงเธอมากมาก
ยิ่งเร่งยิ่งห่าง รักข้ามขอบฟ้า
รักเอยเคยไหม กรุ่นคำนึง
โธ่ๆๆรักหนอรัก ..... ไม่ช้ำ
ยอม....เธอ..Only Time
มนต์เสน่ห์ว่านเสน่ห์จันทร์
ฟังกาเหว่าเฝ้าเป่าร้อง ...
โลกงาม ณ ยามเช้า
เพื่อน ....ทำเพื่อแม่... โบยบินจากถิ่นเกิด
โลกนี้ไม่มีใคร ใช่ไหม รักศรีเป็นห่วงศรี
บุญเลี้ยงผี แมลงปอ หลับตาพบกัน
เหตุผลของคนเรื่องเยอะ .บทโศกคือบทเรียน
นิทานก่อนนอนหม้อดินใบร้าว
หนูฆ่าแมว ดรรชนีไฉไล ผู้มีเล็บงาม
เขาสอยดาว ทบทวนธรรม... สว่างกลางใจ
กระดานดำยังจำได้ หนังสือรุ่น
อาลัย มาทางไหนช่วยไปทางนั้น
บทกวีเพื่อชีวิตมือที่สาม ตามไปวัดเพื่อวัดใจ
ไข้หวัดใหญ่ 2009 รอบสอง
สุขอย่าได้สร่างพี่น้องบ้านกลอน
สดุดีวีรกรรรมกษัตริย์ไทย
24 มกราคม 2553 07:07 น.
อินสวน
ศาลาชายชาตรี
อีกวิถีและคงคา
ล้วนเป็นสาธารณา
เหล่าประชานึกตรึกตรอง
ศาลาคนพักใจ
ผ่านมาไปใช่เจ้าของ
ละสิทธิ์คิดครอบครอง
ตามครรลองต้องจากไป
ศาลามีคนเศร้า
ดูเงียบเหงาซึมเซาไฉน
ถมทับทิ้งทุกข์ไว้
ตะกอนใจท่วมศาลา
แม้นหมายชายชาตรี
เหล่านารีปรารถนา
เชยชิดคิดตีตรา
พันธนาล่ามโซ่ใจ
ชายชาญจึงรานเจ็บ
ด้านหนาวเหน็บเก็บเงื่อนไข
แรงกดดันภายใน
ปล่อยชายให้ใจเสรี
วิถีที่เทียวท่อง
ปราศเจ้าของมองถ้วนถี่
ทุกคนทั้งจนมี
ตราบเศรษฐีถึงขอทาน
ต่างทอดทิ้งรอยย่ำ
เป็นทางธรรมกรรมสถาน
ทุกเท้าที่ก้าวผ่าน
ทิ้งวันวารให้เดียวดาย
คงคาวารีไหล
ล่อเลี้ยงไกลไม่สิ้นสาย
ชุบชีพชนมากมาย
พรรณรายสองฝั่งชน
กระแสสินธุท่อง
ที่หลากล่องไม่หมองหม่น
จริงใจกับทุกคน
อภิสิทธิ์ชนอย่าคิดครอง
22 มกราคม 2553 10:29 น.
อินสวน
ในหนึ่งใจมากมายล้านรู้สึก
คะนองคึกลึกเร้นเต้นระส่ำ
หมื่นตะวันแสนฝันล้านถ้อยคำ
บันทึกจำสุขเสพและเจ็บรอย
ในหนึ่งจิตวิญญาณบันดาลรัก
ที่ทอถักถมทับนับหลายร้อย
ไม่สิ้นสุดเติมต่อการรอคอย
ยังนิดน้อยไม่ถึงครึ่งต้องการ
หนึ่งความรักหนักหนากว่าจารจด
รักทั้งหมดจึงเก็บเจ็บผสาน
เป็นแผลหลบซ่อนไว้ในดวงมาลย์
ประสบการณ์ผ่านพอรอเวลา
ในวันนี้เธอฉันรวมหนึ่งใจ
แม้เรื่องใหญ่เพียงใดใช่ปัญหา
เป็นรักแรกและสุดท้ายในสัญญา
ที่ผ่านมาเพียงว่า......รอยอารมณ์
หน้าส่วนตัว
1162
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
