27 กุมภาพันธ์ 2552 15:34 น.
อินสวน
ครบ 2 ปีแล้วนะครับที่อินสวนเข้ามารายงานตัว ขอเป็นสมาชิกบ้านกลอน มีอะไรมากมายในใจที่อินสวนอยากพูด อยากบอกกับหลายคนโดยเฉพาะเพื่อนในบ้านกลอน อาจเป็นสิ่งที่ไม่น่าตื่นเต้นเร้าใจสำหรับสิ่งที่อินสวนอยากบอกอยากเล่า แต่มันคือข้อเท็จจริง บ้านกลอนทำให้อินสวนมีชีวิตที่ดีขึ้นมากมาย ในด้านสภาพจิตใจ อินสวนเคยเป็นคนอารมณ์ร้าย มีบุคลิกที่เกรี้ยวกราด ตอบโต้ความขัดแย้งรุนแรง หลังจากเข้ามาสัมผัสความรู้สึกบางอย่างที่แปลกออกไปในบ้านกลอน อินสวนมองเห็นความหลากหลายของอารมณ์ความรู้สึกที่ถ่ายทอดผ่านบทกวี เห็นทั้งความสวยงามและความอ่อนโยนหรือแข็งกระด้าง แต่ทั้งหมดอยู่ภายใต้เงื่อนไขของจินตนาการ แม้แต่ตัวอินสวนเองในบางเรื่องก็ขลาดเกินกว่าจะยอมรับความจริง ก็อาศัยการอำพรางไว้ในจินตนาการแล้วนำเสนอออกมา ทุกครั้งที่อินสวนหงุดหงิดหรืองุ่นง่านตกอยู่ในภาวะทำอะไรไม่ถูก สับสนโกรธเคือง อินสวนจะหลบเข้าไปอยู่ในบ้านกลอน เวลาผ่านไปสักพักหนึ่งทุกอย่างจะดีขึ้น
อินสวนทราบดีถึงข้อเท็จจริงในแง่คุณภาพของผลงาน อินสวนไม่เคยเรียนในเรื่องการแต่งบทกวีหรือร้อยกรอง ครั้งยังเป็นนักเรียนอินสวนทุ่มเทความสนใจทั้งหมดให้กับวิชาคณิตศาสตร์และฟิสิกส์ พออยู่มหาวิทยาลัยอินสวนก็ชอบสถิติเป็นชีวิตจิตใจ งานกลอนของอินสวนจึงเขียนได้เพียงกลอนแปดหรือกลอนหกธรรมดา ทุกครั้งที่อินสวนลงผลงานในหน้ากลอน จะมีเพื่อนๆเข้ามาทักทายให้กำลังใจ มันบ่งบอกถึงความจริงใจความอาทรอินสวนสรุปได้ว่าทุกคนเข้ามาทักทายเพราะความรู้สึกเป็นเพื่อนมากกว่าเข้ามาเพราะความมีคุณภาพของผลงาน
ขอบคุณมากสำหรับ เพื่อนทุกคน เริ่มต้นตั้งแต่เพื่อนคนแรกคือ
กุหลาบขาว พราวพร้อม หอมดอกลำดวน
ใจรัญจวน กุหลาบน้ำตา มารับขวัญ
น้ำนมราชสีห์ มีให้ ไม่เรรวน
ล้นหลากล้วน ทะเลใจ ไหลหลั่งรอ
ปราณรวี สืบชีวี เปรียบพี่น้อง
โซ่ใจคล้อง กิตติกานต์ สานฝันต่อ
ไมตรีเสนอ เฌอมาลย์ มากเพียงพอ
เพียงแพรวรอ ทักทาย ด้วยอาทร
เปเป้ซังแม่หมูผู้เดียวดาย
อีกกระต่ายใต้เงาจันทร์ยิ้มหวานก่อน
หวานสำเนียง เพียงพลิ้ว เพราะเพียงพร
มาถึงตอน แม่มดใจร้าย กลับกลายดี
ผู้หญิงไร้เงา เข้าใจเพื่อนใหม่มาก
จริงใจจากพุดพัดชาพาสุขศรี
ปักษาวายุยันยันมอบฝันดี
ก่องกิกมี อารมณ์ขันแบ่งปันมา
นายธนา วิภาวดี ที่น่ารัก
เสียงเอิ้นทัก เจนจัดให้ ในวาสนา
คนบนเกาะ ไรไก่ ได้เจรจา
ตะวันจะลับขอบฟ้าเอื้ออาทร
อัลมิตรา ศรัทธาพี่ดอกแก้ว
ส่องฉายแวว ฉางน้อย อมยิ้มซ่อน
กุ้งหนามแดงใจแกร่งแห่งบ้านกลอน
เป็นช่อซ้อน ชมพูภูคาน่าชื่นชม
มัสลินมาแล้วแก้วประเสริฐ
งามเลอเลิศศรรกราสนิทสนม
ทั้งอัสสุ เทพธัญญ์เจ้าคารม
แมวน้อยตัวกลมเหมาะสมเป็นเพื่อนกัน
กวีปกรณ์อวยพรพบชัยชนะ
ไม่ลดละ เบรฟฮาร์ท ปักปลายฝัน
ฤทธิ์ศรีดวง พิมญดา มาผูกพัน
โคลอนนั้น มีน้ำใจไม่เปลี่ยนแปร
ภักต์สิตาภิชญ์ นางฟ้าสลักพิณ
ใฝ่ถวิล ดิออร่า เป็นเพื่อนแท้
น้ำผึ้งเดือนห้า เข้ามาช่วยดูแล
ผู้หญิงมือสอง เผื่อแผ่พร้อมไผ่ดำ
นิรนาม ยังเยาว์ เจ้าหญิงโมบาย
หนึ่งน้องชาย เทพระวี ที่เลิศล้ำ
Whitelily พี่คอยทุกถ้อยคำ
เข้ามาประจำ แมงกุ๊ดจี่ ใจดีจริงจริง
Bananaleaf เก็บรัก ทอถักร้อย
นัทนิตย์ คอย ปลายตะวัน ยอดขวัญหญิง
ครูใหญ่โรงเรียนเล็กไม่ทอดทิ้ง
ได้พึ่งพิง แก้ปัญหา ว่าที่กวี
ทั้งแมวคราว มณีจันทร์ น้ำใจหลาก
หวังดีจาก สิริน ถึงวันนี้
Black moon / Nig / Rain คนเด่นดี
และยังมี ดินกระดาษ ให้วาดลาย
กชมนวรรณ เก็จถะหวา โนราห์พันดาว
ยามเหน็บหนาว ยาแก้ปวด รักษาหาย
วิจิตรวาทะลักษณ์ ไม่ดูดาย
กวีเถื่อน พร่างพราว ดาวระดา
งามเนื้อใน ใบไผ่ทะเลแก้ว
ติดตามแนว นบข. ธรรมเทศนา
ด้าสาวน้อยร้อยรัก สลักวาจา
วรรณวรา-ภรณ์ล้ำค้ำจุนใจ
Darkness hero ดวงยี่หวา อรุณสุข
ช่วยปลอบปลุก นายพอเพียง หล่อเลี้ยงไหล
ลำน้ำน่าน บันดาล สานรักใหม่
คลายหวั่นไหว หทัยชนก คอนภูทน
มายอามีน ยินดี สมิหลา
มี ยอป่า ตากลม ไม่สับสน
แมวแต้ม แย้มยิ้ม อิ่มกมล
ด้วยกุศล ฝนเอง บรรเลงคำ
คีตากะ นกยูง กุ้งก้ามกราม
ไหมแก้วสีฟ้าคราม เจ้างามขำ
เฮาจาวดอย หนุ่มน้อย โพนยางคำ
ผีแดง อำ ล้อเล่นเช่นคุ้นเคย
นรศิริ หมออิง คนกาหลง
รักมั่นคง รัมณีย์ ที่เอื้อนเอ่ย
ไร้อันดับ ประทับใจ ไม่ละเลย
ชื่นชมเชย เอื้องผึ้ง คะนึง รดี
งาม ดอกบัว ราชิกา เอื้ออารมณ์
คนเขียนรูป เหมาะสม ตามวืถี
ร่มไทรโศรก อิมกุดั่น กันนาเทวี
ยิปซี4 กฤตศิลป์ นิลวรรณ
ผมชื่อโจ้ รัสสตะ มีชนะ
ครูกระดาษทราย Sonax แต้มแต่งฝัน
แขม่วแมน การัณยภาส และน้องพรรณ
ร้อยแปดพันเก้า เสกสรร น่านนามเมือง
ลิขิต คำ น้ำผึ้ง วชรกานท์
อรุโณทัย พ้องพานน้องแมวเหลือง
ฐปนวุธ สาวฝั่งมูล ไม่ขุ่นเคือง
ซอลิ้วเฮียง วนาลัย ผีเสื้อปีกบาง
เกาะ กิ่งโศก วิโยคหาย สายลมเดือนตุลา
มัทนา ไพรน้ำผึ้ง ไม่ราร้าง
หมอพิมพรรณ หนานศิลป์ ร่วมเส้นทาง
ไม่เหินห่าง ปะการังสีฟ้า ลายผ้าทอง
สกินเฮด ฝนทอง มารองรับ
ประทีปดาว แก้วประภัสสร งามผุดผ่อง
Somebody พิมพ์แก้ว งามเรืองรอง
กาพย์กลอนกรอง กิตติเวทย์ วิเศษฤทัย
คนบ้านนอก ขอบคุณ นครา
วันนี้มา นั่งยิ้มริมระเบียงได้
กีรติ วาสุกรี ที่จริงใจ
น้ำแข็งเปล่า บรรเทาให้ หายเดียวดาย
หนูแจ้นเอง คนเก่ง ไม่ลืมครับ
หากลืมนับ หลงลืมเลื่อน เพื่อนทั้งหลาย
ขออภัย จากใจจริง ทั้งหญิงชาย
ตราบหายใจ สุดท้าย รักทุกคน
25 กุมภาพันธ์ 2552 15:47 น.
อินสวน
เขานินทา กล่าวหา ว่าผมร้าย
ทำเสียหาย เสื่อมชั่ว ให้มัวหมอง
เกียรติศักดิ์ นักรัก หนุ่มวัยทอง
จำเป็นต้อง แก้ไข ในข่าวลือ
ก็เพียงแค่ ควงกัน ออกนอกหน้า
ตามประสา รู้จัก รัก-นับถือ
ตลาดนัด กลัวพลัด จึงจับมือ
ผิดด้วยหรือ มันคือ เรื่องธรรมดา
ก็เพียงแค่ กอดกัน เมื่อวันก่อน
เราต่างอ้อน พองาม ตามประสา
ไขว้แขนดื่ม ลืมตัว ยั่วสบตา
ทำไมครหา เวรกรรม เรื่องธรรมดา
ก็เพียงแค่ จุ๊บแก้ม แถมขวาซ้าย
โบกมือบาย ใจหาย อาลัยหา
ที่แอร์พอร์ต พรอดพร่ำ ธรรมดา
ใยกล่าวหา พฤติกรรม ไม่สำรวม
23 กุมภาพันธ์ 2552 06:09 น.
อินสวน
ใจเจ้ากรรมสำส่อนวอนหาเรื่อง
แจกรักสิ้นเปลือง สุรุ่ยสุร่าย
เพราะรักมีค่าเพียงน้ำลาย
จึงใช้จ่ายตามสบายไปวันวัน
เดบิต หัวใจไม่จำกัด
ผู้ถือบัตร วี-คลาส จ่ายไม่อั้น
เครดิตหัวใจเลิกใช้กัน
ความผูกพันเลิกแล้วเลิกเลย
หัวใจมักง่ายจึงรักง่าย
ไม่เคยคิดเสียดายรู้สึกเฉยเฉย
ก็เป็นเพียงเรื่องราวที่ผ่านเลย
ก็แค่เคยคบหาว่ากันไป
ใครอยากกู้ความรักแบบเหลือเฟือ
เป็นสินเชื่อดอกเบี้ยติดลบให้
ไม่ต้องจดจำนองเรื่องของใจ
เลิกเมื่อไหร่...ไม่ต้องใช้....แค่หายกัน
22 กุมภาพันธ์ 2552 11:33 น.
อินสวน
มองผ่านเลนส์ มัวหม่น เห็นคนหมอง
น้ำตานอง อาบแก้ม หลั่งรินไหล
เธอเศร้าโศก สงสาร ประการใด
หรือเสียใจ เจ็บช้ำ ถูกย่ำยี
มองสบตา พร่างพราย ประกายเจ็บ
มากรู้สึก หนาวเหน็บ ทุกพื้นที่
เทียบเคียงกัน คราวนั้น ฉันเคยมี
กับวันนี้ ไม่ต่าง บนทางเดิม
บนเส้นทาง คับแคบ ที่คดเคี้ยว
เกมหวาดเสียว ขับเคี่ยว กำลังเริ่ม
มีเชื้อเพลิง มากมาย ให้แวะเติม
หรือจะเสริม เพิ่มพลัง ก็ยังทัน
ความเจ็บช้ำ น้ำตา ยากระตุ้น
ชีวิตคือ ต้นทุน การแข่งขัน
ถอดหัวใจ ปลายทาง วางเดิมพัน
โบยแส้ฝัน สวาทย้ำ ซ้ำรอยใจ
17 กุมภาพันธ์ 2552 19:44 น.
อินสวน
บนเส้นทาง สายเก่า ที่เหงาหงอย
มวลแมกไม้ เศร้าสร้อย ละห้อยโหย
พร้อมเพรียงผลัด สลัดใบ ลงปรายโปรย
ละลานโรย ร่ำหา ลาเหมันต์
บนเส้นทาง เดียวดาย สายอ้างว้าง
ดูเหินห่าง ลางเลือน ร่องรอยฝัน
ใยเมินหน้า ละเลย เยาะเย้ยกัน
ลืมผูกพัน สัญญา ว่าคุ้นเคย
บนเส้นทาง ร้างใจ ไร้สันจร
ใยมองค้อน เมินหน้า เย็นชาเฉย
เหตุไฉน ใจดำ ทำละเลย
ไม่เอื้อนเอ่ย ทั้งเคย คบหากัน
บนเส้นทาง ว่างเปล่า ไร้เงารัก
เสียงทายทัก หมองหมาง จางเชื่อมั่น
ยังชะเง้อ เก้อคอย ทุกเดือนวัน
จวบคิมหันต์ ห่วงหา หวังมาเยือน
ท่ามขื่นขม ถมทับ กลับมาหา
พงพนา พฤกษ์ไพร น้ำใจเพื่อน
ขออภัย ห่างไกล ละลืมเลือน
ไปหาใคร ไม่เหมือน เพื่อนรู้ใจ