25 ตุลาคม 2551 09:24 น.
อินสวน
ทะเยอทะยานฝันใฝ่ยิ่งไกลห่าง
อ้างว้างเคว้งคว้างกระเสือกกระสน
ระกำลำบากยากเย็นเข็ญใจจน
ทุรายทุรนสับสนกระวนกระวาย
พะวักพะวงหลงใหลใจบ้าคลั่ง
กระทบกระทั่งเกลียดชังด้วยหวังร้าย
ระทมระทวยโหยไห้ใครเดียวดาย
กระเซ็นกระสายไกลกรอบระบอบธรรม
พะอืดพะอมตรอมตรมความขมขื่น
สะอึกสะอื้นกลืนก้อนย้อนถลำ
กระสับกระส่ายสายเกินเดินรอยกรรม
ระเหินระหกตกต่ำชอกช้ำใจ
ประคับประคองคราบโครงที่หลงเหลือ
กระปลกกระเปลี้ยอ่อนเพลียเพื่อสิ่งไหน
กระหืดกระหอบตอบคำตามความนัย
เพราะเผลอใจใฝ่สูงทะเยอทะยาน
22 ตุลาคม 2551 15:25 น.
อินสวน
คิดถึงเธอ เพ้อใฝ่ ใจจะขาด
ตกเป็นทาส มิอาจห้าม เสน่ห์หา
อยากใกล้ชิดตามติดตลอดเวลา
ปรารถนาพบหน้าสบตามอง
อยากจะเป็นสายลมพลิ้วพรมพัด
ไปสัมผัสดมดอมหอมแก้มผ่อง
อยากเป็นสร้อยสวมใส่กำไลทอง
ได้คลอคล้องนวลน้องไม่ห่างกาย
อยากจะเป็นสายน้ำชื่นฉ่ำจิต
ให้มิ่งมิตรนวลอนงค์ลงแหวกว่าย
แม้ต้อยต่ำยอมให้ย่ำเป็นเม็ดทราย
ยามย่างกรายไม่หายห่างบนทางจร
อยากเป็นโสมส่องหล้ายามฟ้ามืด
ไม่จางจืดจ้องจักษ์พักตร์สมร
เป็นดวงดาวสุกสกาวเย้าบังอร
ก่อนเข้านอนสบตาทุกคราไป
เพราะคิดถึงจึงอ้อนกลอนเสนอ
เป็นข้อความผ่านเบอร์เพ้อมอบให้
หากรำคาญอ่านแล้วขัดเคืองใจ
จะอ้อนใหม่จนกว่าใจจะยินยอม
10 ตุลาคม 2551 09:15 น.
อินสวน
ลมข้าวเบาหนาวกายเริ่มทายทัก
หอบความรักหวานละมุนจากขุนเขา
เป็นท่วงถ้อยร้อยคำจากลำเนา
ให้เพื่อนเก่า เข้าใจ ใครคะนึง
กาสะลองร่วงหล่นลงบนลาน
เคล้าเพลงหวานปนเศร้าเฝ้าคิดถึง
ย้อนห้วงวารกาลก่อนย้อนรำพึง
ใครคนหนึ่งจึงพ้อนั่งรอคอย
ฝนสั่งฟ้าออกพรรษาลาวสันต์
ดวงตะวันหันล้อมอ้อมทุ่งหงอย
ละลิบลิ่วทิวพนาป่าดงดอย
ดูอ้อยสร้อยคล้อยคล้ายหายห่างลา
ข้าวโบกใบไสวไล้ลมล่อง
ซ่อนรอยหมอง ร้องลำนำย้ำห่วงหา
ตามทำนองก้องกล่อมพร้อมวาจา
ณปลายนากาสะลอง...ร่วงจูบลาน
6 ตุลาคม 2551 21:39 น.
อินสวน
ไอ้น้องชาย หายหน้า ห้าหกปี
มาวันนี้ดีใจเหมือนในฝัน
ต่างวิถีชีวีต่างห่างไกลกัน
แต่สัมพันธ์มั่นสนิทมิตรไมตรี
เป็นอย่างไรทำไร่ไกลคบค้า
ได้ข่าวว่าก้าวหน้ากว่าทางนี้
ผลิตผลต้นกล้าราคาดี
ขยายที่มีหลักฐานบานตะไท
โอกาสดีวันนี้พี่เลี้ยงน้อง
อย่าขัดข้องพบฉลองต้องมื้อใหญ่
ไทยวิสกี้เต็มที่อย่าเกรงใจ
หมดสั่งใหม่ไม่อั้นเหมาร้านเลย
คนรู้ใจดื่มเท่าไหร่ไม่มึนเมา
กับเกลอเก่าเรื่องราวเล่าเฉลย
ได้ติดตามถามข่าวคนคุ้นเคย
ต่างเปิดเผยความในระบายอารมณ์
น้องโชคดีมีครอบครัวครบพร้อมหน้า
ภรรยาคู่ปรึกษาคู่สร้างสม
มีลูกน้อยกลอยใจไว้ชื่นชม
สุขอุดมสมหวังดังเจตนา
พี่อยากตามถามข่าวเขาคนนั้น
แม้จากกันยังคิดถึงคะนึงหา
ยังเป็นห่วงรักเธอเสมอมา
ฝากไปบอกเธอว่ายังปรารถนาดี
3 ตุลาคม 2551 19:34 น.
อินสวน
สงัดงันเงียบหงอยเดือนคล้อยดับ
ดาวลาลับนับดวงร่วงหลับใหล
ค่อนคืนค้างเคลือบแคลงแสลงใจ
เหตุไฉนไยอับแสงกลั่นแกล้งกัน
แผ่วเพลงไหวสัมผัสใจใบไม้ร่วง
โน้มเหนี่ยวหน่วงห่วงใยใครคนนั้น
แม้ล่วงเลยไม่เคยร้างจางสัมพันธ์
อยากย้อนวันสุขสันต์หวนกลับคืน
กลางดึกดื่นคืนเศร้าเหงาลึกเร้น
สุขที่เห็นกลายเป็นความขมขื่น
ภาพที่เห็นสิ่งที่เป็นไม่กลมกลืน
ยิ้มระรื่นเก็บสะอื้นฝืนข่มใจ
หลังพวงมาลัยมองไปไร้จุดหมาย
คนเดียวดายทายท้าเที่ยวคว้าไขว่
บนเส้นทางอ้างว้างจางเยื่อใย
ไม่มีใครร่วมทางร้างสัญจร
เพียงลมเพ้อละเมอเผลอพ้อหา
ย้อนกลับมาถวิลหวังคราวครั้งก่อน
มาทวงถามตามสัญญามาอ้อนวอน
มาขอพรก่อนเดือนดับจะลับลา
หน้าส่วนตัว
2737
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
