ฝากรัก

อินสวน

อยากเป็นเพื่อน...เหมือนเดิม

อินสวน

ผานางคอย

อินสวน

	ผานางคอย

	       ได้ท่องเที่ยวทัศนาป่าขุนเขา
	ชมลำเนาถ้ำถิ่นโขดหินผา
	เป็นตำนานเล่าผ่านกาลเวลา
	นามถ้ำผานางคอยหลายร้อยปี

           อรัญญาณีสตรีผู้สูงศักดิ์
	กับชายรักต่างชนชั้นพากันหนี
	ด้วยทำผิดจากราชประเพณี
	จึงหลบลี้เข้าพนาป่าดงดอน

	      พระบิดาบัญชาล่าชีวิต
	ทั่วทุกทิศแดนดินถิ่นสิงขร
	ต้องทนทุกข์ทับทวีที่แรมรอน
	อยู่กินนอนซอกซอนซ่อนซมซาน

	          มาพบถ้ำอำพรางกลางภูผา
	ได้พึ่งพาอาศัยในสถาน
	จนเวลาล่วงผ่านหลายเดือนวาร
	เกิดกุมารพยานรักสลักใจ

	          ฝ่ายสามีภักดีปรนนิบัติ
	ไม่ข้องขัดโภชนาหามาให้
	ไม่คาดคิดว่าชีวิตจะบรรลัย
	ออกไม่ไกลจากถ้ำผาถูกฆ่าตาย

	          นานเพียงใดแล้วหนอนางรอถ้า
	นับเวลาเดือนปีที่คอยหาย
ยังมั่นคงจงรักอยู่ไม่รู้คลาย
	ไม่แหนงหน่ายโหยหาด้วยอาลัย

	          เปี่ยมความหวังกำลังใจไม่เหือดแห้ง
	ไม่ลดแล้งลืมฝันไม่หวั่นไหว
	รักสามีล้นปรี่สี่ห้องใจ
	แสนยิ่งใหญ่กว่าสิ่งใดไหนเปรียบปาน

	         อุ้มลูกน้อยคอยหาหน้าปากถ้ำ
	อยู่ประจำจนประจักษ์เป็นหลักฐาน
	กลายเป็นหินในถิ่นถ้ำตามตำนาน
	เรียกเล่าขานกันว่าผานางคอย
				

นางไม้....ใจร้าย

อินสวน

ยามบ่ายอ่อน นั่งเขียนกลอน ข้างบึงใหญ่	
ภาพเงาไม้ ชายน้ำ วูบวาบไหว
เป็นรายริ้ว พลิ้วพราย กระจายไป		
ละลอกไล่ ไหลเลื่อม กระเพื่อมตาม

      ใบไม้ร่วง หล่นลอย อ้อยสร้อยเศร้า		
สายลมเหงา แผ่วพัด สัมผัสหวาม
ใจหวิวหวั่น สั่นง่วง ล่วงลุกลาม		
สุดหักห้าม ให้หาย หลับใหลเลือน

      จากงันงง แล้วหลงลืม ละลิ่วล่อง		
หลงมนต์ต้อง ตามเสียง สำเนียงเหมือน
เชื้อเชิญชวน ชมชิด ติดใจเตือน		
อุบลเถื่อน เกลื่อนตา พาพิศเพลิน

      ทั้งบัวตูม บัวบาน ละลานรอ		
ภมรล้อ พะนอข้าง ไม่ห่างเหิน
พี่เคลียคลอ ถ่อพาย ร่ายดำเนิน		
น้องอายเขิน เมินหลบ ยามสบตา

      โน่นบัวขาวพราวพร่างสล้างเด่น		
สีสวยเย็น นิโรบล แย้มยลหา
กรุ่นกลิ่นหอม จงกลนี พี่เก็บมา
น้องอ้อนว่าให้พี่ก้มแซมผมนาง

      เสน่ห์เจ้า เย้ายวน ชวนหลงรัก
สุดจะหัก ห้ามใจ ให้ไกลห่าง
เอื้อมมือเหนี่ยว เกี่ยวกอด ยอดเอวบาง
เรือหมุนคว้าง ขวางคว่ำ คมำลง

      ตื่นจากฝัน เปียกปอน กลอนลอยเกลื่อน
เลอะเปรอะเปื้อน ขำคิด พิศวง
ปีนขึ้นฝั่ง ยังไม่คลาย หายงวยงง
นวลอนงค์ ทำพี่ได้ ใจร้ายจัง		
		
					

ปีศาจกาม..ยามราตรี

อินสวน

ท่ามราตรีแสงสีสวยดูดดึง
พาใจพึงจึงหลงเสน่หา
ชวนเสพสุขรุกเร้าเย้ายวนตา
รื่นเริงร่าเร่งรับประทับใจ

    แสงวูบวาบฉาบฉายประกายวับ
งามประดับจับจิตพิศมัย
เสียงกระแทกแทรกเร้าเข้าภายใน
หวั่นวาบไหวไร้เขตขอบระบอบธรรม

   ต่างดื่มด่ำลึกล้ำร่ำกิเลส
ปัจจัยเหตุฉุดกระชากลากถลำ
ปีศาจร้ายได้จังหวะจะครอบงำ
เข้าแอบอำรุกล้ำหลบเร้นกาย

  กลางราตรีสีสันซ่อนสิ่งชั่ว
แม้เมามัวกว่ารู้ตัวกลัวจะสาย
พกของขลังเฝ้าระวังอันตราย
ทั้งหญิงชายปลอดภัยไร้กังวล

   เปรียบผ้ายันต์ป้องกันปีศาจร้าย
มีจำหน่ายไม่แพงทั่วแห่งหน
ถุงยางอนามัยพกพาไว้ไม่อับจน
จะรอดพ้นจากเอดส์กิเลสกาม