18 กันยายน 2554 08:18 น.

ใกล้จบ

อินสวน

 นิทานรักฉากท้ายใกล้จะจบ
การค้นพบสิ่งใหม่ใกล้มาถึง
จะกลายเป็นเพียงช่วงห้วงคำนึง
กาลครั้งหนึ่งสั้นสั้นฉันงมงาย

	   เพราะมันคือเวรกรรมที่ลำเอียง
สวรรค์เบี่ยงสับสนหล่นสลาย
จึงเชื่อมโยงย้อนถามความเดียวดาย
หรือคือความโหดร้ายได้รักเธอ

	   อีกไม่นานจะสิ้นกลิ่นไอฝน
ไม่ต้องทนรับผลความพลั้งเผลอ
เปลี่ยนโปรยปรายสายฝนเคยปรนเปรอ
เป็นเพียงแรงลมเพ้อพัดผ่านไป

	   เพลงวสันต์สวาทที่บาดจิต
ใกล้จะปิดลำนำคำขานไข
คงไม่ใช่ความหลังที่ฝังใจ
เป็นเพียงเศษสายใยในผูกพัน

	  รอลมหนาวเยี่ยมหาฝนลาร้าง
สวรรค์จะเปิดทางสร้างรอยฝัน
จะมอบมนต์เสน่ห์ของเหมันต์
เป็นรางวัลปลอบขวัญฉันแน่นอน

	   วัฏจักรความรักหมุนรอบครบ
ไร้จุดจบเริ่มใหม่ไม่ใช่ย้อน
เพราะจำเป็นต้องเปลี่ยนตัวละคร
ไม่มีบทซ้ำซ้อนให้ย้อนรอย
  				
14 กันยายน 2554 18:10 น.

ฝนใจร้าย

อินสวน

   ตลอดเดือนกันยา สารภาพ
โปรดรับทราบคิดถึงซึ่งถดถอย
จากใจที่ร้อนรนกังวลคอย
อยากเจอหน้าบ่อยบ่อยค่อยลดลง

	   เคยกระวนกระวายใจเต้นถี่
เคยพิรี้พิไรเพราะใหลหลง
นอนกระสับกระส่ายหลับไม่ลง
ใจประสงค์รักใคร่อยู่ใกล้เธอ

	   ความรู้สึกวุ่นวายหายไปบ้าง
อาจคิดถึงเริ่มห่างในบางเผลอ
ลดระดับสำคัญวันอยากเจอ
เคยพร่ำเพ้อพิษถอนพอผ่อนคลาย

	   คิดถึงเธอวันเดียวเดือนกันยา
เป็นเพราะว่าเวลาที่ห่างหาย
คิดถึงกันเฉพาะวันฝนโปรยปราย
ฝนใจร้ายตกอยู่ได้ทุกวี่วัน
				
10 กันยายน 2554 10:30 น.

แผนที่หัวใจ

อินสวน


	   ภูมิประเทศเขตแดนมีแผนที่
พิกัดมีแสดงถึงแห่งหน
ทะเลกว้างแผ่นดินถิ่นมณฑล
สามารถค้นสืบถามตามต้องการ

	   สิ่งมีค่ามากมายกระจายอยู่
มีบ้านเมืองเคียงคู่โบราณสถาน
มรดกโลกล้ำมีตำนาน
มีอาคารเสียดฟ้าที่ท้าทาย

	   ในแผนที่หัวใจใครกำหนด
จะจารจดอย่างไรไม่สูญหาย
มีรักชังหลายหลากและมากมาย
มีพื้นที่เดียวดายและอุ่นอวล

	   ในใจเธอฉันรู้อยู่ชายขอบ
ระดับชอบสัมพันธ์ที่ปั่นป่วน
ตามกระแสข้อแม้ความแปรปรวน
จึงไม่ควรอยู่ในจุดสำคัญ

	   ในใจฉันจัดสรรพื้นที่ไว้
ตามลำดับเรียงไล่หลายขีดขั้น
มีลักลอบเกินขอบชอบพอกัน
เธอจึงอยู่ในชั้นลึกสุดใจ

	   จะเก็บเธอซ่อนไว้ในแผนที่
จะไม่มีใครเห็นหรือสงสัย
ในซอกหลืบแหนหวงและห่วงใย
พื้นที่ใจจุดเจ็บที่เก็บเธอ
				
2 กันยายน 2554 19:50 น.

หมดใจ

อินสวน

   เหลือแต่ความทรงจำ กับคำพูด
 เลิกพิสูจน์..ต่อไปเป็นฝ่ายหนี
เพราะทุ่มเทรักถมจึงตรมฟรี
จนบางทียอมรับว่า"คับใจ"

   มันไม่เหลือความหวังให้รังสรรค์
 อยู่กับฝัน..ที่ซ่อนความอ่อนไหว
เธอไม่เคยรู้รสความหมดใจ
มากเพียงใด?ที่ทนจนชาชิน

   ถึงวันนี้ความรู้สึกต้องฝึกนะ
ต้องมานะทำใจให้เป็นหิน
 กับบทเรียนไร้ค่าด่างราคิน
ให้หมดสิ้นไม่กลับสำหรับเรา

    ทุกคำเจ็บเก็บไว้ใส่ลิ้นชัก
เพลง"แด่คนเคยรัก"ที่โง่เขลา
รางวัลแด่คน..ช่างฝันช่วยบรรเทา
บอกเบาเบา..ใจฉัน..นั้นขอคืน
				
30 สิงหาคม 2554 10:11 น.

ขอโทษทีทำ..ลำบากใจ

อินสวน

     ก่อนหน้านี้รู้สึกสำนึกผิด
 ไม่มีสิทธิ์สารภาพให้ทราบได้
 จากที่เคยเฝ้ารออย่างพอใจ
 เผลอรักไปมากล้นท่วมท้นทรวง

    เริ่มรักเธอเมื่อไหร่?..ก็ไม่รู้
 แล้วอยู่ๆใจนี้...ก็มีห่วง
 ในความเงียบใจผ่าวอยากกล่าวทวง
 ใจอีกดวงคอยแอบที่แคบพอ

    อยากจะเอ่ยทึกทัก...รักต้องห้าม
 โลมลุกลามเกินปรามและร้องขอ
 สายใยรักก่อเค้าเฝ้าถักทอ
 ใจที่รอเทหมดเกินทดแทน

    ความอบอุ่นไม่คุ้นไม่เคยรับ
 ฉันเห็นเธอนอนหลับ...ในอ้อมแขน
 "ขอโทษนะ"ฉันยอมพร้อมตอบแทน
 เพราะขาดแคลนจึงเพ้อ..และเผลอใจ
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอินสวน
Lovings  อินสวน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอินสวน
Lovings  อินสวน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอินสวน
Lovings  อินสวน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอินสวน