6 มิถุนายน 2551 15:51 น.
อินสวน
หยุดก่อน ได้ไหม สหายเอ๋ย
เพื่อนรักเคยเหน็ดเหนื่อยนานแค่ไหน
เคยทุกข์ทนดิ้นรนจนท้อใจ
เพราะเหตุใดใคร่ครวญทบทวนตรอง
เป้าหมายไกลหรือเส้นชัยไร้เขตขอบ
เพื่อความชอบตามระบอบตอบสนอง
หรือตักตวงทวงถามตามเรียกร้อง
เพื่อปกป้องปรนเปรอบำเรอใคร
ทุรนทุรายมากมายใจรุ่มร้อน<
บ้างร้าวรอนดิ้นรนจนหม่นไหม้
ต่างละเลยไม่เคยบำรุงใจ
ส่งผลให้ไร้สุขใจทุกข์ตรม
ปรารถนาดีเป็นนิจจิตเมตตา
จะนำพาผ่อนคลายหายขื่นขม
เสียสละจาคะพารื่นรมย์
สงบร่มสมาธิสติครอง
ใจเยือกเย็นเห็นช่องทางช่วยสร้างชาติ
มีปัญญาชาญฉลาดปราศมัวหมอง
คิดพูดทำดีงามตามครรลอง
หายขุ่นข้องพี่น้องไทยรักใคร่กัน/font>
3 มิถุนายน 2551 16:26 น.
อินสวน
แม่คานใสไหลลงแม่โขงขุ่น
ใจว้าวุ่นขุ่นเคืองเรื่องใดหนอ
ข้ามเขตขอบหอบรักมาทักทอ
หวังพะนอต่อเติมเพิ่มผูกพัน
ไยแง่งอนค้อนคว่ำทำเย็นชา
ไม่นำพาร้างราสัญญามั่น
น้อยคำเหน็บเจ็บไม่น้อยร้อยรำพัน
คนรักกันหวั่นเคยรักหนักหน่วงใจ
อยากติดตามไถ่ถามความขุ่นข้อง
ลบรอยหมองใจน้องผ่องสดใส
จะตัดพ้อพอเหลือเยื่อสายไย
อย่าตัดใจให้สะบั้นสัมพันธ์จาง
อย่าระแวงแคลงใจให้หงุดหงิด
ไม่เคยคิดนอกใจให้หม่นหมาง
คนเวียงจันทร์รู้จักกันวันเดินทาง
จะเทียบเท่าหลวงพระบางได้อย่างไร
2 มิถุนายน 2551 08:16 น.
อินสวน
อึกทึก กึกไกล กลางไพรสณฑ์
ไหลหลากล้น หล่นกระแทก แทรกโขดผา
บ้างไหลเลาะ เซาะซอก ระรินมา
ไม่สร่างซา ชลสาย เหมือนร่ายมนต์
เสียงสะท้าน สั่นสะท้อน รอนรอนร่ำ
คล้ายถ้อยคำ คร่ำครวญ ชวนหมองหม่น
สะอื้นอก สะทกไจ หวั่นไหววน
ละลิ่วหล่น แล้วลอยไหล ละลิบลา
ตะแบกโรย โปรยปราย เรียงรายล่อง
สีม่วงหมอง มองเหม่อ ละเมอหา
ลำแสงสอด ลอดใบ รำไรมา
ต้องธารา ยลระยับ ยอสายัณห์
โพระดก วิหคร้อง ก้องไพรพฤกษ์
แทรกรู้สึก ลึกเร้น ละล่องฝัน
พร่ำพะนอ รอเก้อ เพ้อรำพัน
วิเวกวัน วสันต์ชวน ครวญคะนึง
30 พฤษภาคม 2551 08:44 น.
อินสวน
จากรอยหมองหมางในกลางใจก่อ
เริ่มตัดพ้อต่อตามลุกลามไหม้
รอยร้าวแรก แตกลาย สู่ภายใน
รินน้ำใจไหลลด เริ่มหมดแรง
จากจุดดำ ด่างดวง ดังปมด้อย
ยิ่งล้างรอย ค่อยกระจาย ไปทุกแห่ง
ไว้วางใจ เก็บไว้คล้ายเคลือบแคลง
รักแห้งแล้ง พิษสำแดงระแวงใจ
เคยพบหน้าทุกเวลาไป-มาบ่อย
แล้วค่อยค่อยห่างหน้าหาเพื่อนใหม่
เคยไถ่ถามติดตามความเป็นไป
ตัดเยื่อไยไม่มีไมตรีจาง
คนเคยรักนักหนาว่าเพื่อนแท้
กลายผันแปรเปลี่ยนไปใจหม่นหมาง
ต่างใจคิดต่างจิตต่างทิศทาง
คือช่องว่างระหว่างใจในอุดมการณ์
26 พฤษภาคม 2551 13:09 น.
อินสวน
ขอขอบคุณความผูกพันอันอบอุ่น
ความเคยคุ้นจุนเจือเกื้อกูลก่อ
ผ่านน้ำใจสายใยได้ทักทอ
แต่งเติมต่อพอเพียงหล่อเลี้ยงใจ
กำลังใจมากมายผ่านสายตา
สงวนท่า อาทรซุกซ่อนไว้
ความหวังดี ที่รับรู้อยู่ภายใน
แอบหวั่นไหวสนใจห่วงใยกัน
ขอขอบคุณข้อความยามเจ็บไข้
ช่อดอกไม้นิรนามงดงามนั้น
บอกความนัยเยื่อไยใช้ยืนยัน
ยังรักกันพร้อมแบ่งปันวันท้อตรม
รับรู้ได้ด้วยใจคือสื่อสัมผัส
ปราศจากข้อผูกมัดให้ขื่นขม
ใจต่อใจไม่ต้องเอ่ยเผยเชยชม
ทิพย์พร่างพรม ชโลมใจหายร้าวรอน
หน้าส่วนตัว
1240
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
