6 สิงหาคม 2551 13:56 น.
อินสวน
เฝ้าระวงหลงใหลใจว้าวุ่น
ไอรักกรุ่นอุ่นอวลหวลโหยหา
หลับตาลงคราใดใจจินตนา
เห็นดวงหน้าทุกเวลาและนาที
นอนไม่หลับกระสับกระส่ายกระหายหา
ได้พบหน้าสบตาอย่าหน่ายหนี
เจรจาสารภาพรักคนดี
รักล้นปรี่เต็มพื้นที่สี่ห้องใจ
ท่ามกลางชีวิตเศรษฐกิจพิษการเมือง
ท่ามขุ่นเคืองขัดสนพอทนไหว
ท่ามเผชิญดำเนินทุพภิขภัย
ไม่สามารถ อดใจให้รอคอย
จะสู่ขอไม่รีรอรีบรวบรัด
หากข้องขัดจะแก้ไขให้เรียบร้อย
เตรียมสินสอดบำเหน็จทั้งเพชรพลอย
พร้อมสายสร้อยคล้องใจหายพะวง
31 กรกฎาคม 2551 06:27 น.
อินสวน
ภูคาหม่นฝนปรอยเป็นฝอยม่าน
อุทยานอาณาจักรคนรักฝัน
ปริมณฑลคนขุนเขาเฝ้าผูกพัน
แดนสวรรค์สรรเสกเมฆเคียงดอย
บนเส้นทางห่างไกลใจลัดล่อง
สันเขาท่องท้าทายไม่ท้อถอย
เสียงก้องกู่คนรู้ใจให้รอคอย
จะเรียงร้อยสร้อยดอกหญ้ามาคล้องใจ
ม่านฝนพรมห่มภูอยู่เบื้องหน้า
เส้นขอบฟ้าพร่าลางพรางหวั่นไหว
เกรงเพื่อนเก่าเบาบางจางเยื่อใย
พบเพื่อนใหม่ร้างไพรไกลพนา
โน้มกิ่งเหนี่ยวเสี้ยวดอยสอยมาฝาก
ของกำนัลคนยากจากแดนป่า
อาจดูด้อยน้อยใจในราคา
รู้เถิดว่าใส่วิญญาบรรณาการ
26 กรกฎาคม 2551 12:20 น.
อินสวน
อ้อมอกอันอบอุ่น
ที่เคยคุ้นแห่งขุนเขา
หนักแน่นแนบลำเนา
ทอดทาบเงาเฝ้าอาทร
เพลงไพรในดวงจินต์
ไม่สร่างสิ้นถวิลย้อน
งามงดทุกบทตอน
ยามหนาวร้อนผ่อนทุกข์คลาย
ยามใดใจลูกกลุ้ม
เพราะถูกรุมและทำร้าย
หลบหลีกอันตราย
ซบใจกายอ้อนไพรภู
ชีวิตลีลาร่าย
ยามแพ้พ่ายใจหดหู่
มารดรยังเอ็นดู
รอรับรู้ทุกเรื่องราว
เพรงเพรียกเรียกขวัญพฤกษ์
ส่งสำนึกรู้สึกร้าว
ขวัญฟ้ามาส่งข่าว
แม่เหน็บหนาวเขารังแก
เร่งร้อนย้อนกลับหา
ซับน้ำตามาช่วยแก้
ปกป้อง แทนคุณแม่
จะดูแลไม่แชเชือน
อ้อมโอบอบอวลอุ่น
ยังละมุนละไมเหมือน
เพลงไพรไม่ลบเลือน
กระซิบเตือน...ยังเหมือนเดิม
19 กรกฎาคม 2551 22:30 น.
อินสวน
คิดถึง อินโดไชน่า สปีริต
ครั้งเราเคยใกล้ชิดสนิทสนม
ราตรีที่เมืองชัวว์ชอบชื่นชม
ระรื่นรมย์ร่าเริงบันเทิงใจ
ซ้อนท้ายมอร์เตอร์ไซค์ให้กระหยิ่ม
เลียบโขงริมชิมเบียร์ลาวสาวแก้มใส
ตะวันรอนอ่อนแรงแสงรำไร
ลับเงาไม้ไล้เงาทาบเทาทอง
นั่งเรือยนต์ยวบโยนยามยอแสง
รวดเร็วแรงรัดเร้ารักเราสอง
ร่ายพาขวัญสำนวนทวนทำนอง
ยอยิ้มย่องมองสบหลบเหลือบแล
เช้าสดใสใส่บาตรพุทธศาสนา
ภาวนาอธิษฐานมั่นรักแท้
ยกพระหนักหน่วงใจไม่ผันแปร
อุปสรรคพ่ายแพ้แก่รักจริง
สายหมอกจางริมทางจิบกาแฟ
ร้านเก่าแก่ประซานิยมน่าชมยิ่ง
เช้าแดดอ่อนออนซอนอ้อนเอนอิง
ส่องสรรพสิ่งบนพูสีที่ชมวิว
เหงามากมายสายใยใจงันหงอย
ใจคนคอยลอยหวั่นจนสั่นหวิว
คิดถึงล้นจนใจแตกเป็นรอยริ้ว
ซูบโซหิวโหยหารักสุดหักใจ
13 กรกฎาคม 2551 17:17 น.
อินสวน
อดีตรักวันเข้าพรรษา....หลงรักสาววาริน
วันหยุดยาวเข้าพรรษาคราปีก่อน
อินสวนย้อนภาพตะลอนนอนอีสาน
ประทับจำวัฒนธรรมงามตระการ
ใจเบ่งบานงานแห่เทียนเวียนบอกบุญ
บนถนนถิ่นอุบลคนคับคั่ง
จีน-ฝรั่ง-ไทย-เกาหลี-และญี่ปุ่น
แดนสยามงามเหลือเกื้อการุณย์
ยิ้มอบอุ่นต้อนรับประทับใจ
หาเกทส์เฮาส์เข้าโฮเต็ลเต็มทุกห้อง
บอกต้องจองล่วงหน้าหาที่ใหม่
ใกล้เย็นย่ำมืดค่ำทำอย่างไร
จะอาศัยแห่งไหนให้หลับนอน
เรียกสามล้อห้อผ่านทะยานลิ่ว
ใจสั่นหวิวหิวหาอาหารก่อน
ร้านข้างทางปลาดุกย่างสั่งรีบร้อน
ต้มไก่บ้านมะขามอ่อนรสร้อนแรง
เอมอิ่มท้องท่องราตรีทุ่งศรีเมือง
เรื่อเรืองเหลืองอร่ามงามทั่วแห่ง
ศิลปะไทยร่วมใจไทยแสดง
ความเข้มแข็งส่งคุณค่าน่าชื่นชม
อยากถ่ายรูปโชว์หล่อขอคนผ่าน
รบกวนวานกดกล้องน้องเสื้อส้ม
สวยบาดใจสั่นไหวแทบเป็นลม
แม่ตาคมคนวารินแสนยินดี
ด้วยความซื่อหรือหล่อก็ไม่รู้
น้องเอ็นดูเป็นคู่เดินเคียงพี่
แนะนำทางท่องไปด้วยไมตรี
เพลงเพราะดีที่ ตะเกียงเพียงวิมาน
น้องคนดีช่วยหาที่ให้พี่พัก
ใจหน่วงหนักเพราะหลงรักสาวอีสาน
อยากยื้อยุดฉุดเวลาอยู่ยาวนาน
อยากย้ายบ้านอยู่วารินถิ่นคนงาม