22 กรกฎาคม 2552 23:04 น.
อินสวน
ลิขิตฟ้าบัญชาชะตาต้อง
ให้เราสองเชื่อมั่นอยู่เสมอ
รักยิ่งใหญ่มีไว้ให้เพียงเธอ
ยินดีเสนอแด่เธอหมดหัวใจ
ศรัทธารักมากมายให้เชื่อมั่น
อุปสรรคขวางกั้นไม่หวั่นไหว
พายุร้ายเมฆฝนผ่านพ้นไป
ฟ้าแจ่มใสวันใหม่เป็นของเรา
ทานตะวันหันหน้าสู่อาทิตย์
เหมือนชีวิตขาดเธอคงเงียบเหงา
อย่านิยามความรักให้โศกเศร้า
รักของเราเทียบเท่าสุริยา
ยังเชื่อมั่นยืนยันในความรัก
ยังแน่นหนักภักดีปรารถนา
ไม่เคยลืมถ้อยความตามสัจจา
ลิขิตฟ้าชะตา...เราคู่กัน.....
3 กรกฎาคม 2552 04:13 น.
อินสวน
ยามดึกดื่นไร้ดาวหนาวใจหม่น
บนถนนเดียวดายทางสายเหงา
มีก็เพียงเสียงเพลงพอบรรเทา
ลูกทุ่งเก่าหวานเศร้าเหงาจับใจ
อีกไม่นานหรอกหนาฟ้าจะสาง
ณ ปลายทางข้างหน้าคงสดใส
หอมจำปีอวลกรุ่น ละมุนละไม
จากมาลัยเพื่อนไทยริมทางจร
แวะผ่อนคลายเข้าปั๊มทำธุระ
ข้างถังขยะเพื่อนหมาไม่เดือดร้อน
นอนหลับใหลเรียบง่ายไม่อาทร
ขออวยพรให้เพื่อนหลับฝันดี
มองข้างหน้าบูรพาฟ้าเริ่มสาง
ความอ้างว้างเริ่มจางกลางวิถี
จะสนใจพอใจในสิ่งมี
ทางเส้นนี้.ถึงที่หมาย...ไม่ไกลเลย
28 มิถุนายน 2552 22:44 น.
อินสวน
ประกายรักทักทายสายวาท
ตกเป็นทาสอำนาจปรารถนา
ประสบการณ์ผ่านเลยเรื่อยรักมา
ไม่เทียบแรงเสน่หาครั้งนี้เลย
ถ้อยวาจาทายทักสลักจิต
ยิ้มผูกมิตรไมตรีที่เปิดเผย
ยามสบตาอบอุ่นคล้ายคุ้นเคย
อยากชิดเชยชมชื่นทุกคืนวัน
พรหมลิขิตขีดเส้นเป็นรอยรัก
แจ้งจำหลักหรือจำแลงแกล้งวาดฝัน
บันดาลดลคนไกลมาใกล้กัน
หรือสวรรค์มีตาฟ้าเป็นใจ
เฝ้าพะวงหลงใหลอยู่ในรัก
อาการหนักเพ้อหาพาหวั่นไหว
อยากเห็นหน้าสบตาอยู่ร่ำไป
เจ้าจอมใจรู้ไหมใจทรมาน
ประกายรักทักทาย...อย่าสายสิ้น
หทัยถวิลไม่สิ้นสวาทหวาน
เพียงเศษเสี้ยวผูกพันแห่งวันวาร
เป็นเศษทานเลี้ยงใจสืบสายปราณ
9 มิถุนายน 2552 07:45 น.
อินสวน
ศรี.......วันนี้ฤกษ์ดีวิถีถ้อย
เจ้าลูกน้อยป่วยหนักรักษาหาย
รอดเลยล่วงห้วงวันอันตราย
ทั้งปู่ย่าตายายพร้อมเพรียงกัน
เย็บกระทงกาบกล้วยกั้นเก้าห้อง
เตรียมข้าวของเร็วรี่ขมีขมัน
อย่าให้พลาดพิธีกรรมสิ่งสำคัญ
ทั้งรูปปั้นธงทิวริ้วขาวแดง
สะเดาะเคราะห์โรคภัยให้ไกลห่าง
ตะวันจ้ากระจ่างจรัสแสง
ทั้งร่างกายจิตใจให้แข็งแรง
ให้กล้าแกร่งกว่าพญาเอราวัณ
อื่อฮึอือ......ขวัญเอ๋ยเจ้าขวัญชาย
ขวัญเจ้าหายร่อนเร่ห่างเหหัน
ไปเที่ยวท่องล่องไหลลืมคืนวัน
เจ้าจอมขวัญรับรู้กลับสู่เรือน
ร้ายไล่หนีดีเข้าอย่าเศร้าสร้อย
ฝ้ายเส้นน้อยผูกแขนแม้นเสมือน
แทนห่วงไยในรักคอยตักเตือน
อย่าแชเชือนเลือนหลงในดงแดน
ให้เติบใหญ่ได้เป็นเจ้านายคน
ให้มีทรัพย์มากล้นหลายหมื่นแสน
ให้โชคดีมีลาภไม่ขาดแคลน
สมมาดแม้นยศถาบารมี
สิ่งสุดท้ายขอให้คนสรรเสริญ
จงจำเริญเป็นหลักและศักดิ์ศรี
ขวัญเอ๋ย....ขวัญหายในวันนี้
คงไม่มี...ปู่ย่า...มาปลอบโยน
อื่อฮึอือ.....ขวัญข้าฯ กลับมาเถิด
อย่าเตลิดหนีไปจนไกลโพ้น
ขอเจ้าจงทำดี....อย่าเป็นโจร
อย่าถอนโค่นปล้นความดีออกจากใจ
3 มิถุนายน 2552 07:45 น.
อินสวน
หากวันนี้ สุดท้าย สายลมล้า
ถามใจว่า รักใคร ไม่สิ้นสร่าง
ในรู้สึก สำนึก ที่เลือนราง
ไม่เคยจาง ใจนี้ มีเพียงเธอ
ถามต่อไป ห่วงใย ใครก่อนจาก
คงตอบคำซ้ำซากสม่ำเสมอ
ไม่มีแม้ นาที ที่เผอเรอ
คงห่วงเธอ สุดท้าย แห่งสายปราณ
มีสิ่งใด ค้างใจ ให้กังวล
อยากสะสาง สับสน ให้พ้นผ่าน
ใช่ตัดพ้อ เพียงเพราะ ทรมาน
ขอถอนคำ สาบาน อโหสิกรรม
หากวันนี้ สุดปลาย สิ้นสายฝัน
ก่อนตะวัน ล่วงลอย ลงคล้อยค่ำ
อยากฝากคำ งามงด ให้จดจำ
คือหนึ่งคำ .................แล้วหลับตา
หน้าส่วนตัว
1438
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
