เปรยปิ่มเปรียบปานว่า สิแท้จากสรวง

อินทร์อาทิตย์

สาวหนึ่งงามสดใส เยื้องกรายเดินผ่านมา  พิศเพลินต้องชะตา 
นำพาเป็นโคลงเอ่ย


เอนกายยามบ่ายแล้ว           เพลา
เมื่อยม่อยคล้อยสายตา         ผ่อนบ้าง
หงอยง่วงหนึ่งประสา             พาเบื่อ	
 เหงาสู่จิตเคว้งคว้าง             ซึ่งแม้นมากคน


   กลุกกลักเสียงย่ำเท้า       เดินมา
แปลกห่อนเคยพบพา         ผ่านหน้า
   นางผู้หนึ่งไคลคลา           งามหยาด
 เปรยปิ่มเปรียบปานว่า       สิแท้จากสรวง


 ผ่องผาดฝาดเลือดเนื้อ             กายา
    งามจับจิตตรึงตรา                เต่งเต้า
   คิ้วโค้งโก่งทาบทา                 ดำดก
 เพรียวปากลักยิ้มเย้า              ยั่ วล้อใจหวน

ยามยุรยาตรเยื่องย้าย            งามชม
  ผายผึ่งกลึงเอวกลม              หนั่นเนื้อ
พรรณผิวเปล่งปลั่งสม            ศรีแม่
เนียนนวลขาวราวเกื้อ           แจ่มจ้านนางหนอ

          คึกคักทำท่าเคลิ้ม         ใจเรา
          จิตตื่นหาใช่เบา           สู่ซ่าน
         หลงลุ่มไหลพาเอา         ใจผูก
 เพียงหน่อยสบตาสะท้าน       สั่นสู้ความสวย
                                                                 /อินทร์อาทิตย์


สาวเอยสวยสดใส  ลับไปไม่กลับมา  แต่งเติมสุขสายตา   ได้เวลาทำงานต่อ..