17 มีนาคม 2550 12:02 น.
อินทรีน้อย
เรือหนึ่งลอยล่องคว้าง ชลฝัน
ฟ้ามืดมิดไร้จันทร์ กล่อมหล้า
ทะเลคลั่งลมบัน- ดาลคลื่น
แปรบปราบมืดสลับจ้า คลั่งคุ้มโครงครืน
เรือหยัดยืนล่องคว้าง ประคองฝัน
น้อยมากเท่าใดกัน จักต้าน
ตราบเรือไม่มีอัน จมดิ่ง
จักฝ่าลมคลื่นสะท้าน ท่ามท้องทะเลใจ
.................................................................................
ในทะเลหลวงที่ไร้ ความสบาย
บ้างคลั่งบ้างกลับกลาย นิ่งคว้าง
เรือน้อยพร่าจุดหมาย กลับพบ
แสงหนึ่งอบอุ่นสล้าง สุดฟ้าแสนไกล
ประดับอยู่สุดโพ้น ปลายฝัน
ประทับแนบในใจอัน เหว่ว้า
ประกายส่องแสงสรรค์ สูงส่ง
ประดุจดั่งทั่วฟ้า แจ่มจ้าดวงเดียว
ท่ามเกรียวคลื่นที่ขึ้น และลง
แสงหนึ่งก็ยังคง ส่องหล้า
เทิดเจ้านักโปรดจง รู้เถิด
แม้อยู่สุดฝั่งฟ้า แต่ให้อุ่นใจ
หน้าส่วนตัว
1470
