26 มกราคม 2549 10:07 น.
อินทรีน้อย
ได้ยินว่าเหนื่อยเหนื่อย
สายลมเอื่อยกระซิบมาว่าอย่างนั้น
ในมุมหนึ่งที่สับสนเหนื่อยใจไม่แพ้กัน
นี่ก็เพิ่งอ้อนจันทร์ให้ผ่านคืนวันเหว่ว้าซะที
เอาหล่ะเหนื่อยก็เหนื่อย
แต่จะไม่ปล่อยให้เป็นเรื่อยเรื่อยแบบนี้
จึงต้องหยัดยืนด้วยแรงกายแรงใจทั้งหมดที่มี
ปลอบโยนคนดีให้ผ่านคืนวันเหนื่อยล้าแบบนี้ด้วยกัน
นะใจจงหายเหนื่อย
ฝากสายลมเฉื่อยช่วยหอบแรงใจจากฉัน
และฝากผ่านไปกับดวงดาว อาทิตย์ พระจันทร์
ปลุกปลอบเธอตื่นจากฝันและผ่านคืนวันเลวร้ายซะที
24 มกราคม 2549 06:18 น.
อินทรีน้อย
เพียงเพลงแผ่วเบาแผ่วเบาอย่างนี้
แล้วนี่ยังมีลมเอื่อยผสม
แทรกใจเหงา ๆ คละเคล้าอารมณ์
บวกความขื่นขมคับแค้นในใจ
จึงออกอาการบ้า ๆ บ๊อง ๆ
ได้เห็นได้มองก็อย่าสงสัย
เพียงแค่ฟุ้งซ่านฟุ้งซ่านเกินไป
รับเรื่องมากมายไม่ไหวมันเบลอ
อยากเขียนงานงามให้ตามมาอ่าน
แต่ใจมันด้านช้าเฉื่อยเสมอ
เขียนคำไม่หวานไม่ซึ้งใจเธอ
ให้รู้ว่าเผลอว่าเพี้ยนพิกล
แต่อยากสื่อสารบางงานไว้ก่อน
วันไหนดับร้อนใจไม่สับสน
จะร้อยคำซึ้งให้หนึ่งบางคน
จะมอบกลอนกลกำนัลน้ำใจ
19 มกราคม 2549 15:26 น.
อินทรีน้อย
ผ่านทิวาราตรีกี่ร้อนหนาว
ผ่านเรื่องราวมากมายดีร้ายนั่น
ผ่านผู้คนบนโลกนี้กี่ร้อยพัน
ผ่านบทเพลงรำพันกี่บทเพลง
ผ่านมาแล้วผ่านไปหลายชีวิต
ผ่านสนุก,หงุดหงิด,เหงา,คว้างเคว้ง
ผ่านป่าใหญ่ผ่านทุ่งหญ้าน่าวังเวง
ผ่านกี่ฝันบรรเลงในราตรี
ผ่านปัญหาสาระพันที่พานพบ
ผ่านจุดจบ,เริ่มต้น ต่างวิถี
ผ่านสังคมมากมายร้ายและดี
ผ่านมาเพื่อพักที่นี่ ที่ยอดบัว
หน้าส่วนตัว
2438
