24 มกราคม 2554 11:44 น.
อิทิตย์
อันชื่อเสียงเงินทองกองตรงหน้า
แลกยศถาพาศักดิ์อันบาตรใหญ่
แยกชนชั้นสูงต่ำกลางร่ำไป
เส้นกูใหญ่จะทำไมใครกล้าคาน
แค่ไม้ซีกริจักงัดซุงต้น
มึงแค่คนต่ำต้อยร้อยสังขาร
ก็มีแบ๊คตัวโตอันโอฬาร
ย่อมสำราญไร้ผิดลิขิตพาล
อันลูกกูข่มขืนกำแหงข่ม
อยากดอมดมเมียใครได้ผสาน
ฤาลูกใครสวยสดกดกายนาน
ผิดมิคร้านหลุดรอดไป่กลัวเกรง
ยอมอยู่ใต้อำนาจอันบาตรเขื่อง
ยอมขายเรื่องศักดิ์ศรีลี้ข่มเหง
ให้กูรอดกูพ้นกูนักเลง
กูได้เบ่งใครล้มช่างหัวมัน
น่าอนาถความคิดสติอ่อน
ศีลธรรมนอนถับถมดูขำขัน
เอาตัวรอดกอดอำนาจยศถากัน
ศักดิ์ศรีนั้นความเป็นคนเสื่อมถอยลง
ยินคำพูดดูดสติได้สลด
สังคมหดเสื่อมสิ้นน่าสารสง
คุกมีไว้ ขังหมา ขี้เรื่อนปลง
อีกหนึ่งบ่ง คนจน ไร้ทางเดิน
อันกูรวยเงินทองอำนาจส่ง
กฏหมายคงไร้หมายมิขัดเขิน
ทุกวันนี้ตัวกูต้องเผชิญ
ความเจริญเหยียบย่ำธรรมจรรยา
พระท่านว่า
"ต่อไป คนจะเห็นกงจักรเป็นดอกบัว ถูกเป็นผิด ผิดเป็นถูก ไร้ศีลธรรมจรรยา"
ใครจะทำไม ??
28 มีนาคม 2552 11:28 น.
อิทิตย์
มีอีกเรื่องอึดอัดมัดแน่นนึก
เก็บรู้สึกอมน้ำลายให้ปวดหัว
เกิดขัดแย้งอีกแล้วในตนตัว
นานเข้ากลัวกายถลำกระหน่ำเติม
เพราะเหตุฉันอยากใหญ่ใคร่กำเริบ
อยากจะเอิบอิ่มแท้อำนาจเหิม
อยู่สูงเสียดฟ้าเอกแรกประเดิม
ต้องเต็มเติมสิ่งไรให้ได้มา
ทำทุกอย่างขวางหน้ากำจัดเหี้ยน
ไร้เศษเสี้ยนถึงล้มไม้ใหญ่หนา
ที่เป็นร่มลูกนกคอยพึ่งพา
ตีใบหน้าพาซื่อไม่รู้การณ์
เพื่อได้มาดังสิ่งที่หวังยิ่ง
ไม่ประวิงสั่งการเพื่อสืบสาน
ใครลำบากช่างมันให้รำคาญ
ฉันสราญทำไมใครละลอง
ให้ลูกน้องออกนำเป็นหน้าทัพ
ฉันนั่งนับกำไรด้วยผยอง
แล้วทำหน้าพ่อพระน้ำตานอง
ช่วยพวกพ้องน้อยนิดด้วยเศษตังค์
ด้วยอำนาจหน้าที่แค่ปลายปาก
สนองอยากได้มาด้วยศพฝัง
ถึงบัดนี้ฉันต้องช่วยปิดบัง
ดึงพลังพ้นผิดเผื่อผองตู
เปลี่ยนเหตุการณ์จะทำไมใครจะรู้
ดึงหลักฐานฟ้องอยู่สร้างใหม่หรู
ดึงกลุ่มก้อนจากมารมาเป็นครู (คนดีที่ควรยกย่อง)
กำกับอยู่ให้พ้นจากโทษภัย
แต่ตอนนี้ตัวฉันเริ่มเบื่อหน่าย
สิ่งอิ่มคลายอยากทิ้งอยากผลักใส
อีกครึ่งเสี้ยวยังอยากสัมผัสใน
รสซ่านไซปลายลิ้นยังติดตรา
ได้สิ่งหวังพอแล้วใจนึกคิด
แต่ต้องติดบุญคุณคนเสาะหา
เลิกไม่ได้ดังหวังในอุรา
เหมือนดังว่าขึ้นหลังเสือแล้วยากลง
18 มกราคม 2552 15:33 น.
อิทิตย์
กาลผ่านพัดไม่หวนคืนวันเก่า
นั่งคิดเอาเหตุการณ์ผ่านวิถี
น่าสมเพชหนอเราที่พึงมี
กลืนน้ำลาย หลายที มีที่มา
เคยทำงานพาลเกลียดชิงชังหนึ่ง
เสนอซึ่งโครงการมุ่งสรรหา
เข้าแข่งขันแก่งแย่งสิ่งหมายมา
เอาวาจาประชันข่มจมดิน
เพื่อเข้าชิงล้มเขาที่แข็งแกร่ง
จู่โจมแรงด่าว่าก่อนตัดสิน
ทำอะไรก็แย่ทั่วธานิน
อีกแอบกินที่ลับด้วยเล่ห์กล
พูดส่อเสียดเหยียดหยามพยายามสร้าง
ทำทุกอย่างเหมือนแย่แส่สับสน
คนตัดสินโครงการเริ่มกังวล
เริ่มคิดยลดั่งคำที่แหย่ไป
ทั้งทางตรงทางอ้อมเล่ห์มากเหลือ
อีกจุนเจือจากพวกทางสุขใส
เราเชื่อว่ารับชัยรางวัลใจ
อีกไม่ไกลที่หวังงานใหญ่มี
ในวันนี้เราชนะดังใจหวัง
งานประดังให้เราไม่หลีกหนี
แต่ก่อนอื่นขอบคุณจากฤดี
ทุกมิตรมีช่วยเหลือสำเร็จพลัน
ให้กำนัลเพื่อนพ้องดังบอกกล่าว
แค่เล็กน้อยไม่มากบอกสิ่งฝัน
เราให้ได้สมกับที่ช่วยกัน
เล็กน้อยนั้นพึ่งพากันอีกนาน
เริ่มทำงานสานต่อโครงการใหญ่
ดั่งตั้งใจให้ดีให้สืบสาน
ต้องถูกใจในผลยืนนานกาล
เพื่อเบิกบานผู้รับจากสิ่งทำ
อีกระยะผ่านมานั่งมองนิ่ง
หลากหลายสิ่งที่เริ่มก็นึกขำ
ทั้งสมเพชตัวเองหลากเรื่องนำ
ต้องกลืนกล้ำกลืนน้ำลายของตัวเรา
เคยเอ่ยปากสาดโคลนโยนความผิด
ระบบคิดไม่สวยดูอับเฉา
แต่วันนี้ลงมือทำต้องขัดเกลา
เรื่องของเขาทำใหม่ให้ถูกใจ
แต่กลับแก้ปัญหาปมไม่ตก
กลัวเวียนวกเพิ่มใหม่อีกปมไข
โอ้อนาถ! จริงแท้ ต้องแก้ไป
ทำให้ได้สมที่อยากได้มา
โดนกระแสเสียงข้างวางแว่วหู
ให้รับรู้เลียนแบบลอกสิ่งหา
ไม่เห็นสมคำพูดสมราคา
เอาแต่ว่าคนเขาไม่ดูตัว
หน้าส่วนตัว
1732
