19 มกราคม 2551 13:00 น.
อิจิโกะ
แต่ยังยืนยันจะรักเธอ
ผู้คนที่พบเจอ ไม่มีใครเลยนะเออที่หวั่นไหว
หัวใจมี(แค่)ดวงเดียวเธอรู้ไหม
ไม่ใช่ของโหลที่วางขายตาม "สำเพ็ง"
ไม่อยากเชื่อตัวเองเหมือนกัน
ว่าตัวเราจะเป็นคนดึงดันได้ขนาดนี้
ตามรักคนที่ไม่มีใจให้มาเป็น ปี~ปี
เพื่อให้ความหวังดีถูกมองข้ามไป....
ฉันไม่ได้รักใครง่าย~ง่าย อย่างที่คิด
ฉันใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตเพื่อค้นหา
แล้วก็มีเพียงคนเดียวที่ผ่านเข้ามา
ถึงแม้ว่าเราไม่ "ปารถนา" ในสิ่งเดียวกัน
อยากบอกเธอว่า....ยังรัก
อยากบอกเธอว่า....ยังหวง
อยากบอกเธอว่า....ยังห่วง
แม้วันวานผ่านเลยไป แต่ในใจยังมีเธอ.........
18 มกราคม 2551 13:18 น.
อิจิโกะ
จะยื้อยุดฉุดไว้ก็ไม่อยู่
เพียงชั่วครู่ก็จางละพรางหาย
สุขแค่เสี้ยวก็ยังตะเกียกตะกาย
กลับมลายกลายเป็นทุกข์ลุกไขว่คว้า
ไม่อยากลืมตื่นตาขึ้นมาสู่
อยากจะอยู่กอดเจ้าเฝ้าโหยหา
อยากจะยื้อยุดกาลหยุดเวลา
สุขนิทราถลาลอยในปอยฝัน
18 มกราคม 2551 13:16 น.
อิจิโกะ
ออนเอ็มมาเห็นเธอเลยไปทัก
แต่ต้องกลับรอก้อเซงชิบหาย
พอทักไปไม่ทักกลับจะบ้าตาย
จะทำมายแค่อยากบอกว่าชอบเธอ
17 มกราคม 2551 19:12 น.
อิจิโกะ
พึ่งรู้วันนี้ น้ำตาที่มีเพียงค่าเวลาเหงา
เมื่อสองเราต่างทางร้างจุดหมาย
เคยคิดว่าจะรักเธอจนโลกมลาย
สิ่งสุดท้ายคล้ายฝันฉันไร้เธอ
17 มกราคม 2551 19:09 น.
อิจิโกะ
เธอคงไม่รู้ว่าฉันเจ็บปวดแค่ไหน
กับการรอคอยการกลับมาของเธออย่างนี้
รอจากวันเคลื่อนเป็นเดือนเคลื่อนเป็นปี
รอการกลับมาของคนดีที่ไม่มีวี่แววจะย้อนมา
แด่คนรักที่เคยดีของฉัน
เธอรู้ไหมว่าการรอคอยมันทรมานแค่ไหน
รอคนรักกลับมาทั้งทั้งที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่
จะกลับมาเติมเต็มหัวใจให้กลับมาสดใสดังเดิม
หัวใจของการรอคอยก็มีเพียงเท่านี้
แต่ไม่รู้ว่าคนเคยดีจะเห็นคุณค่าบ้างไหม
หัวใจมันเริ่มชินชาจนเริ่มที่จะไม่รู้สึกอะไร
และแล้วหยดน้ำตาก็หรั่งรินรด
"หัวใจ...ของการรอคอย"