21 สิงหาคม 2546 13:58 น.
อิงฟ้า
หยาดน้ำตาที่รินไหล
กลั่นมาจากใจที่ปวดร้าว
กรองมาจากความทรงจำที่แสนเศร้า
หลงเหลือเพียงความว่างเปล่าในหัวใจ
จะมีใครที่จะมาช่วยรักษา
เช็ดคราบหยาดน้ำตาที่รินไหล
ช่วยสมานบาดแผลในหัวใจ
ที่สิ้นไร้ทางเยียวยา
อยากขอใครสักคนคอยเคียงข้าง
ยามอ้างว้างมีใครคอยห่วงหา
มาคอยช่วยซึมซับคราบน้ำตา
คอยพึ่งพาเวลาไม่มีใคร
แค่คนเหงาคนนึงซึ่งหวั่นไหว
กับหัวใจที่โดนทิ้งกองใว้
อยากจะมีที่พึงในหัวใจ
ให้ได้ไหมหัวใจที่รักจริง
21 สิงหาคม 2546 13:39 น.
อิงฟ้า
จงก้าวไปข้างหน้าอย่าย่อท้อ
ต้องสู้ต่อก้าวไปอย่าหมดหวัง
ถึงวันนี้จะสิ้นไร้แม้กำลัง
แต่ชีวิตก็ต้องยังสู้ต่อไป
จงก้าวไปสู่จุดหมายที่ปลายฝัน
หากแม้มันจะไกลไปไม่หวันใหว
จงทุ่มให้สุดทั้งกายแล้วก็ใจ
คงไม่ไกลความฝันคงเป็นจริง