22 มิถุนายน 2546 14:40 น.
อาร์ม ภูบดินทร์
ความรักเหมือนโลกแห่งฝันอันวิจิตร
เนรมิตทุกสิ่งอย่างดั่งใจหมาย
อยากคว้าดาวเหมือนได้ดาวมาเคียงกาย
สุขเรียงรายอยู่ตรงหน้าเหมือนว่าจริง
ความรักเหมือน .. เหมือนอะไรก็ไม่รู้
มองมองดูคล้ายดังคนโดนผีสิง
หลอกตัวเองว่าสิ่งฝันมันเป็นจริง
ยามถูกทิ้งใจจึงคิด .. ผิดแล้วเรา
ความรักเหมือนฉากสุดท้ายแสนร้ายกาจ
เมื่อผิดพลาดยืนเดียวดายกับใจเหงา
ไม่มีเธอ ...ไม่มีฉัน ... ไม่มีเรา
ไม่มีแม้ ..สิ่งเก่าเก่า .. วันเวลา
จึงเข้าใจโลกใบนี้ไม่มีมิตร
จึงไม่คิดหวนเหเสน่หา
จึงตั้งจิตอธิษฐานกาลต่อมา
อยู่คนเดียวคงดีกว่า..น่าสุขใจ