20 มีนาคม 2546 13:20 น.
อารมย์อ่อนไหว
รู้จักกันมาตั้งนาน...ผูกพันกันก็ลึกซึ้ง
เอาใจกันสารพัด...ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้กันและกัน
ล้วนแล้วแต่คิดว่า..มันเป็นความรัก
.........มันไม่ใช่เหรอ...หรือฉันหลงคิดอยู่ฝ่ายเดียวงั้นเหรอ
.........กับการที่เอาใจเธอ..และเธอก็ตอบสนองทุกอย่าง
.........มันไม่ใช่ความรักใช่มั๊ย...มันเรียกว่าอะไร....
กับการบอกเลิกลา...ไม่ให้หวงใย..ไม่ให้เอาใจใส่
เพื่อสิ่งใดเหรอ...ฉันยังไม่เข้าใจ
หรือว่าเธอ..มีใครบางคนในใจใหม่
หรือว่ากลัวเขาจะเข้าใจผิด
เมื่อไหร่....เวลาใด..ทำไมฉันไม่รู้เรื่องเลย
เจ็บนะ....แปลบ-แปลบ เลยแหล่ะ
เธอไม่คิดเลยหรือว่า....ฉันจะไม่เสียใจ
กับการบอกลา.....จากปากของเธอเอง
......................................................................
ไม่เข้มแข็งพอนะ...กับการที่บอกลากันง่าย-ง่าย
10 มีนาคม 2546 12:57 น.
อารมย์อ่อนไหว
จะก้าวหรือจะหยุดก็จะไม่ฉุดรั้งเธอไว้
ให้มันเป็นไปตามความจริงทุกวันนี้
จะมีฉันอยู่ในใจหรือจะมีใครก็ดี
สำหรับเธอ...คน-คนนี้...ฉันขอเป็นแรงใจ