30 มกราคม 2546 13:43 น.
อารมย์อ่อนไหว
ครั้งแรกพบสบตาก็หลงรัก
สุดจะหักจะห้ามใจไม่หวั่นไหว
เอ่ยเอื้อนคำ..หวานรัก..ไม่ปักใจ
เพราะใจเรามีเจ้าของไว้เฝ้าคอย
อยากจะห้ามความรู้สึกกับเธอไว้
ห้ามไม่ไหวใจปักจนลุ่มหลง
นอนไม่หลับกินไม่ได้ให้พะวง
ดวงใจหลงไปรักเธอเพ้อทุกวัน
เธอมีเขาฉันรู้แต่ก็รัก
ใจสมัครอยากแอบอิงไม่แปรผัน
รักของฉันรักฝ่ายเดียวเปลี่ยวชีวัน
รักของฉัน..รักกลับกลาย...สายเกินไป
รักลวง
28 มกราคม 2546 11:15 น.
อารมย์อ่อนไหว
รู้สึกอ่อนล้าแล้วหล่ะ....กับการที่จะไปอยู่ในใจเขา
พูดไปก็แค่นั้น........แสดงออกก็แค่นั้น
ไม่ว่าเขารับรู้กับความรุ้สึกของฉันหรือป่าว
ก็ได้แต่หวังว่า...เขาจะเข้าใจความรู้สึกที่ฉันมีให้เขานะ
แต่................วันนี้สิ
.........เขาพาคนในใจเขามา.....ก็เจ็บ..ก็เศร้านะ..
.........ห้ามความรู้สึกนี้ไม่ได้จริง จริง
.........ก็ไหนว่าจะยอมเจ็บจะยอมปวด
.........ไหนว่าจะไม่เสียใจกับการที่ได้รับเขา
แต่...............เริ่มอ่อนล้าลงบ้างแล้วหล่ะ
กับการที่มีความรู้สึกที่ดีให้เขา...แต่ไม่ได้รับความรู้สึกนั้นตอบกลับมา
หรือว่าฉันแก่เกินไปสำหรับเขา
หรือว่าเพราะฉันมีพันธะแล้ว
แต่.....ฉันไม่โทษเธอหรอกนะ
ต้องโทษใจของฉันเองที่มันห้ามความรู้สึกต่อเธอไม่ได้
ขอให้โชคดีนะ....จะไม่พูด..จะไม่แสดงความรู้สึกนั้นอีกแล้ว
เธอสบายใจได้...........พอกันทีกับการไปรักเด็ก
24 มกราคม 2546 13:33 น.
อารมย์อ่อนไหว
.....เหมือนไม่มีอะไรพิเศษ...ในความรู้สึกเธอที่มีต่อฉัน
.....เหมือนพี่เหมือนน้อง.....เหมือนเพื่อนร่วมโลก..ก็เท่านี้
.....พูดคุยตามปกติ...ไม่มีความซ่อนเร้น
.....แต่กับฉัน.........มีความเป็นพิเศษสำหรับเธอเสมอมา
.....เธอเป็นสิ่งพิเศษ.......เธอเป็นความรักที่พิเศษที่สุดที่เคยได้พบเธอ
.....รัก...อาทร...เยื่อใย.....ห่วงหา
.....ต้องการอยู่ใกล้ใกล้เธอตลอดเวลา...ทุกวัน
....นับวัน.....ใจเริ่มอ่อนล้า..กับความไม่รู้สึกของเธอ
....กับการที่ไม่รู้ใจฉันคิดอย่างไรกับเธอ
....กับการที่เธอไม่สนใจความรู้สึกของฉันที่มีต่อเธอ
....กับหลายสิ่งหลายอย่างที่ฉันมอบให้เธอมาตลอด
....แต่ไม่ได้รับผลตอบกลับมาเลย
....อยากบอกกับเธอว่า....อยากหยุดรักเท่านี้.....นะ
16 มกราคม 2546 13:28 น.
อารมย์อ่อนไหว
........เธอจำใจอยู่กับฉัน...แต่ละวันฉันดูว่างเปล่า
........เวลาที่เป็นของเรา จะมีความหมายอะไร
........บางอารมณ์ที่เธอฝัน....เหมือนไม่มีฉันในหัวใจ
........ส่วนฉันมีเธอทุกลมหายใจเข้าออก
........ต้องเตือนตัวเองทุกที.....แค่นี้ฉันยอมเข้าใจ
........เธอจะคิดถึงใครอย่างไรก็เชิญ
........เพราะฉันรู้ถ้าถามไป จะทำให้เราต้องห่างเหิน
........จะไม่ถามเธอเลย...ไม่ต้องการคำตอบ
........มันจะมีแต่ช้ำ ไม่มีอะไรดีขึ้นมา
........ให้ถามภายในหัวใจดีกว่า
ไม่ต้องการคำตอบจริง จริง
16 มกราคม 2546 12:12 น.
อารมย์อ่อนไหว
............อยากเก็บความรู้สึก..ที่มีให้เธอจังเลย
............อยากบอกว่ารัก.....ก็กลัวเธอห่างเหิน
............อยากบอกว่ารัก.....กลัวเธอบอกว่าไม่เจียม
............เก็บไว้ในใจคนเดียว....ก็ทรมานใจมาก
............เห็นหน้าทุกวัน...ใจก็หวั่นไหวทุกที
............ได้พูดได้คุย......ก็มีความสุขทุกครั้ง
............จะให้ฉันห้ามความรู้สึก...รัก...เธอได้งัย
............เมื่อใจฉันมีเธอเต็มหัวใจไปหมดแล้ว
............ขอเสี้ยวของความรัก..ที่เธอมีให้ใครบางคน..เล็ก เล็ก น้อย น้อย
............ก็พอใจ.....ที่รัก
หน้าส่วนตัว
626
