29 เมษายน 2546 08:23 น.
อารมย์อ่อนไหว
......อย่าเปลี่ยนแปรหัวใจ
......แม้วันฟ้าใสเปลี่ยนสี
......ความรักอย่าโรยรา
......อย่าสิ้นปรารถนาและไมตรี
......แม้ยามห่างไกลอย่างนี้
......คนดี......ฉันรอคอย......
......ท้องฟ้า.....ว่างเปล่า
......ทะเล.......ไร้คลื่น
......มีฉันยืน....เคว้งคว้าง
......เพื่อรอใคร.....บางคน
......ที่เคยเอ่ยวาจา....สัญญาไว้ว่าจะกลับมา
......บัดนี้....เดี๋ยวนี้....เธอหายไป
......ไม่มีใคร.....บางคน....ที่ฉันรอ
22 เมษายน 2546 13:44 น.
อารมย์อ่อนไหว
สุดที่จะกลั้นน้ำตาไว้ในห้วงลึก
จิตสำนึกว่ารักเธอไม่รู้หาย
มาบอกลา.ว่าจะไปไม่กลับกลาย
สุดท้าย...เธอก็ไปจากฉันจริง จริง..
20 มีนาคม 2546 13:20 น.
อารมย์อ่อนไหว
รู้จักกันมาตั้งนาน...ผูกพันกันก็ลึกซึ้ง
เอาใจกันสารพัด...ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้กันและกัน
ล้วนแล้วแต่คิดว่า..มันเป็นความรัก
.........มันไม่ใช่เหรอ...หรือฉันหลงคิดอยู่ฝ่ายเดียวงั้นเหรอ
.........กับการที่เอาใจเธอ..และเธอก็ตอบสนองทุกอย่าง
.........มันไม่ใช่ความรักใช่มั๊ย...มันเรียกว่าอะไร....
กับการบอกเลิกลา...ไม่ให้หวงใย..ไม่ให้เอาใจใส่
เพื่อสิ่งใดเหรอ...ฉันยังไม่เข้าใจ
หรือว่าเธอ..มีใครบางคนในใจใหม่
หรือว่ากลัวเขาจะเข้าใจผิด
เมื่อไหร่....เวลาใด..ทำไมฉันไม่รู้เรื่องเลย
เจ็บนะ....แปลบ-แปลบ เลยแหล่ะ
เธอไม่คิดเลยหรือว่า....ฉันจะไม่เสียใจ
กับการบอกลา.....จากปากของเธอเอง
......................................................................
ไม่เข้มแข็งพอนะ...กับการที่บอกลากันง่าย-ง่าย
10 มีนาคม 2546 12:57 น.
อารมย์อ่อนไหว
จะก้าวหรือจะหยุดก็จะไม่ฉุดรั้งเธอไว้
ให้มันเป็นไปตามความจริงทุกวันนี้
จะมีฉันอยู่ในใจหรือจะมีใครก็ดี
สำหรับเธอ...คน-คนนี้...ฉันขอเป็นแรงใจ
27 กุมภาพันธ์ 2546 11:57 น.
อารมย์อ่อนไหว
รอยยิ้ม...เสียงหัวเราะ....สนุกสนาน
ได้พูดได้คุยก็มีความรู้สึกลึก-ลึก ในใจ
แม้ว่าเขามีเจ้าของแล้วก็ตาม
ใจเรามีความสุขก็เพียงพอแล้วไม่ใช่เหรอ
...แล้วทำไมวันนี้
ไม่มีรอยยิ้ม...ไม่มีเสียงหัวเราะ...เศร้าร้องไห้
ทำใจไม่ได้แล้วเหรอ
เจ็๋บลึก-ลึก ในใจใช่มั๊ย
ก็เจ้าของเขามาอยู่เคียงข้างแล้วนี่
ใจเราก็ทุกข์กับความรู้สึกที่มีให้ใครบางคน
ก็แค่นั้นเอง....จริง-จริง
หน้าส่วนตัว
672
