24 เมษายน 2547 13:35 น.
อาภาภัส
.....วันนี้คุณเปรี้ยวเธอนั่งใจลอย ส่งออกไปไหนต่อไหนไม่รู้ กลางห้องโล่งๆ ไม่มีใครเลย นอกจาก พัดลมเพดานที่หมุนติ้วอยู่สี่ห้าตัว ไฟฟ้านีออนที่เปิดโล่งแจ้งอีก 18 หลอด
..มองที่นาฬิกา เวลา 9.40 นาที ธรรมดา เวลาวันนี้ วันเสาร์อย่างนี้ คุณเปรี้ยวต้องนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ เล่น และเขียนกลอน หรือเรื่องราว บางทีจนเย็นก็ไม่ยอมกินข้าว..
..คิดถึงเหตุการณ์ เมื่อวานนี้ ที่คุณเปรี้ยวเธอเขียนเรื่องลงในเน็ต คุณเปรี้ยวก็อดขำไม่ได้ อย่างน้อยพ่อตัวดี ของคุณเปรี้ยว ต้องฉุนกึกมากที่สุด
...ผมนะครับอุตส่าห์ ปรารถนาดี ..มีแฟนได้แล้วครับ..แก่แล้วนะครับ คุณเปรี้ยวคิดถึงคำพูดของพ่อตัวดี .
เฮ้อ..อยากจะบอกคนที่เป็นหวานใจของพ่อตัวดีนะ ..อย่าคิดมากนะ มีอะไรยั่วเย้ากันตามประสาพี่น้อง ย่า ยาย แบบนี้ ก็ สนุกดี แล้ว ก็จะได้ วัดใจกันไงว่า
ยังรักกันอยู่ขนาดไหน.... ถ้ารักกันอยู่แล้ว ก็จะได้รักกันยิ่งขึ้นนะ หรือจะเอาให้หัวปักหัวปำรักกันให้ขึ้นอืดไปเลย... อีกอย่างนะ จะได้คิดอย่างงี้ไง อื้อฮือ แฟนเราดีขนาดนี้เชียวเหรอ ...คุณยายเปรี้ยว แกชมแล้วชมอีก...อันนี้จริงๆนะ
เสียง นะ..เอาไปทำพระเอกได้..
....วันนี้นะ .เขียนเรื่องแล้วทุกคนจะเข้าใจไหม ยังไงๆ คุณเปรี้ยวรู้ว่าทุกคนดีต่อคุณเปรี้ยวเสมอ....
...........อยากจะบอกนะ...ไม่มีใครหรอกค่ะที่ไม่ต้องการรัก....
ยิ่งอย่างคุณเปรี้ยวด้วยแล้ว อายุก็มากขนาดนี้ หัวใจอ่ะนะ วิ่งจี๋ 180 กิโลเมตร ต่อชั่วโมงเชียวนะ เอ..เทียบแล้วนี่มันเร็วหรือช้าล่ะ คุณเปรี้ยวเข้าใจว่า มันเร็วนะ.....ชอบที่สุดที่จะให้ทุกคนมีรัก รักกัน....ยิ้มแย้ม เข้าใจ สดชื่น...
อยากให้ใครก็ตามที่คิดจะรักกับใครสักคน น่าจะได้เป็นตัวของตัวเองมากที่สุด และส่วนที่เหลือที่ต้องปรับเข้าหากันก็ต้องมีบ้างค่ะ เพราะต่างมาจากครอบครัวที่ต่างกัน..
ในความรักแบบคุณเปรี้ยว แซกไว้ด้วยความปรารถนาดี
คุณเปรี้ยวเกิดก่อนใครหลายๆคน คุณเปรี้ยวอยากให้แต่ละคนได้สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต จริงอยู่ การรู้จักกันของการติดต่อ เพียงผ่านเน็ต แต่ทำไมหรือ....
จะมี ณ มุมๆหนึ่งที่ไม่เหมือนมุมใดได้บ้างๆไหมเล่า...มุมรัก และจริงใจ
ปรารถนาดีต่อกันไง ....กระแสไฟฟ้าที่วิ่งไปมาสื่อ และเป็น สาศ์น สื่อใจถึงใจ
ใจต่อใจ และ ใจชนใจ..
ไม่อยากเห็นแก่ตัวที่จะดึงหัวใจสะอาด และมีนำใจของแต่ละคน ให้มันดูมีค่าน้อยนะ...
..ไม่มีคิดปฏิเสธใครที่จะมาสนใจ ขอบคุณที่สุด ขอบคุณมาก เพราะก็คงจะดูดี ไม่เหงา ไม่ต้องนั่งหน้าคอมทั้งวัน แล้วก็สองวัน แล้วก็กลางคืน ไม่ได้ไปไหน
ไม่ได้ไปกับใคร ก็ปุถุชนนะ ก็อยากมีสิ่งดีเหมือนคนอื่นนะแหละ
ลองคิดดูสิ มีคนโทรหาบ้าง..คุยถามสารทุกข์สุกดิบ แบบเพื่อน พี่น้อง และ อาจได้แฟนแถมมา แล้ว คุยกันเข้าใจ ในบางทีนะ อย่างที่พ่อตัวดีบอก ว่าไม่น่าจะมีปัญหา ก็คงจะจริงกระมัง
...จริงๆแล้วคิดถึงคำพูดของ คุณไกล ก่อเกื้อนะ ที่เขาเขียนสอนลูกเขาถึงการทำไวน์ คุณเปรี้ยวยามนี้มีสายตาออกแววขำๆ อมยิ้มนิดๆ เพราะคิดไปไกลมากหน่อย จริงสินะ.
..ไวน์แบบไหนก็เมาเหมือนกัน ..แต่อยากจะบอกคุณไกล ว่า เก่งนะ สอนให้เรียนรู้วิถีดำเนินชีวิตของสิ่งที่มีค่าในชนบท
มีบางครั้งนะ..คุณเปรี้ยวเขียนอะไรไม่ออกเลย..เพราะขาดความเข้าใจในรายละเอียดบางเรื่อง ...เอาเรื่องใกล้ตัวที่สุด...นี.. รัก..
แค่จะอธิบายคำจำกัดความก็ยากมาก อะไรที่ปรารถนาดีก็คือรัก...
..อยากให้ทุกคนไปหาในสิ่งที่ดีๆก่อน คือ..จะบอกว่า
......คุณเปรี้ยวนะเชย สุดฤทธิ์สุดเดช ไม่สวย มีน่ารักสักนิดก็พอมี พอใช้
ไม่ชอบวัดคนที่เปลือก เพราะเปลือกปรุงแต่งได้ แต่ก็นั่นแหละ..หลายครั้งที่ตัดเสื้อผ้าสวยๆ ถือกระเป๋าราคาแพง ก็เคยพอเห็นบ้าง ..เพราะในบางที่ที่เข้าไป เขามีคนแบบเดียวกันอย่างนั้น เราจะต่างเลย ก็คงแปลกแยกมากไป
..เพราะรัก...หลายคนนำเสนอในสิ่งดีๆ
และเพราะคุณเปรี้ยว..รัก ก็อยากให้หลายคนได้ในสิ่งที่ดีกว่า
ยังคิดดีต่อกันนะ ....สมัครน่ะง่าย..สมัครเลิกนะ ยาก...
คิดเอาแล้วกัน ตัวดำๆ อ้วนก็อ้วน เงินก็กิ๊กก๊อก ชอบคิด ชอบฝัน คิดกระโดดไป กระโดดมา ..ตกยุคอีกต่างหาก..... รู้สินะทีนี้...
5555555555 คิดหนัก.....
เข้าใจคำว่า..เพราะรักแล้วยังล่ะ ยังเหลือรักให้อีกไหมล่ะทีนี้.....
...... คิดถึงทุกคน.....คุณยายเปรี้ยวจี๋.....
.
23 เมษายน 2547 09:55 น.
อาภาภัส
..กลับจากทำงานคุณเปรี้ยวก็รีบเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ ก็ด้วยเธออยากอ่านงานโคลงกลอนที่เธอเขียนส่งเรื่องไว้ในไทยโพม มีคำตอบของเพื่อนหลายๆคนที่ทำให้ มีกำลังใจ เธอปล่อยเครื่องไว้อย่างนั้นละ ยังไม่คิดที่จะตอบก็มีสิ่งที่น่าสนใจกว่านั้นนี่นะ
.นอกตัวบ้าน บนเก้าอี้ทรงกลม และมีเบาะนอนอันอ่อนนุ่ม คุณเปรี้ยวเธอเลือกที่นอนมองฟ้าค่ำคืนนี้ สีขาวก็ไม่ใช่ เทาก็ไม่เชิง ฟ้าสว่างแต่ไร้ดวงจันทร์ และดวงดาว อาจเป็นเพราะเมฆบดบังจนเลือนไป
ก็ดีมีอีกหลากแบบแห่งฟากฟ้า
ลมพัดมาบางเบาฉ่ำชื่นพอที่จะสัมผัสถึงได้ในความรู้สึก กิ่งใบของต้นชมพู่ และต้นมะม่วงเอนแกว่งไกวล้อลมเล่นยามค่ำคืน พลิ้วไหวในสายลม เหมือนความคิดคำนึงยามนี้เลย..
ผมมีงานเยอะจริงๆนะครับ บางทีไม่ได้นอนเลยครับ
..เหรอคะ. ก็ไม่น่าจะเงียบนะ พูดตอบสักคำก็คงจะได้
.พอดีงานยุ่งจริงๆ แต่ว่าเรื่องอีเมล์นั้นนะ ผมว่าน่าสนใจนะครับ
เออคนเราน่ะหนา..มันก็แปลกใจตนเองเสียจริงๆ บางทีเราหลงไหลบางสิ่งเสียจน เก็บมันไว้ในบึงหัวใจ นาน และ นาน และ นานมาก บางทีเจ้าตัวยังไม่รู้เลย หัวใจที่เคยคิดถึง ณ ยามนั้น และยามนี้ ก็ยังคิด
อยู่ไกลถึงเชียงใหม่ ตลกที่สุด แค่มองตานี่แหละหนา คำเดียวก็ไม่เคยพูด เคาะอยู่ในหัวใจไว้ ยี่สิบปี.
ยามป่วยก็ภาวนาให้หายเร็วๆ ..ตอนนี้คงมีความสดชื่นแล้วสินะ ..ก็คงได้แต่ คิดคนเดียวเหมือนเดิมอีกแหละ
แล้วก็เก็บความรู้สึกห่วงใย และคิดถึงไว้เหมือนเดิม
เงาของกิ่งมะยมที่ไกวล้อแรงลมดู ระรัว จนใจไหวนึกไปถึงคำพูดที่เพิ่งได้ยิน
.ผมว่าไม่เห็นแปลกเลยนะครับ ต่างวัยกันก็ไม่เป็นไร
.อะไรหน้าก็ไม่เคยเห็นนี่ละนะ เสียงก็ไม่เคยได้ยิน.
คุณเปรี้ยวเธอรู้สรรพคุณหัวใจตัวเองดี หลงน้ำเสียงคน ถ้าจัด ประกวดแข่งละก็ คุณเปรี้ยวเข้ารอบ
ความเย็นๆของน้ำเสียงที่นุ่มนวลแม้นไม่เห็นตัว คุณเปรี้ยวเธอก็ใช้ความรู้สึกของเธอ วัดได้ว่ามันกระตุกใจเธอได้แค่ไหน นอนนึกไปเรื่อยๆถึงใครคนนั้นที่เดือนหน้าจะเป็นวันเกิดของเขาแล้วสิ ไม่เจอไม่ได้ยินเสียงร่วมปีแล้วสินะ คนทำแต่งานๆๆๆๆๆๆ สาวตรึม คนดังน่ะ ไม่รู้จะยังเก็บแหวนไว้หรือเปล่า คงไม่มีคุณค่าพอที่เขาจะจดจำ อือแต่คุณเปรี้ยวก็นึกถึงเสมอ เพราะความนุ่มนวล ยิ้มที่มีน้ำใจ และก็คุยได้ในความจริง แต่..ก็คงทำแต่งานมั้ง
เสียง แต๊วแหว่ว แต๊วแหว่ว วี้ วี้ แต๊วแหว่ว แต๊วแหว่ว ดังอยู่ข้างหูคุณเปรี้ยว ยุง สี่ ห้าตัว บินร่อนไป ได้ยินแต่เสียง
นะครับ ..ผมว่า น่าจะลองคบหาดูนะครับ. ไม่เห็นเป็นไร วัยห่างกันก็ไม่เห็นแปลกสมัยนี้มีถมไป
ฮึ ..อยากจะบอกพ่อตัวดีนัก ..งั้นฉันก็คงไม่ต้องเริ่มไกลหรอก เอาไอ้เจ้าของเสียงนี่แหละ กรอกใบสมัครลงทะเบียนลงเรียนรหัสห้องใจนี้แหละ ฮึอยากรู้นัก ที่บอกว่าให้สู้นี่นะ จะเป็นจริงหรือเปล่า ขี้คร้าน วิ่งป่าราบหลบหาแดนซ่อนแอบแทบไม่ทัน นึกๆก็ขำ เจ้าของเสียงนี้หน้าก็ไม่เคยเห็น แต่คุยยังกับรู้จักมาแต่ชาติไหนๆ เสียงเพราะอีกแล้ว รู้เลยว่าวันใดไม่ได้ยิน หรือหลายวันไม่ได้ยิน ก็เหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง นี่นะเพราะเล่นเน็ต
ทำให้วัดได้บางอย่างว่าพ่อตัวดี ทำแต่งาน มีน้ำใจอีก ..
ชอบไหมครับ ตบ ..จูบ ตบ..จูบ..อือ อย่าให้ใครคุณเปรี้ยวได้ทีนะ จะตามดูให้เห็นเลยว่า นามของแฟนคุณเธอ คงต้องเป็นคุณนายหน้าตะลุมพุก คุณเปรี้ยวนึกถึงเจ้าของเสียงผู้ซึ่งพยายามทำตัวเป็นพ่อสื่อแล้วก็ต้องหัวเราะออกมาเบาๆ ปะโธ่เอ๋ยไม่อยากจะบอก ..ลองเกิดใกล้กันกว่านี้ ละ ก็ พ่อสื่อเอ๋ยต้องร่วมร้องเพลง รักฉันนั้นเพื่อเธอตลอดไปให้ฟัง จนงั่กชีวิตกันไปข้างหนึ่งล่ะ ไม่อยากคิดต่อแล้ว เพราะก็ยิ่งคิดถึงเสียงนะ คนอะไรเสียงยังกะเป็นแหล่งน้ำตาลของมด หัวเราะประกอบด้วย ได้ยินแค่ สิบวินาที โรคหัวใจก็กำเริบ.. ละเมอเอาเรื่องอยู่
นะครับ ..ผมค้นมาอย่างละเอียดแล้วครับใช้ได้เลย
.ลมแกว่งไกว ใบไม้แกว่ง ในเงามืดยามนี้ ไร้แสงของไฟเทียมที่จะทำลายความสวยงามแห่งธรรมชาติ หัวใจคุณเปรี้ยว เธอมีความรู้สึกล้วนๆ ความรู้สึกที่เคารพใจตนเอง มีบางคนอาจบอกว่าไม่ชอบ ไม่เคยคิด แต่ในใจตรงกันข้าม ถ้าเหตุการณ์นี้สำหรับคุณเปรี้ยวต่อให้เธอสนใจ เธอก็จะยิ้มตอบ แล้วก็สอนใจไว้ว่ารู้แล้วจ้ะ เข้าใจแล้ว.
เธอตามหา..และอยากพบในสิ่งที่เป็นจริงได้ไม่ใช่ฝันและเธอก็เชื่อในลิขิตรัก.
..ง่วงแล้ว รอให้ถึงวันฟ้าใหม่และฟ้าใหม่ ที่ จะมี สิ่งบอกให้รู้ ว่า.. ใช่ละนะ
23 เมษายน 2547 09:54 น.
อาภาภัส
..กลับจากทำงานคุณเปรี้ยวก็รีบเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ ก็ด้วยเธออยากอ่านงานโคลงกลอนที่เธอเขียนส่งเรื่องไว้ในไทยโพม มีคำตอบของเพื่อนหลายๆคนที่ทำให้ มีกำลังใจ เธอปล่อยเครื่องไว้อย่างนั้นละ ยังไม่คิดที่จะตอบก็มีสิ่งที่น่าสนใจกว่านั้นนี่นะ
.นอกตัวบ้าน บนเก้าอี้ทรงกลม และมีเบาะนอนอันอ่อนนุ่ม คุณเปรี้ยวเธอเลือกที่นอนมองฟ้าค่ำคืนนี้ สีขาวก็ไม่ใช่ เทาก็ไม่เชิง ฟ้าสว่างแต่ไร้ดวงจันทร์ และดวงดาว อาจเป็นเพราะเมฆบดบังจนเลือนไป
ก็ดีมีอีกหลากแบบแห่งฟากฟ้า
ลมพัดมาบางเบาฉ่ำชื่นพอที่จะสัมผัสถึงได้ในความรู้สึก กิ่งใบของต้นชมพู่ และต้นมะม่วงเอนแกว่งไกวล้อลมเล่นยามค่ำคืน พลิ้วไหวในสายลม เหมือนความคิดคำนึงยามนี้เลย..
ผมมีงานเยอะจริงๆนะครับ บางทีไม่ได้นอนเลยครับ
..เหรอคะ. ก็ไม่น่าจะเงียบนะ พูดตอบสักคำก็คงจะได้
.พอดีงานยุ่งจริงๆ แต่ว่าเรื่องอีเมล์นั้นนะ ผมว่าน่าสนใจนะครับ
เออคนเราน่ะหนา..มันก็แปลกใจตนเองเสียจริงๆ บางทีเราหลงไหลบางสิ่งเสียจน เก็บมันไว้ในบึงหัวใจ นาน และ นาน และ นานมาก บางทีเจ้าตัวยังไม่รู้เลย หัวใจที่เคยคิดถึง ณ ยามนั้น และยามนี้ ก็ยังคิด
อยู่ไกลถึงเชียงใหม่ ตลกที่สุด แค่มองตานี่แหละหนา คำเดียวก็ไม่เคยพูด เคาะอยู่ในหัวใจไว้ ยี่สิบปี.
ยามป่วยก็ภาวนาให้หายเร็วๆ ..ตอนนี้คงมีความสดชื่นแล้วสินะ ..ก็คงได้แต่ คิดคนเดียวเหมือนเดิมอีกแหละ
แล้วก็เก็บความรู้สึกห่วงใย และคิดถึงไว้เหมือนเดิม
เงาของกิ่งมะยมที่ไกวล้อแรงลมดู ระรัว จนใจไหวนึกไปถึงคำพูดที่เพิ่งได้ยิน
.ผมว่าไม่เห็นแปลกเลยนะครับ ต่างวัยกันก็ไม่เป็นไร
.อะไรหน้าก็ไม่เคยเห็นนี่ละนะ เสียงก็ไม่เคยได้ยิน.
คุณเปรี้ยวเธอรู้สรรพคุณหัวใจตัวเองดี หลงน้ำเสียงคน ถ้าจัด ประกวดแข่งละก็ คุณเปรี้ยวเข้ารอบ
ความเย็นๆของน้ำเสียงที่นุ่มนวลแม้นไม่เห็นตัว คุณเปรี้ยวเธอก็ใช้ความรู้สึกของเธอ วัดได้ว่ามันกระตุกใจเธอได้แค่ไหน นอนนึกไปเรื่อยๆถึงใครคนนั้นที่เดือนหน้าจะเป็นวันเกิดของเขาแล้วสิ ไม่เจอไม่ได้ยินเสียงร่วมปีแล้วสินะ คนทำแต่งานๆๆๆๆๆๆ สาวตรึม คนดังน่ะ ไม่รู้จะยังเก็บแหวนไว้หรือเปล่า คงไม่มีคุณค่าพอที่เขาจะจดจำ อือแต่คุณเปรี้ยวก็นึกถึงเสมอ เพราะความนุ่มนวล ยิ้มที่มีน้ำใจ และก็คุยได้ในความจริง แต่..ก็คงทำแต่งานมั้ง
เสียง แต๊วแหว่ว แต๊วแหว่ว วี้ วี้ แต๊วแหว่ว แต๊วแหว่ว ดังอยู่ข้างหูคุณเปรี้ยว ยุง สี่ ห้าตัว บินร่อนไป ได้ยินแต่เสียง
นะครับ ..ผมว่า น่าจะลองคบหาดูนะครับ. ไม่เห็นเป็นไร วัยห่างกันก็ไม่เห็นแปลกสมัยนี้มีถมไป
ฮึ ..อยากจะบอกพ่อตัวดีนัก ..งั้นฉันก็คงไม่ต้องเริ่มไกลหรอก เอาไอ้เจ้าของเสียงนี่แหละ กรอกใบสมัครลงทะเบียนลงเรียนรหัสห้องใจนี้แหละ ฮึอยากรู้นัก ที่บอกว่าให้สู้นี่นะ จะเป็นจริงหรือเปล่า ขี้คร้าน วิ่งป่าราบหลบหาแดนซ่อนแอบแทบไม่ทัน นึกๆก็ขำ เจ้าของเสียงนี้หน้าก็ไม่เคยเห็น แต่คุยยังกับรู้จักมาแต่ชาติไหนๆ เสียงเพราะอีกแล้ว รู้เลยว่าวันใดไม่ได้ยิน หรือหลายวันไม่ได้ยิน ก็เหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง นี่นะเพราะเล่นเน็ต
ทำให้วัดได้บางอย่างว่าพ่อตัวดี ทำแต่งาน มีน้ำใจอีก ..
ชอบไหมครับ ตบ ..จูบ ตบ..จูบ..อือ อย่าให้ใครคุณเปรี้ยวได้ทีนะ จะตามดูให้เห็นเลยว่า นามของแฟนคุณเธอ คงต้องเป็นคุณนายหน้าตะลุมพุก คุณเปรี้ยวนึกถึงเจ้าของเสียงผู้ซึ่งพยายามทำตัวเป็นพ่อสื่อแล้วก็ต้องหัวเราะออกมาเบาๆ ปะโธ่เอ๋ยไม่อยากจะบอก ..ลองเกิดใกล้กันกว่านี้ ละ ก็ พ่อสื่อเอ๋ยต้องร่วมร้องเพลง รักฉันนั้นเพื่อเธอตลอดไปให้ฟัง จนงั่กชีวิตกันไปข้างหนึ่งล่ะ ไม่อยากคิดต่อแล้ว เพราะก็ยิ่งคิดถึงเสียงนะ คนอะไรเสียงยังกะเป็นแหล่งน้ำตาลของมด หัวเราะประกอบด้วย ได้ยินแค่ สิบวินาที โรคหัวใจก็กำเริบ.. ละเมอเอาเรื่องอยู่
นะครับ ..ผมค้นมาอย่างละเอียดแล้วครับใช้ได้เลย
.ลมแกว่งไกว ใบไม้แกว่ง ในเงามืดยามนี้ ไร้แสงของไฟเทียมที่จะทำลายความสวยงามแห่งธรรมชาติ หัวใจคุณเปรี้ยว เธอมีความรู้สึกล้วนๆ ความรู้สึกที่เคารพใจตนเอง มีบางคนอาจบอกว่าไม่ชอบ ไม่เคยคิด แต่ในใจตรงกันข้าม ถ้าเหตุการณ์นี้สำหรับคุณเปรี้ยวต่อให้เธอสนใจ เธอก็จะยิ้มตอบ แล้วก็สอนใจไว้ว่ารู้แล้วจ้ะ เข้าใจแล้ว.
เธอตามหา..และอยากพบในสิ่งที่เป็นจริงได้ไม่ใช่ฝันและเธอก็เชื่อในลิขิตรัก.
..ง่วงแล้ว รอให้ถึงวันฟ้าใหม่และฟ้าใหม่ ที่ จะมี สิ่งบอกให้รู้ ว่า.. ใช่ละนะ
22 เมษายน 2547 07:09 น.
อาภาภัส
..... อากาศยามเช้ายังคงละมุนละไม ขอบฟ้าทางด้านตะวันออกยังคงปรากฏเพียงสีชมพูจางๆ แต้มีฟ้า อีกนิด เติมสีขาวอีกหน่อย เจือสีทองอ่อนๆ หากใส่สีฟ้าให้มาก ความเย็นตารวมตัวโรยอ่อนในหัวใจ ไม่ใช่อ่อนล้า หรือไร้หวัง
แต่มันกุ๊กกิ๊กกับหัวใจให้แหงนมองพร้อมกับส่งรอยยิ้มนิดๆในสีหน้า
...คงใช้ได้นะสำหรับชีวิตยามเช้าในวันนี้
...กระดาษสีขาวก็คือแผ่นฟ้า ใจทีตรึกตราก็คือดินสอที่แต่งวาด ปลายอีกด้านแห่งดินสอเป็นพู่กันที่ละเลงสีให้ชีวิตให้หัวใจ
ฉันลงมือวางวาดหัวใจสวย
รักจรายเจิดฉวีไม่มีหมอง
อยากให้คนของหัวใจได้ไตร่ตรอง
คอยเฝ้ามองยิ้มแย้มให้แจ่มใจ
หยอดสีแดงแฝงสีอ่อนฉอ้อนรัก
พรหมาทักมิหลบสยบไฉน
ลอยล่องฉิวราวพริ้วระเริงไพร
ให้วันใหม่มีค่าทั่วหน้าเทอญ
จรดปลายใจจิกลงในกระดาษฟ้า ลากเลื่อนลายเส้นทีละนิดไต่ขึ้น หักมุมโค้งเป็นร่องแล้วลากต่อวนกลับมาให้จรดใจ กว่าบทบาทชีวิตจะลุไปในหนึ่งวัน หัวใจนับพันนับหมื่นดวงรอนแรม ดุ่มเดิน หรือ เร่งรีบ ก็จงมีแสงแห่งความรักอันน่าพิศมัยไว้ด้วยเถิด
ความรักในทุกรูปแบบเป็นสิ่งามงด ดุจดังเราหยอดสีสวยให้เจ้ารูปหัวใจยามนี้ ไออุ่นแห่งหัวใจเบ่งบานล่องลอยจากในใจ แบ่งมาฝากให้เป็นไมตรียามเช้านี้
หลบมุมหวานๆมาทานปาท่องโก๋กันนิด สบตาติ๊ดๆกับใครสักคน แล้วก็ปนด้วยรอยยิ้ม ชิมกาแฟก็จะรู้สึก....อือม์ อร่อยนะวันนี้ ...เอนหลังพิงเก้าอี้ ให้อยู่ในกิริยาสบายๆ ทำตาประกายย้อนหัวใจไปหาสิ่งที่ทำให้หัวใจมีพลัง มีรอยยิ้ม มีความอ่อนโยน มีความหวังดี ให้รามตัวเป็นแต่ดีๆๆๆๆๆๆๆ แล้วไขประตูหัวใจให้ดัง แกร็กๆๆๆๆๆ ปล่อยปนมาในสายลม ให้มันไปชม ไปชื่นไปยื่นให้ หัวใจอื่นได้รู้สึกเช่นเดียวกัน
....โอ เกิดอะไรขึ้น เสียงฟ้าร้องครึนๆๆๆ ฝนจะตกเหรอ ขอให้ตกเป็นลีลา แห่งเพลงรักเถิดนะ เมื่อยามที่เจ้าหยุดหยดหยาด ดวงตะวันจะเริ่มฉายแสงแรงขึ้น รุ้งสวรรค์จะได้เยือน และแต่งแต้มฟ้า และทางฝันให้ เบิกบานทุกห้องดวงใจ
หัวใจ....ในกระดาษแห่งฟากฟ้า ไม่ได้โรยเพียงงาเพชรนะ ....
หัวใจ...ในกระดาษ เป็นหัวใจติดยิ้ม ติดตา มีขา แล้วพากันเต้นระบำ
แล้วจะร้องเพลงอะไรประกอบดีนะ ....สุขกันเถอะเรา....
หรือ.....รักเธอเสมอ..... หรือ...โอ ..เปิด คลื่นกันเองเถอะนะ แต่ขอให้หัวใจงามก็แล้วกัน
คิดถึงทุกคนยามเช้า...
22 เมษายน 2547 07:03 น.
อาภาภัส
..... อากาศยามเช้ายังคงละมุนละไม ขอบฟ้าทางด้านตะวันออกยังคงปรากฏเพียงสีชมพูจางๆ แต้มีฟ้า อีกนิด เติมสีขาวอีกหน่อย เจือสีทองอ่อนๆ หากใส่สีฟ้าให้มาก ความเย็นตารวมตัวโรยอ่อนในหัวใจ ไม่ใช่อ่อนล้า หรือไร้หวัง
แต่มันกุ๊กกิ๊กกับหัวใจให้แหงนมองพร้อมกับส่งรอยยิ้มนิดๆในสีหน้า
...คงใช้ได้นะสำหรับชีวิตยามเช้าในวันนี้
...กระดาษสีขาวก็คือแผ่นฟ้า ใจทีตรึกตราก็คือดินสอที่แต่งวาด ปลายอีกด้านแห่งดินสอเป็นพู่กันที่ละเลงสีให้ชีวิตให้หัวใจ
ฉันลงมือวางวาดหัวใจสวย
รักจรายเจิดฉวีไม่มีหมอง
อยากให้คนของหัวใจได้ไตร่ตรอง
คอยเฝ้ามองยิ้มแย้มให้แจ่มใจ
หยอดสีแดงแฝงสีอ่อนฉอ้อนรัก
พรหมาทักมิหลบสยบไฉน
ลอยล่องฉิวราวพริ้วระเริงไพร
ให้วันใหม่มีค่าทั่วหน้าเทอญ
จรดปลายใจจิกลงในกระดาษฟ้า ลากเลื่อนลายเส้นทีละนิดไต่ขึ้น หักมุมโค้งเป็นร่องแล้วลากต่อวนกลับมาให้จรดใจ กว่าบทบาทชีวิตจะลุไปในหนึ่งวัน หัวใจนับพันนับหมื่นดวงรอนแรม ดุ่มเดิน หรือ เร่งรีบ ก็จงมีแสงแห่งความรักอันน่าพิศมัยไว้ด้วยเถิด
ความรักในทุกรูปแบบเป็นสิ่งามงด ดุจดังเราหยอดสีสวยให้เจ้ารูปหัวใจยามนี้ ไออุ่นแห่งหัวใจเบ่งบานล่องลอยจากในใจ แบ่งมาฝากให้เป็นไมตรียามเช้านี้
หลบมุมหวานๆมาทานปาท่องโก๋กันนิด สบตาติ๊ดๆกับใครสักคน แล้วก็ปนด้วยรอยยิ้ม ชิมกาแฟก็จะรู้สึก....อือม์ อร่อยนะวันนี้ ...เอนหลังพิงเก้าอี้ ให้อยู่ในกิริยาสบายๆ ทำตาประกายย้อนหัวใจไปหาสิ่งที่ทำให้หัวใจมีพลัง มีรอยยิ้ม มีความอ่อนโยน มีความหวังดี ให้รามตัวเป็นแต่ดีๆๆๆๆๆๆๆ แล้วไขประตูหัวใจให้ดัง แกร็กๆๆๆๆๆ ปล่อยปนมาในสายลม ให้มันไปชม ไปชื่นไปยื่นให้ หัวใจอื่นได้รู้สึกเช่นเดียวกัน
....โอ เกิดอะไรขึ้น เสียงฟ้าร้องครึนๆๆๆ ฝนจะตกเหรอ ขอให้ตกเป็นลีลา แห่งเพลงรักเถิดนะ เมื่อยามที่เจ้าหยุดหยดหยาด ดวงตะวันจะเริ่มฉายแสงแรงขึ้น รุ้งสวรรค์จะได้เยือน และแต่งแต้มฟ้า และทางฝันให้ เบิกบานทุกห้องดวงใจ
หัวใจ....ในกระดาษแห่งฟากฟ้า ไม่ได้โรยเพียงงาเพชรนะ ....
หัวใจ...ในกระดาษ เป็นหัวใจติดยิ้ม ติดตา มีขา แล้วพากันเต้นระบำ
แล้วจะร้องเพลงอะไรประกอบดีนะ ....สุขกันเถอะเรา....
หรือ.....รักเธอเสมอ..... หรือ...โอ ..เปิด คลื่นกันเองเถอะนะ แต่ขอให้หัวใจงามก็แล้วกัน
คิดถึงทุกคนยามเช้า...
หน้าส่วนตัว
900
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอาภาภัส
