7 มีนาคม 2548 08:28 น.
อาภาภัส
Iyd = รัก
กดอักษรตัวรักได้รักคำ ขาวหรือดำหัวใจรักสร้างฝัน
อยากอยู่เคียงคนใช่นิจนิรันดร์ ฟ้าอาจกั้นตะวันแต่แปลบเดียว
เพราะว่าใจโบยบินไปเกาะใจ ยังไงยังไงรักกันต้องแลเหลียว
เปิดภาพว่างวางรักไว้แน่เทียว มิโดดเดี่ยวรักเอยรักละมุน
เป็นความแปลกหากจิตคิดจะรัก ใครจะกักผลักเบี่ยงสาดกระสุน
ดีไม่ดีไม่รู้จะรักคุณ เป็นคู่บุญอุ่นอิงและจริงใจ
หญิงกับชายหลากหลายล้วนเกิดมา ผ่านเวลาแห่งรักพรหมไฉน
แล้วเหาะผ่านน่านฟ้าลออไกล รักละไมใจละมุนอุ่นระเริง
ตนลิขิตจิตตนค้นจะรัก ฝังสลักปักจิตจนใจเหลิง
หรือจะก่อสืบสานรักดำเกิง สุดแต่เพลิงเพลงชีวิตลิขิตเอง
รักนั้นนะยิ้มมาตาสบหวาน มองอยู่นานชีวิตเลยโหรงเหรง
มัวแต่มอง เลยมอดจอดคร่ำเคร่ง ต้องบรรเลงเพลงชราน้ำตาซึม
ใครรู้ทันผันเปลี่ยนเร็วเถิดนะ รีบจิจ๊ะ อย่าทำมาดเคร่งขรึม
ระเบิดรักก้องโลกเสียงดังบึม รักมิลืมปลื้มสุขทุกดวงใจ
ฝากรัก มานะนี่ อิอิอิ
คุณยายน่ะ อาภาภัส
7 มีนาคม 2548
3 มีนาคม 2548 08:14 น.
อาภาภัส
โอ้ละหนอ ก เอย
ก ข ฃ ฅ ค ฆ ง วิ่งตามดู วันนี้อยู่เหมือนกู่พร่ำตามหา
กาลอดีตรุ่งเรืองแห่งอักษรา ประเทืองท้าโลกล้วนควรจงจำ ทั้งเพลงเรือเจือด้วยนิทานเก่า ฉันท์โคลงเล่าร่ายร่อนแสนสุขขำ
มาบัดนี้อนาถหนอรอระกำ อยากจะนำวันเดิมเติมวิญญาน
ลืมกันหมดตดกลิ่นยังมีค้าง เมืองที่ร้างนกยังเยือนกลายเป็นศาล
แต่ภาษาสร้างชาติดังสะพาน เพียงชนผ่านโย้เย้เหทิ้งทาง
ใครกันดีที่ควรเสริมค่าช่วย รู้เสียด้วยค่ำคืนยันรุ่งสาง
อยู่อย่างไทยพูดไทยไทยนั้นวาง ตรงกึ่งกลางแกนใจใยจึงลืม
อย่าเพียงบอกวาจาภาษาอยู่ มองลึกดูประตูปิดมืดขรึม
ดวงวิญญาบรรพชนคงยิ้มปลื้ม หรือว่าซึมอุราน้ำตานอง
คิด ก ข แค่รอมาเป็นตม ลูกหลานดมเด็ดดังเล่นขายของ
โคลงกลอนร่ายแค่เพียงกระเทียมดอง นึกจะปองเปิดขวดแล้วขึ้นรา
ฝากฟ้านะจะถูกหรือผิดนั้น หัวใจฉันคิดถึงสานภาษา
เปล่งประกายประกาศโลกรู้ว่า ชาติสง่า ที่มา ภาษา มี
เวลาผ่านงานหนังสือคืออะไร แค่แต่งใบเซียมซีเสริมศักดิ์ศรี
หากมิใช่ใยพลันในวันนี้ แววกวีหรี่ดับลับตามกาล
อาภาภัส 3 มีนาคม 2548
1 มีนาคม 2548 07:32 น.
อาภาภัส
ตะกร้าหัวใจ
หิ้วต่องแต่งย่องแย่ง ไปตลาด กะจะกวาดซื้อหัวใจให้หลากหลาย
หัวใจแดงแรงร้อนไฟทำลาย หัวใจตายสีดำคล้ำเบี้ยวคน
หัวใจนกโผผกร่อนเรื่อยเฉื่อย หัวใจเปื่อยลิ้นวัวปนสับสน
หัวใจแพะแกะกบยิ่งวกวน หัวใจคนงงหนักจักบรรยาย
หามใจงัวเกลื่อนทั่วคงแต่ฝัน คืนกลับกันหัวใจงามใครก็หมาย
การณุกุข่าวย่อมคลี่คลาย เปลี่ยนแปลงกายกรุณาค่าจึงมี
ไม้ตาเวทขอบเขตมิสิ้นสุด กลับหัวหมุดเมตตาไว้ใครจะหนี
คีความด่าน่าเปิดประตูชี้ ค่าความดีหลีกลี้กร่อนจากใจ
เพลิดเพียรถากลากคำมาเสกแต่ง สิบปีแห้งพากเพียรเถิดมิเกิดใส
มิตรนะจาเห็นอ่อนอยู่รำไร พึงคิดไปมานะจิตเหมือนหิดคัน
ยาวิชุดขุดใช้พ่ายค่ายกล ตกวังวนยุทธ์วิชาน่าขำขัน
เห็ดพูดท้ามตามแตกสุดฝ่าฟัน ก่นทุกวันห้ามพูดเท็จเลยเสร็จโจร
โอ้อาลัยหัวใจในตลาด เลือกสัญชาติไม่ถูกดังหัวโขน
หยิบมาสวมสับเปลี่ยนลิงทโมน ดังสาดโคลนใส่ตัวมั่วมายา
อาภาภัส 1 ก.พ 2548
หน้าส่วนตัว
1140
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอาภาภัส
