2 กุมภาพันธ์ 2548 07:01 น.
อาภาภัส
ฉันต้องไปพร้อมพลัง..แห่งชีวา
ไปข้างหน้ากว่าสุดทางสวรรค์
แม้หากต้องต่ำลงมาถึงพลัน
มิอาจกั้นแรงใจใบเบิกทาง
ด้วยตัวเราโง่เขลาเราคือโง่
ราวนกโผจากคอนเมื่อยามสาง
กว่าจะได้ภักษาหารวันวายวาง
เหนื่อยหนักบ้างอดทนมิบ่นคำ
เอาเถอะนะถือว่าฟ้าเลือกมอบ
แม้ฟ้ากอบเลนทองให้ลองหนำ
ก็จะยิ้มรับรู้มิเอ่ยย้ำ
พร้อมชื่นฉ่ำมาดมั่นปันแต่ดี
เกิดเป็นคนค้นได้ด้วยใจตน
ยอมรับผลเท่าที่มีศักดิ์ศรี
จิตคิดชอบตอบไปด้วยไมตรี
หลายหลากนี้มีปมมาสมรวม
เกลี่ยให้ได้หายกลบลบอากาศ
พร้อมมุ่งมาดดำเนินราวได้สวม
ชุดวิเศษไร้มนต์แห่งโซ่ตรวน
ความเรรวนเทหายหมายมั่นคง
และคงมีสิ่งดีที่พานพบ
โอบอ้อมอบอุ่นเอื้อเกื้อใช่หลง
ราคาใจเหนือใดก่อเผ่าพงศ์
จักดำรงตรงต่อก่อสืบไกล
ล้อมด้วยรักจักพาให้ทุกอย่าง
มาเรียงวางหลากสีมณีใส
พัชรพลอยนิลแห่งดวงใจ
ฟ้าอำไพได้อยู่อย่างคู่ครอง
1 กุมภาพันธ์ 2548 07:19 น.
อาภาภัส
หากจะรักจริงใจใครสักคน
จะต้องบนจริงจริงหรือเจ้าขา
เสียงใครหนึ่งถามจ้าวศาลเพียงตา
หญิงชราตาฟางข้างทางเดิน
ฟ้าลิขิตสิทธิ์ใจใครกำหนด
เศร้าสลดคนรักหรือคนเหิน
ก็รักนี้มีมาพร้อมเผอิญ
แนวดำเนินรูปขอบกรอบไม่มี
เป็นเทวากล้าตอบมอบไปไหม
รักกันได้ดีหนาพากันหนี
มีอยู่ไหมในฟ้าธานีนี้
จะได้ชี้ช่วยมอบตอบคุณยาย
เสียงสั่นติ้วปลิวรัวทั่วไปหมด
ใครกำหนดถามเพียงเรียงเลขสาย
เห็นรักปนมีอยู่เยอะจะตาย
แล้วจะวายใครยังตั้งรักกัน
ก็ขอลองดูบ้างยังว่างอยู่
คุณยายกู่ข้างศาลคนเห็นขัน
ไม่เคยรู้ใจนึกเหมือนใจนั้น
หวังรักมั่นเคียงคู่อยู่เช่นคน
อาจหัวเราะว่าโลกกระแสสลับ
อาจตอกกลับน่าจับไปแปลงผล
แต่หากนึกถึงใจในตัวตน
เจ้าจะค้นจนคำ ค่าความรัก
อาภาภัส 1 กุมภาพันธ์ 2548 ใจเอย ใจคน
หน้าส่วนตัว
994
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอาภาภัส
