16 ธันวาคม 2551 17:57 น.
อาภัพรัก
การเดินทางที่แสนยาวไกล
เมื่อไหร่จะถึงจุดหมาย
เดินมาพร้อมน้ำตาที่พร่างพราย
ความอ้างว้างเดียวดายเกาะกุมใจ
ตัวฉันเดินอยู่เพียงลำพัง
เพียงแค่หวังก้าวผ่านคืนวันอันโหดร้าย
ต้องการใครสักคนเคียงข้างกาย
ความเดียวดายอ้างว้างคงห่างใจ
16 ธันวาคม 2551 17:53 น.
อาภัพรัก
เหนื่อยเหลือเกินหัวใจ
โดนเธอทำร้ายจนป่นปี้
ไม่แม้แต่จะสนใจใยดี
เหยียบซ้ำย่ำยีจนอ่อนแรง
เหนื่อยเหลือเกินหัวใจ
จะมีสักวันไหมที่ฉันเข้มแข็ง
เติมพลังให้หัวใจสร้างกำแพง
อันแข็งแกร่งเพื่อคอยเยียวยา
เหนื่อยเหลือเกินหัวใจ
ทุกสิ่งที่ทำไปเธอดูมันไร้ค่า
ไม่เคยเห็นความสำคัญของน้ำตา
เธอทำเหมือนว่าฉันไม่มีตัวตน
เหนื่อยเหลือเกินหัวใจ
ยิ่งนานไปความเจ็บยิ่งเอ่อล้น
แล้วทำไมวันนี้ฉันต้องทน
ขอลาทีจากคนใจด้านชา