25 พฤศจิกายน 2547 20:39 น.
อาตี๋
เมื่อไม่รักไม่ต้องบอกฉันเข้าใจ
เพราะหัวใจเธอมีของคนอื่น
แต่ใจฉันคิดถึงเธอทุกวันคืน
ใครคนอื่นฉันไม่สนฉันไม่แคร์
25 พฤศจิกายน 2547 20:35 น.
อาตี๋
ไม่เข้าใจฉัน ไม่เป็นไร
ไม่เป็นห่วงเป็นใยฉันไม่ว่า
แค่เธอคิดถึงกันบ้าง บางเวลา
แค่ยังอยู่ในสายตาก็เป็นพอ
25 พฤศจิกายน 2547 20:31 น.
อาตี๋
แม้ว่าเธอรักใครฉันไม่ว่า
ขอแค่เธอสบตาก็พอไหว
อยู่ห่างไกลใจห่างกันฉันเข้าใจ
อยากอยู่ใกล้ให้มากกว่าที่เป็น
25 พฤศจิกายน 2547 20:25 น.
อาตี๋
เพื่อน คือ กระดาษทิชชู ตอนเราร้องไห้ไม่หยุดซักที
เพื่อน คือ หัวไหล่ ให้เราวบ เมื่อเรารู้สึกย่ำแย่
เพื่อน รับฟังทุกอย่าง เวลาเรามีเรื่องจะพูด
เพื่อน คือ สัปดาห์ เมื่อคุณต้องการวัน
เพื่อน คือ ไม้ดามหัวใจยามเราอกหัก
เพื่อน คือ กาว เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างดูจะแตกสลาย
เพื่อน คือ แสงอาทิตย์ เมื่อผนไม่หยุดตก
เพื่อน คือ คล้ายๆ กับแม่นะ หากเราต้องขึ้นโรงพัก
เพื่อน คือ มือ เมื่อเรารู้สึกเปล่าเปลี่ยว
เพื่อน คือ ปีก เมื่อคุณอยากจะบิน
เพื่อน คือ หู เพื่อเอาไว้ฟังทุกเรื่อง
เพื่อน คือ แอสไพลิน เมื่อเราปวดหัว
เพื่อน คือ ความรักที่ไม่ต้องค้นหา
เพื่อน คือ เธอ ฉันอยากให้เธอรู้
และหวังว่า มิตรภาพระหว่างเราจะเพิ่มขึ้นตลอดไป
24 พฤศจิกายน 2547 20:36 น.
อาตี๋
เด็ก พ.ย.ไม่เคยง้อคำว่ารัก
ถึงอกหักแต่ก็รักเขาเสมอ
ไม่เคยคิดจะล้างลาจากเธอ
แต่ตัวเธอทำเอาฉันแทบขาดใจ