11 มกราคม 2549 16:19 น.
อัษ สายน้ำไหล
เย็นละอองของฟองฝนฉ่ำ เช้า - ค่ำ
มวลมนุษย์หมู่ชาวเราสดใส - ใจสว่าง
ทุกข์หรือโศกโรคเลื่อนลาง - จางไป
สิ่งที่อยู่ในความฝันใฝ่ - ใจจงแสวงหา
ละหรือเว้นหนึ่งใจที่หมองหม่น - ร้าย
เพราะเป็นตัวร้ายทำลายตนคนมุ่งหวัง - ผล
ทุกสิ่งควรตั้งให้ไกลแล้วไปจนถึง -ปลายทาง
จงมุ่งประสงค์สร้างทางยิ้มแย้มแจ่มใส - ให้ตัวตน
ปีใหม่แล้วตัวท่านเอ่ยเคยสุข - ทุกข์
มี่สิ่งทั้งล้มและลุกผสมกัน - ที่ผ่านมา
โปรดถือเป็นตำรายาสอนใจ -ใคร่จำ
ทุกสิ่งที่เราทำใจเราประเสริฐกล้าเดิน - ไป
พรปีใหม่อื่นใดไม่สมหวังไม่เท่าใจเราแกร่ง -สู้ทน
ทุกสิ่งเห็นผลเพราะกายสร้าง - ใจสั่งมา
รู้รักบิดรมารดาอย่ารู้ห่างให้ - ไกลตา
โชควาสนาจากเหตุนี้ก่อเกิดกับ - ตัวท่าน
ปีเอ่ยปีใหม่ในแบบสากล
คนไทยทุกคนอย่าลืมความเป็นไทย
ปีเอ่ยปีใหม่ของไทยแท้มีอยู่
ทุกคนรู้ว่าเป็นปีใหม่ครอบครัวสุขสันต์
ญาติพี่น้องรวมเรียงเพียงพร้อมกัน
นั้นคือวันกราบเท้าขอพรจากบิดรมารดา
เมื่อถึงคราเมษาหน้าร้อนข้าวคอยฝน
ไทยทุกคนอย่ารู้เลือนเดือนเมษา..ปีใหม่ไทยเอ่ย
11 มกราคม 2549 16:17 น.
อัษ สายน้ำไหล
ลานดาวเบื้องบนฟากฟ้าอยู่แสนไกล
เป็นลานแสงระยับจับจิตผู้ผินหามอง
เป็นลานดาวยามมืดมนเดือนดับลับฟ้า
มองทอดสายตาไปยังฟ้าเงามืดยังมี
แสงเงินพริบพริบอยู่ลิบตาบนฟากฟ้า
ยื่นมองย้อนอดีตที่ผ่านไปใจยังหวน
นึกคำนวนเรื่องราวพันความตามเก็บ
มีทั้งเจ็บทั้งใจเร่งร่าอวดสายตาที่ผ่าน
หน้าส่วนตัว
1024
