3 สิงหาคม 2554 16:19 น.
อัลมิตรา
เผลอแป๊บเดียว หลังผ่าตัด นี่ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้ว
อะไรต่อมิอะไรในความเป็นฉัน เปลี่ยนแปลงไปมากมาย
จากคนมีสองเต้า กลายเป็นคนเหลือเพียงหนึ่งเต้า
จากคนมีผม กลายเป็นคนหัวเหม่ง ผมเกรียน และ ผมสั้น
จากคนที่มีสุขภาพดี กลายเป็นคนป้อแป้ด้วยผลของเคมีบำบัด
จากคนที่นาน ๆ ออกเดินทางซะที กลายเป็นคนที่ออกเดินทางถี่มาก
ก่อนคีโมเข็มแรก ฉันไปนอนทำใจอยู่ที่สวนของลุงนก
ได้อยู่กับธรรมชาติ แวดล้อมไปด้วยต้นไม้เขียว ๆ พอทำให้ใจชื่นบ้าง
เอางี้ ..เริ่มตั้งแต่ช่วงผมร่วงเลยละกัน วันที่ผมร่วงคือวันคริสมาสต์พอดิบพอดี
ในเดือนแรกของปี ก็เดินสายซะแล้ว ต้องไปงานแต่งงานของญาติผู้น้อง
เขาแต่งงานที่ จ.นครราชสีมา
แล้วก็ไปเตร็ดเตร่ที่งานเจียไต๋ ดูพืชสวนที่เมืองกาญจน์
จากนั้นก็ไปผลุบโผล่แถว ๆ ม.เกษตร ในงานเกษตรแฟร์
2 สิงหาคม 2554 12:56 น.
อัลมิตรา
ไม่ใช่เรื่องไก่กับไข่ ไม่ใช่เรื่องโลกจะแตก แต่เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับความเชื่อ
ในสิ่งที่ฉันจะบอกเล่าผ่านตัวหนังสือนี้
ขอบอกตามตรงว่า ..
ฉันยังไม่มีความคิดที่จะเชื่อ เนื่องจากเป็นเรื่องที่ไม่ได้เก็บมาคิด
เขาว่ากันว่า ผู้หญิงชอบให้หมอดูทำนายดวงชะตา ยิ่งเวลาที่มีเรื่องทุกข์ร้อนใจ
ก็จะขวนขวายหาหมอดูแม่นบ้าง ไม่แม่นบ้าง มาทำนายทายทักตัวเอง
จริงหรือไม่จริง ? คุณผู้หญิงทั้งหลายเก็บคำตอบไว้ในใจก็ได้