22 สิงหาคม 2549 12:33 น.
อัลมิตรา
หลักการ-เหตุผล
สืบเนื่องจากกลุ่มบุคคลจำนวนหนึ่งได้ร่วมกันศึกษา แลกเปลี่ยน และร่วมเขียนงานฉันทลักษณ์ในรูปแบบต่าง ๆ โดยเฉพาะ โคลง ผ่านการตั้งกระทู้หมุนเวียนกัน ในสื่ออินเตอร์เนตที่ชื่อ www.pantip.com กระทั่งมาถึง ทบทวนกระสวนโคลง และพัฒนาการมาสู่การก่อกำเนิด เป็นกระทู้ หนอนสุราอาศรม ชมรมคนเขียนโคลง ณ วันที่ ๑๑ กันยายน ๒๕๔๔ และเปลี่ยนชื่อเป็น อาศรมชาวโคลง ในเวลาต่อมาจนถึงปัจจุบัน
นับจนถึงวันนี้ผ่านเวลามา ๕ ปี อาศรมชาวโคลง ได้หมุนเวียนผลัดเปลี่ยนตั้งกระทู้อย่างต่อเนื่อง จากสมาชิกหลากหลายที่เพิ่มจำนวนขึ้น จากรุ่นต่อรุ่น และยังคงสืบต่อไปอีกด้วยเจตนารมย์ของการร่วมกันศึกษา แลกเปลี่ยน และพัฒนางานเขียน
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา บรรดาสมาชิกตั้งแต่ยุคตั้งต้น จนถึงปัจจุบัน ได้มีการพบปะสังสรรค์ แลกเปลี่ยนพูดคุย เป็นประจำในทุก ๆ ปี รวมทั้งยังมีกิจกรรมสัญจร เยี่ยมเยือนมิตรสหาย พบปะพูดคุยกับบรรดานักเขียน ผู้รู้ และ ฯลฯ เพื่อประโยชน์ทางการศึกษา รวมไปถึงกิจกรรมเพื่อสาธารณะประโยชน์ เช่น โครงการรับบริจาคหนังสือต่าง ๆ เพื่อส่งไปยังห้องสมุดโรงเรียนในต่างจังหวัด เป็นต้น
สำหรับ ปี ๒๕๔๙ นี้ เป็นปีที่ อาศรมชาวโคลง ผ่านห้วงเวลา ๕ ปี แห่งมิตรภาพในการศึกษาแลกเปลี่ยนและพัฒนางานเขียน แม้ว่าระยะเวลา ๕ ปี จะไม่ยาวนานนัก แต่นับว่า เป็นเวลาที่ไม่น้อยสำหรับการรวมกลุ่มกันของบุคคลหลากหลายสาขาอาชีพ ซึ่งมีรสนิยมอย่างเดียวกันในการศึกษา พัฒนา และเขียนงานร้อยกรอง โดยเฉพาะในรูปแบบ คำโคลง ต่าง ๆ ด้วยเจตนาของการอนุรักษ์ สืบทอด และส่งต่อ เพื่อจรรโลง วิถีแห่งงานร้อยกรอง ให้ดำเนินต่อไป และจำหลักหนักแน่นโดยไม่สูญหายไปกับยุคสมัยที่เต็มไปด้วยความเปลี่ยนแปลง
ในการนี้ กลุ่มบุคคลซึ่งร่วมกันใน อาศรมชาวโคลง จึงเห็นว่า ในโอกาส ๕ ปี อาศรมชาวโคลง ควรที่จะมีกิจกรรมพบปะสังสรรค์ รวมไปถึงกิจกรรมสาธารณะประโยชน์ที่เกี่ยวข้องในแวดวงร้อยกรอง จึงนำมาสู่บทสรุปของการจัดกิจกรรม ในโครงงาน ๕ ปี อาศรมชาวโคลง : ลงแขก งานบุญ แต่งบ้าน มหากวี
17 สิงหาคม 2549 23:00 น.
อัลมิตรา
บอกไม่ถูกเหมือนกันว่า ทำไมต้องเขียนถึงผู้ชายคนนี้
ผู้ชายที่อ้อนเราเหลือเกิน คำก็พี่อิม สองคำก็พี่อิม ถ้าอยู่ใกล้ ๆ คงเรียกทั้งวัน
อย่าคิดว่า เขาพิศวาสอะไรนักหนานะ
คงเป็นเพราะเขาคงมองว่าเราเป็นพี่สาวกระมัง ไอ้เรารึ ก็ไม่เคยมีน้องเสียด้วย
3 สิงหาคม 2549 16:30 น.
อัลมิตรา
...ฉันไล่สายตาผ่านตัวอักษรบนหน้าจอมอนิเตอร์ตรงหน้า
...มีบ้างที่ฉันอ่านทวนซ้ำ และมีบางคราวที่ฉันอ่านข้ามไปอย่างรวดเร็ว
...แต่ทั้งหมด ... ผ่านตา และก็ผ่านไป ไม่เก็บอะไรไว้ในใจ