Rally Life ...

อัลมิตรา

การเตรียมตัวนั้น นอกจากเสื้อผ้าที่รัดกุมแต่คล่องตัว รวมไปถึงหมวก ผู้เขียนก็ยังแอบคิดอยู่อีกว่าจะเตรียมร่มไปด้วยดีหรือไม่ เพราะช่วงเวลานี้เป็นช่วงกลางของฤดีฝน แต่กระนั้น ด้วยความที่คิดว่า คงไม่โชคร้ายขนาดนั้นกระมัง และผู้เขียนทราบมาว่าทางรีสอร์ทที่ผู้เขียนไปพักและมีกิจกรรมวอร์คแรลลี่นี้ เตรียมร่มให้กับผู้เข้าพักทุกคนด้วย ในใจคิดไปอีกว่า ถ้าเห็นทีท่าไม่สู้ดี ก็ค่อยพกร่มไป แค่นี้ก็สิ้นเรื่อง  แต่ทว่า เหตุการณ์ที่จะเล่านั้น มันมีเรื่องราวมากไปกว่าสิ่งที่ผู้เขียนคิดอย่างง่าย ๆ

กำหนดการมีอยู่ว่า หลังอาหารเที่ยงทุกคนต้องรวมตัวกันที่ห้องประชุมใหญ่ของรีสอร์ท เพื่อเตรียมตัวปฏิบัติตามกิจกรรม การแบ่งกลุ่มมีขึ้นเรียบร้อยแล้วในช่วงเช้า โดยมีสมาชิกทั้งสิ้น กลุ่มละ 13 คน ทั้งหมดมี 13 กลุ่ม ในขณะที่นั่งรอเวลาการปล่อยตัวออกไปทีละกลุ่มนั้น ผู้เขียนอยู่กลุ่มลำดับท้าย ๆ ก็ยังกล่าวกับเพื่อนร่วมกลุ่มว่า 
 ฟ้าแจ้งแดดเปรี้ยงขนาดนี้ คงตากแดดกันตัวเกรียมกันแน่เชียว ใครจะเอาครีมกันแดดบ้าง เรามีมาเผื่อ  ผู้เขียนถามเพื่อนในกลุ่ม ซึ่งมีสมาชิกเป็นชาย 2 คน และ หญิงอีก 10 คน 
เรียบร้อยแล้ว ทาครีมกันแดดตั้งแต่ก่อนเข้าห้องประชุมนี้แล้ว ..  เพื่อนคนหนึ่งตอบมา และอีกหลาย ๆ คน ก็ตอบในแนวเดียวกัน เป็นอันว่าทุกคนพร้อมที่จะเผชิญกับแดดเปรี้ยงที่ร้อนระอุ ผู้เขียนได้แต่หวังว่าเสื้อแขนยาวของผู้เขียน และหมวก จะช่วยในการปะทะแดดโดยตรงได้บ้าง