อ่านจดหมายของนากที่ฝากถึง ช่างซาบซึ้งยิ่งนักที่รักเอ๋ย หวนนึกถึงวันเก่าสองเราเคย ยั่วยิ้มเย้ยหยอกเย้ากระเซ้ากัน เป็นผัวเมียเคลียคลอถักทอรัก เฝ้าฟูมฟักเรือยไปไม่แปรผัน คล้ายเวรซ้ำกรรมซัดพลัดพรากพลัน นากตั้งครรภ์ทว่าพี่ปรี่ชายแดน ท่ามสงครามยามนี้มีแต่ทุกข์ พี่ต้องขลุกอยู่อีกฟากลำบากแสน ทั้งหยูกยาสารพันมันขาดแคลน ทั่วขาแขนร่างกายมากมายพรุน กลิ่นลำดวนยวนใจให้ครุ่นคิด เคยจุมพิตบอกรักนอนตักหนุน ซอกแก้มดอกพยอมหอมละมุน ยังหอมกรุ่นเสมอมาแม้นคราใด ที่ห่างหายไปนานใช่ห่างเหิน ลำบากเกินตามประชิดติดต่อไหน มีแต่ศพทหารกองคราวมองไป แสนปวดใจคิดถึงนากมากเหลือเกิน ไม่รู้ว่าป่านฉะนี้อยู่ดีไหม เจ็บป่วยไข้หรือเปล่าใคร่กล่าวเกริ่น อีกเจ้าแดงลูกพ่อรอหัดเดิน คงเพลิดเพลินดื่มดมนมแม่มัน เขียนจดหมายถึงนากฝากส่งถึง บวกอีกหนึ่งลูกน้อยกลอยใจฉัน เสร็จสงครามเมื่อไหร่ได้พบกัน ส่วนนมนั้นบอกเจ้าแดง "ขอแย่งคืน"
เห็นราคาทองคำคล้ายดำดิ่งฉันอยากวิ่งเร็วปรื๋อไปซื้อหาเก็บสำรองทองแท่งแปลงเงินตราก็กะว่า .. สักกิโล .. ใช่โชว์รวยได้แต่ฝันกลางวันเหมือนวานนี้เป็นเศรษฐีคนใหม่ได้เงินหวยเพ่งเรียงเบอร์ตรงหน้าพางงงวยแค่หลักหน่วยมองไปไม่ใกล้เคียงเฮ้อ !.. มีทองแค่หนวดกุ้งสะดุ้งโหยงสายสร้อยโยงเพียงสลึงถึงกลับเสี่ยงอยากได้ทองสักกิโลโก้พอเพียงเกรงจักเดี้ยงโดนปล้นโจรเต็มเมืองราคาทองต้องลุ้นลงทุนมากแต่ก็อยากเก็งกำไรใช่คุยเขื่องได้แต่ คิด..คิด ..คิด.. จิตเปล่าเปลืองยากปลดเปลื้องความคิดจิตเปล่าดายอยากมีเงินสักล้านเข้าร้านซื้อเงินขาดมือกินแกลบท้องแสบหลายบาทละหมื่นแปดห้า โอ้ ! ตาลายเก็บไว้ขายสองหมื่นห้าท่าจะดีเห็นราคาทองคำคล้ายดำดิ่งจนจริงจริงไม่อยากลำบากหนี้ได้แต่มองร้านทองตรองอีกทีเฮ้อ!.. คงไม่มีวาสนาซื้อมาครอง
เขาตัวสั่นงันงกวิตกจริตนั่งไม่ติดหน้าขาวราวไร้สีปากงึมงำพร่ำคาถาประดามีแถมเรียกผีปู่ย่ามาช่วยกันชาติต้องการชายชาญทหารแท้เสียสละแค่สองปีที่บากบั่นลูกผู้ชายองอาจเชื้อชาติพันธุ์ไยนึกพรั่นดุจเชื้อไม่เหลือชายคิดหนทางทำอย่างไรได้ใบดำสุดระส่ำทหารแกล้งแดงอีกหลายคนก่อนหน้าตะโกนย้ำดำอีกรายเกรงเข้าข่ายแดงสนิทหยิบติดมือเกิดเป็นชายขายหน้าคงครานี้คิดวิ่งหนีก็ยากผ่านทหารอื้อได้แต่นั่งในแถวแล้วครางฮือรอเรียกชื่อเสี่ยงกันในวันเกณฑ์
จะหวาดหวั่นไปไยภัยเผชิญมัวขัดเขินทำไมไม่เข้าท่าเป็นมนุษย์สุดแต่กรรมจะนำพาสู้อุตส่าห์ประเสริฐเกิดเป็นคนทุกเรื่องที่ติดขัดจิตขัดข้องแม้มิลอง ฤๅ จะประสบผลเจอะปัญหาคราใดให้อดทนแล้วคิดค้นหนทางสว่างเดินชั่วชีวิตปรัศนีย่อมมีบ้างทะเลกว้างยังมีที่ตื้นเขินตั้งสติแกร่งกล้าท้าเผชิญโลกเชื้อเชิญแล้วหนาอย่าหวั่นใจเมื่อแสงแดดแผดจ้าเริ่มปรากฏหมอกที่บดบังทางเริ่มจางใสเมื่อหนทางทอดยาวจงก้าวไกลลุกขึ้นใหม่เถิดเพื่อนพ้องลองอีกที
ฉันไม่เคยสนใจในเฟอร์บี้ถึงตอนนี้คนฮิตคิดซื้อหาเศรษฐกิจฝืดเคืองเปลืองเงินตราอย่าสรรหามาให้ฉันไม่เอาไม่อยากเลี้ยงเฟอร์บี้ตามที่ฮิตฉันกลับคึดถึงตุ๊กตาผ้าตัวเก่าจะไปไหนมาไหนในวัยเยาว์เล่นจนเน่ายามนอนนอนด้วยกันตุ๊กตาผ้าพ่อให้ไว้เป็นเพื่อนแม้เปรอะเปื้อนตามกาลที่ผ่านผันก็ยังคงล้นหลามความสำคัญเป็นของขวัญที่มีค่ามากกว่าใดตุ๊กตาผ้าสีเทา .. เก่าแสนเก่าน้ำลายเน่าเหม็นบูดพิสูจน์ได้หากคิดเทียบเฟอร์บี้ที่แพงไปคุณค่าใจนั้นช่างแตกต่างเกินฉันไม่เอาเฟอร์บี้ .. นะที่รักอย่าทุ่มหนักซื้อให้ฉันใคร่เกริ่นหากซื้อแล้วบอกตรงฉันคงเมินกี่นานเนิ่นยังหลงใหลในตุ๊กตาฉันไม่เอาเฟอร์บี้ .. นะที่รักกลุ้มใจนักกลัวเธอเผลอซื้อหาจะสิ้นเปลืองเปล่าเปล่าเขาหลอกมาที่รักจ๋า ..อย่าซื้อให้ ฉันไม่เอา !
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
Lovings
อัลมิตรา เลิฟ 5 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอัลมิตรา
Lovings
อัลมิตรา เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
4017
