26 มิถุนายน 2555 16:41 น.
อัลมิตรา
๏ ยากยิ่งนักเกินขับขาน
บอกผ่านเป็นตัวอักษร
ปวดแปลบหัวใจสั่นคลอน
ทุกข์ย้อนความเหงาเศร้าตรม
ขมเอยเคยผ่านมามาก
ยากพรากลืมเลยรสขม
หวานเชื่อมใจจิตชิดชม
ติดลมดื่มดำรสหวาน
บางเรื่องบางราวยาวนัก
ความรักความทุกข์ยุคผ่าน
ฝังในฝังจำตำนาน
เป็นมารเป็นมวลกวนใจ
บางครั้งพลั้งจิตคิดบ้า
บางครางวยงงหลงใหล
บางขณะระรื่นชื่นไป
บางทีอาลัยไม่ลืม
ถ้อยคำล้ำเลิศเพลิดเพลิน
ใครเกริ่นเคยกล่าวให้ปลื้ม
น้ำใจไมตรีที่ยืม
ดูดดื่มชั่วคราวเอาคืน
ดนตรีบรรเลงเพลงหวาน
กลอนกานท์เคยให้ไยฝืน
อ่อนใจชอกช้ำกล้ำกลืน
ขมขื่นสรรพสิ่ง..จริง/ลวง
คืนวันผันแปรเปลี่ยนแปลง
เธอแสดงแสร้งรักแลห่วง
อวสานความหลังทั้งปวง
หลอกตวงตักรักจากเรา
แล้วจึงผลักไสไล่ส่ง
ยังคงเย้ยหยันความเขลา
รักแท้กลับกลายคล้ายเงา
ที่เหลือคือเศร้าความจริง
ห่วงใยเสมือนเช่นคมกริช
หมายปลิดริดรอนทุกสิ่ง
น้ำคำทุกพยางค์อ้างอิง
เสมือนปลิงเกาะใจให้ระบม
สิ้นรักภักดิ์พร้อมยอมลา
หลบหน้าจำฝืนขื่นขม
สลัดคราบภาพชื่นรื่นรมย์
ตรอมตรมคงมลายหายไป
กบดาน นิ่งสงบหลบเร้น
ว่างเว้นเรื่องราวเก่าใหม่
เฉยชาซ่อนตัวหัวใจ
ยังใคร่เปล่าเปลี่ยวปลีกตน ๚ะ๛
22 มิถุนายน 2555 10:52 น.
อัลมิตรา
อยากให้เธออ่านนะ ..
ฉันตั้งใจเขียนถึงเธอ ..
เขียนถึงเธอ..
ผู้หลงใหลในอักษร
เป็นทาสกลอนนอนละเมอหลงเพ้อฝัน
เขียนถึงเขา..
ผู้ปราดเปรื่องเรื่องรำพัน
ถ้อยเสกสรรค์บุกทะลวงทุกห้วงใจ
เขียนถึงเธอ..
ผู้โศกเศร้าจิตเหงาหม่น
เพราะต้องกลอักษรยอกย้อนใส่
เขียนถึงเขา..
ผู้เทียบปราชญ์มาดเหนือใคร
ทำเอาคนคลั่งไคล้ได้ทั้งเมือง
เขียนถึงเธอและเขาคล้ายเข้าใจ
ฉันเปรยนัยสื่อความตามเนื้อเรื่อง
ทุกคำเขียนบอกเล่าอาจเปล่าเปลือง
เพียงคนเมืองบ้าบอขอฝันเกิน
อยากให้เธอใส่ใจในทุกวรรค
แล้วตระหนักเนื้อในใช่ผิวเผิน
หากมิทันประมวลด่วนประเมิน
เธออาจเพลินเพียงภาพฉาบมารยา
ให้เห็นความสอดรับเหตุกับผล
ดูแยบยลถ้วนถี่ทุกทีท่า
ก่อนเคลิบเคลิ้มคำหวานเขาหว่านมา
ต้องรู้ว่าลมปากหรือจากใจ
บนเวทีที่สานผลงานศิลป์
หากเคลิ้มจินต์จิตละเมอคิดเผลอไผล
เธออาจเห็นแตกต่างอย่างลิบไกล
จนหัวใจชอกช้ำเพราะคำกลอน
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
1490
