25 เมษายน 2555 10:55 น.
อัลมิตรา
๏ นับเวลาถอยหลังยังระทึก
นี่แค่นึกหากจริงคงยิ่งหวั่น
ที่คาดหวังตั้งใจเกรงไม่ทัน
พรุ่งนี้นั้นน่าอนาถอาจไม่มี
ไม่นานนักจักนอนพักผ่อนยาว
จบเรื่องราว บาป/กุศล บนวิถี
เลิกสืบสาน สุข/ทุกข์ ทุกกรณี
เป็นธุลีโปรยปรายท่ามสายลม
หากแต่จิตคิดวาดปรารถนา
ตั้งเจตนาพิษฐานพานสุขสม
ด้วยเลือนลางร่างเงาเฝ้าชื่นชม
คงภิรมย์อย่างยิ่งตัวจริงเจอ
อยากพานพบที่สุดบุรุษหนึ่ง
แม้นก้นบึ้งหวาดนักกลัวจักเก้อ
เขาอยู่แห่งหนใดคล้ายใจเบลอ
แอบชะเง้อฝันค้างในบางที
ไม่นานนักจักนอนพักผ่อนแล้ว
แต่ปราศแววเขาสดับรับรู้นี่
หากฉันห่างหายไปไร้ซึ่งกวี
คงเหลือสาส์นสี่อนี้ที่เผยความ
นับเวลาถอยหลังตั้งตรงจิต
ลามิ่งมิตรก่อนไปยากใครห้าม
คงเหลือไว้มิตรภาพซาบซึ้งนาม
ซึ่งงดงามข้ามภพมิลบเลือน ๚ะ๛