25 สิงหาคม 2552 16:51 น.
อัลมิตรา
๏ เหมือนมีเรื่องเคืองกันในวันก่อน
ทุกคำวอนหว่านไว้จึงไร้ผล
เมื่อบางใครไม่แคร์แม้บางคน
ฉันสับสนลำพังดั่งเดียวดาย
ในเมื่อเธอทำนิ่งอ้างจริงแท้
ไม่เหลียวแลไม่สนคนเสียหาย
ทุกอย่างจบสงบได้ใจสบาย
ฉันจักตายหรืออยู่ปราศรู้ราว
แล้วเหินห่างอย่างคนไม่เคยคบ
เธอเลี่ยงหลบหลีกเร้นประเด็นข่าว
ฉันสิเซ่อเพ้อถึงซึ่งบางคราว
ยอมปวดร้าวแม้ท้อยังรอคอย
อยากรู้แท้"แค่นิ่ง"หรือ"ทิ้งกัน"
โปรดบอกฉันให้ประจักษ์จิตสักหน่อย
อย่ากระทำทำนองไร้ร่องรอย
หรือต่างพลอยเงียบงันทั้งฉัน-เธอ ๚ะ๛
20 สิงหาคม 2552 11:31 น.
อัลมิตรา
๏ ถกปัญหาว่าบพิตรนั้นผิดไหม
เถียงกันไปก็เท่านั้นนะฉันว่า
คนที่ป่วนชวนทะเลาะเหมาะเวลา
เหลืองโดนด่าแดงก็ถูกล้อเลียน
อันการเมืองเรื่องราวสุดฉาวโฉ่
บางคนโม้มากจริงยิ่งคลื่นเหียน
ใครคนโกงโยงผลบนสังเวียน
อาจปรับเปลี่ยนพลิกผันร้อยพันกล
ทุกความเชื่อเมื่อใครได้ไตร่ตรอง
ต่างมุมมองย่อมกระจ่างว่าต่างผล
แสร้งเป็นเด็กเล็กได้ไหงชอบกล
เอ็ดอึงจนบรรยากาศประหลาดไป
ณ เวทีท่วงทำนองจ้องประยุทธ
ต่างฝ่ายขุดเค้นคำกระหน่ำใส่
มิแตกต่างจากสภาคราเทียบนัย
บ้านกลอนไทยกลายเป็นกลอนการเมือง
คิดเชียร์เหลืองเชียร์แดงหรือเชียร์เขียว
ทุกข้องเกี่ยวในประเด็นหากเป็นเรื่อง
อย่าสัปดนก่นโคตรเครียดโกรธเคือง
ปราศประเทืองปัญญาอย่าทำเลย
เปรียบกิ่งไผ่กอนี้มีศรีศักดิ์
กอใหญ่นักหักได้อย่างไรเหวย
ครั้นกิ่งเดียวหักได้คล้ายเสบย
ฤๅ ไม่เคย..รู้จัก "ความสามัคคี"
ยกน้ำชามาเสริฟพร้อมส่งสาส์น
เชิญสำราญจิบพลางแม้นต่างสี
เกมการเมืองเรื่องจริงอิงเท็จมี
ยากบ่งชี้ "ถูก - ผิด" อย่าคิดเดา
เศรษฐกิจติดขัดต่างชัดแจ้ง
โลกร้อนแล้งน้ำท่าน้อยกว่าเก่า
โรคระบาดแพร่สะพัดรุมรัดเรา
ใต้ยังเผายังระเบิดเกิดจราจล
อีกระบบการศึกษายังน่าห่วง
ปราศโชติช่วงเรียนไปยังไกลผล
ทั้ง GAT/PAT ข้อสอบก็ชอบกล
เยาวชนศูนย์คะแนนน่าแค้นใจ
พวกฉ้อราษฏร์บังหลวงห่วงเก้าอี้
คนเหล่านี้ล้วนมารยาและสาไถย
เหมือนจิ้งจกเปลี่ยนสีที่เป็นไป
แปลงตัวได้ทุกสภาพลอกคราบเร็ว
ต้องช่วยกันคนละไม้คนละมือ
อย่าซื่อบื้อเพลิดเพลินเดินดุ่มเหว
แม้นศัตรูยุแยงตะแบงเลว
อย่าล้มเหลวพร่ำเพรื่อหลงเชื่อมัน ๚ะ๛
17 สิงหาคม 2552 07:25 น.
อัลมิตรา
๏ หยิบหนังสือเล่มใหญ่หมายเปิดอ่าน
ผู้จดจารคงประสงค์บ่งเนื้อหา
ผ่านตัวตนฅนละครย้อนชีวา
แทรกภาษานำสื่อคือเรื่องราว
เป็นนิยายแยบยลจนแจ่มแจ้ง
ต่างแสดงตามบทกำหนดกล่าว
เสริมความสุขทุกข์บ้างเป็นครั้งคราว
มีทั้งขาวทั้งดำนำสื่อไป
มีพระเอกนางเอกต่างเสกสร้าง
รักร้าววางทุกข์โศกหยิบยกใส่
ทั้งความสุขสนุกสนานอันเพลินใจ
คงหมายให้เพ่งมองตรองตามมา
สร้างตัวตนฅนจริงที่อิงอ้าง
เป็นตัวอย่างแยบคายคล้ายดั่งว่า
ฤๅ มุ่งหมายยอกย้อนตอนอุปมา
มากคุณค่าหากคิดพินิจตาม
ดำเนินเรื่องดั่งเห็นประเด็นหลัก
แจ้งประจักษ์ละครฅนจนล้นหลาม
ต่างนิสัยผิดแผกแปลกนิยาม
มากสรรพนามเขียนไว้ให้เหมือนจริง
กำหนดเรื่องเร้นลับอย่างซับซ้อน
อุทาหรณ์มากมายสอนชายหญิง
ตัวอิจฉาริษยาคราแย่งชิง
หน้ากากสิงบทส่งหลงเพลิดเพลิน
ดำเนินตามความเล่าให้เราคิด
สิ่งถูกผิดนินทาคละสรรเสริญ
มโนภาพที่ตั้งดั่งมากเกิน
เช่นบังเอิญสะท้อนได้ไม่ปิดบัง
เป็นกระจกบานใหญ่ไว้ส่องหา
จักมากค่าไร้ความตามแผนผัง
ปรากฏเช่นเป็นใจในภวังค์
ยังแอบฝังแฝงจิตติดตัวตน
ครั้นเปิดผ่านอ่านพลั้งดั่งใจเผลอ
อาจละเมอเพ้อหาพาสับสน
ดั่งชีวิตผิดหวังในวังวน
ยากขุดค้นคาดหวังช่างเศร้าใจ
มีพบพานสมานสมัครประจักษ์จิต
แนบสนิทดุจสนมภิรมย์ใคร่
เป็นบุพเพสันนิวาสประหลาดใจ
ผู้ฝันใฝ่กาลอดีตมิผิดเลย
แล้วปรากฏอุปสรรคหนุนผลักมา
ผู้อิจฉาหลากหลายไม่นิ่งเฉย
ต่างเหยียบย่ำทำลายหมายเกินเลย
ยากเปรียบเปรยบทบาทเหนือคาดเดา
ล้วนปรุงแต่งสรรพสิ่งจริงและหลอก
บทบ่งบอกตัวตนฅนโฉดเขลา
ต่างทำลายโรมรันบั่นทอนเอา
ด้วยมัวเมาในบทรจนา
อันพระเอกนางเอกที่เสกสรรค์
ยังยึดมั่นในรักเป็นหนักหนา
ต่างพร้อมภักดิ์มากพ้นล้นอุรา
ร่วมฟันฝ่าอุปสรรคอันมากมาย
มีทั้งสุขแลเศร้าคละเคล้าอยู่
มีอดสูสุขสันต์อันหลากหลาย
มีสมหวังตรอมตรมจนล้มตาย
เป็นเป้าหมายแห่งตนฅนแต่งเติม
แล้วจุดจบที่เห็นเช่นลวงหรือ
แม้นยึดถือตามตนฅนริเริ่ม
ให้ชีวิตโลดโผนจนเหิมเกริม
นำมาเสริมตามใจโดยไม่ตรอง
อันภาพพจน์ปรากฏเป็นบทบาท
อาจเกินคาดความจริงทุกสิ่งผอง
แม้นท่องคำพากย์ความจนช่ำชอง
จบเรื่องต้องพบชีวิตผิดนิยาย
อย่าหลงใหลในสิ่งที่อิงอ้าง
ปล่อยใจคว้างตามกฏบทหลากหลาย
ล้วนเสแสร้งแต่งเติมเพิ่มบรรยาย
แล้วออกขายให้ฅนค้นตนเอง
อาจขัดใจคราวอ่านไม่สานต่อ
คงคิดท้อทันใดใครข่มเหง
ความแพ้พ่ายบังเกิดพลันน่าหวั่นเกรง
ลืมตัวเองที่เป็นเช่นปิดบัง
มีจุดจบบทบาทยังขัดขืน
ไร้จุดยืนอุดมการณ์อันคาดหวัง
อาจจบแบบชอกช้ำโดยลำพัง
น่าผิดหวังเหมือนนิยายไม่สมควร
อาจอวสานแบบโศกวิตกนัก
อันความรักที่มุ่งมาตรอาจกำสรวล
ทั้งหญิงชายต่างสลดรันทดครวญ
ให้นึกหวนแจ้งจริตผิดตัวตน
แม้นผู้ใดใครอ่านอาจฝันใฝ่
จบเรื่องไปอย่างคิดสัมฤทธิ์ผล
ให้ครองคู่เคียงชมสมกมล
สุขเหลือล้นเติมแต่งแปลงให้เป็น
ปล่อยความฝันเผลอไปในเนื้อเรื่อง
อาจสิ้นเปลืองเวลาครามองเห็น
หากเพ่งเล็งพิจารณาหาประเด็น
คงรู้เช่นนัยฉันรำพันความ ๚ะ๛
13 สิงหาคม 2552 17:25 น.
อัลมิตรา
๏ ห้วงคำนึงถึงกันเมื่อวันก่อน
ยังตามย้อนโยงใยให้คิดถึง
คารมคำล้ำค่ายังตราตรึง
พลอยรำพึงซึ้งซับอยู่กับตน
คงแค่ขวัญจรรโลงโคลงกลอนกาพย์
ถ่ายทอดภาพเป็นพจน์จารจดผล
เพียรพูนเพิ่มเสริมสร้างทางมงคล
สานสายสนสื่อฝันทุกวันคืน
ผู้ลอบเร้นเป็นใครใจครุ่นคิด !!
ไยปกปิดตัวตนคล้ายคนอื่น
แต่ดวงจิตสนิทสนมช่างกลมกลืน
ถ้อยหวานชื่นอบอุ่นเหมือนคุ้นเคย
เพราะรู้สึกลึกล้ำเกินกำหนด
จึงวางพจน์เพราะใจใคร่เปิดเผย
บางใครนั้นคือใคร ? ..ไม่รู้เลย
ฤๅ คนเชยอย่างฉันหลงฝันไป ๚ะ๛
2 สิงหาคม 2552 21:27 น.
อัลมิตรา
๏ เ ยื อ ก เ ย็ น อ ย่ า ง เ ป็ น สุ ข
ป ร า ศ จ า ก ทุ ก ข์ อั น ถั่ ง ถ ม
ม อ ง ฟ้ า น ภ า พ ร ห ม
แ ล้ ว ชื่ น ช ม เ ดื อ น ด า ร า
ส า ร พั น ค รั้ น สุ ข เ ศ ร้ า
สิ่ ง ที่ เ ร า เ ฝ้ า โ ห ย ห า
ป ล่ อ ย ว า ง บ้ า ง ค รั้ ง ค ร า
ลื ม อ่ อ น ล้ า แ ล ะ ท ร ม า น
ห ล า ก ห ล า ย เ รื่ อ ง ห น ห ลั ง
สุ ข ส ม ห วั ง ที่ เ ค ย ผ่ า น
พ่ า ย แ พ้ ทุ ก ข์ ท น ท า น
ทุ ก เ ห ตุ ก า ร ณ์ ใ ช่ ยั่ ง ยื น
ล้ ว น เ ป็ น เ ช่ น ป ร า ก ฏ
สุ ด กำ ห น ด อ้ า ง อ ย่ า ง อื่ น
ขื่ น ข ม แ ล ะ ช ม ชื่ น
ห ลั บ เ พื่ อ ตื่ น พ บ "ความจริง" ๚ะ๛
หน้าส่วนตัว
2045
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
