3 มีนาคม 2552 11:38 น.
อัลมิตรา
๏ ใช่ปราดเปรื่องเรื่องลอกเขียนตอกย้ำ
เราเพียงวางถ้อยคำเหมือนพร่ำบ่น
ใครใคร่อ่านอ่านได้ในกลอนกล
ใครร้อนรนช่วยมิได้ไยลอกงาน
เหตุที่เขียนเวียนวนบนงานลอก
เปิดใจบอกลิขสิทธิ์ใช่คิดผลาญ
หนึ่งวรรคทองของใครในตำนาน
ย่อมซาบซ่านตราตรึงซึ้งทรวงใน
งานของใครในจิตย่อมคิดหวง
คราวถูกล่วงละเมิดสิทธิ์จนจิตไข้
ยามเปรยปากทักท้วงทวงบางใคร
ย่อมหมายให้สำนึกและตรึกตรอง
ปราศสมมุติอุตริวิวาทะ
กล่าวกักขฬะข่มให้ใครขัดข้อง
ยังหวังในน้ำจิตมิตรปรองดอง
ผู้เกี่ยวข้องนั้นหนอจะขอขมา
แต่ทั้งหมดทั้งมวลล้วนเกินคาด
กลายทิฎฐิวิปลาสประหลาดภาษา
อ้างแม่น้ำหมื่นสายหลายแหล่งพา
แลเหลี่ยมเล่ห์เจรจามาบิดเบือน
กลับตาลปัตรคนผิดมากมิตรอุ้ม
เจ้าของแท้โดนรุมกลุ้มไหมเพื่อน
เมื่อคนกลางปล่อยไว้ไม่ติงเตือน
เส้นทางเถื่อนควรไหมไปแวะเวียน ๚ะ๛