30 สิงหาคม 2550 17:14 น.
อัลมิตรา
๏ มีเรื่องราวมากมายให้ศึกษา
หลากแหล่งมากระทบจิตขบคิดขำ
แสนวุ่นวายหนุ่มสาวข่าวประจำ
รัก/หลอก/อำ ยามอ่าน ณ บ้านกลอน
มีคนโสดคนแก่แลพุ่มหม้าย
เสาะแสวงจุดหมายเพื่อไถ่ถอน
บ้างอ้างว้างโดดเดี่ยวเที่ยวสัญจร
บ้างหน้าสสลอนเจ้าชู้ประตูดิน
แล้วก็มีเด็กน้อยคอยซุ่มอ่าน
และคนพาลปากพล่อยคอยติฉิน
เหล่าขี้เมายาดองจ้องนัดกิน
ทุกทิศถิ่นปะปนบนสังเวียน
แม้นแจกแจงเรื่อยไปคงไม่หมด
ที่ปรากฏคราอ่าน ณ ลานเขียน
มีมาก/น้อยสาระหากจะเรียน
ถ้าไม่เพี้ยนเสียก่อนกลอนคงงาม
แนะนำให้แยกแยะและเรียนรู้
ประมวลดูด้วยสติอย่าผลีผลาม
เรื่องรักและหึงหวงบ่วงกรรมกาม
อย่าให้ลามเกินขอบกรอบความจริง
เรื่องในเน็ตอื้อฉาวข่าวเอ็ดอึง
เพราะปากหนึ่งยากฉุดให้หยุดนิ่ง
เขียนกลอนแล้วทุกข์ใจใคร่ท้วงติง
อ่านกลอนแล้วจริตสิงยิ่งไม่ควร
จากคนที่เห็นครบประสบการณ์
ครากวาดบ้านก็พิเคราะห์เหมาะถี่ถ้วน
ความวุ่นวายมากมายหลายกระบวน
ทั้งหมดล้วนปล่อยใจกันไปเอง ๚ะ๛
29 สิงหาคม 2550 23:30 น.
อัลมิตรา
๏ เลือกนายเพื่อปกป้อง...ฝูงตน
นายเพื่อกันแดดฝน.........หลบได้
นายดังท่อนซุงขน...........ลอยละล่อง
นายที่เก่งฉกาจไซร้........ปราศผู้เสมอเหมือน ฯ
๏ บนบานศาลกล่าวท้าว..จตุคาม ฯ
โปรดส่งนายสง่างาม........แกร่งกล้า
องอาจเปื่องปราดยาม.....เศรษฐกิจ - ตกแฮ
ใครรุกรานซึ่งหน้า...........ปกป้องผองเรา ฯ
๏ เป็นนายอันพรั่งพร้อม...คุณธรรม
สุจริตเป็นผู้นำ.................กบน้อย
ยามสงบต่างเต้นรำ..........พาระรื่น
ยามศึกพาหมู่ข้อย...........ผ่านพ้นภยันตราย ฯ
๏ เสียงดังไปทั่วทั้ง..........ผืนนา
จนเหล่าเทพยดา.............เบื่อแท้
จึงส่งนกกระสา................ยังหมู่ - กบเฮย
ตามจิกกินอิ่มแปร้............ต่างต้องกระโจนหนี ฯ
๏ ขอโน่นขอนี่ไร้-..........พอเพียง
มึงเจือกมาแผดเสียง.......สนั่นฟ้า
จนตูแทบตกเตียง............สะโพกหัก
หากโหวกเหวกบ่นบ้า........จักให้กระสุนปืน๚ะ๛
27 สิงหาคม 2550 21:20 น.
อัลมิตรา
๏ เพราะเปราะบางหัวใจจึงไหววูบ
เพียงแรกจูบกำซาบจิตวาบหวาม
หลงคิดว่า"ความรัก"ทึกทักความ
แผลงนิยามโดยไม่ใส่ใจพอ
จวบรักร้าวคราวนั้นพลันได้คิด
สำคัญผิดรักได้อย่างไรหนอ
แค่ฟังเขาพร่ำเพ้อเผลอเออออ
ช่างบ้าบอเหวยเราโง่เง่าจริง
แท้ความรักอยากเฉลยไม่เคยมี
เมื่อก่อนนี้ฝันหวานวิญญาณสิง
จึงหลงเชื่อง่ายง่ายใครอ้างอิง
กว่าความจริงปรากฏทั้งหมดลวง
ความสัมพันธ์ผันแนวไร้แววย้อน
เฉกละครอวสานผ่านลุล่วง
นี่หรือรัก ? ถามใจ..ไม่ทั้งปวง
เราติดบ่วงความฝันเท่านั้นเอง ๚ะ๛
25 สิงหาคม 2550 22:47 น.
อัลมิตรา
ผู้รอคอย.. ค่ำคืนที่เหมือนฝันพระจันทร์เยือน
ความลางเลือนก็กลายใสกระจ่าง
ณ ฟากฟ้ามากดาวพราวร่วมทาง
กระพริบพร่างล้อมเดือนเหมือนเคยเป็น
ผู้เยี่ยมเยือน.. ยามที่ฟ้าดารดาษดาวไสว
คิดถึงคนของใจใคร่อยากเห็น
มาเยือนเจ้าเคล้าคลอล้อจันทร์เพ็ญ
ความสุขเช่นวันก่อนอยากย้อนคืน
ผู้รอคอย.. คราวจันทร์หายคล้ายว่ามาห่างเหิน
ฤๅ เพลิดเพลินดาวใดใจแช่มชื่น
แม้นจันทร์ลืมเรื่องราวคราววานซืน
ความขมขื่นคงเกินสะกดรันทดใด
ผู้เยี่ยมเยือน.. ใช่พระจันทร์ผันกระแสมิแลเจ้า
ความจริงเฝ้าเคียงข้างดั่งชิดใกล้
คอยแอบมองทุกครามิลาไกล
เพียงแต่ไร้ถ้อยคารมภิรมย์มา
ผู้รอคอย.. เหมือนลำพังท่ามโศกบนโลกกว้าง
ความอ้างว้างทำใจให้โหยหา
นึกประหวั่นพระจันทร์ลืมสัญญา
จากหาญกล้าก็เริ่มโรยระโหยแรง
ผู้เยี่ยมเยือน.. คำสัญญายังปลาบปลื้มหาลืมไม่
ที่กล่าวมาจากใจใช่แอบแฝง
สัญญาคือสัญญาหาเปลี่ยนแปลง
ปราศเสแสร้งหมายให้ใจเจ้าตรม
ผู้รอคอย.. พระจันทร์เอยพระจันทร์อย่าผันผวน
หากแปรปรวนคงทำให้ใจขื่นขม
อย่าเพียงหว่านพรรณนาค่าแล้งลม
หลอกชื่นชมแล้วลาไกลไปอีกนาน
ผู้เยี่ยมเยือน.. จันทร์จะสถิตสนิทในหทัยเจ้า
คงแนบเนาว์ตราบสิ้นชีวินสถาน
จะกี่ภพกี่ภาคกี่กัปล์กาล
ถ้อยสาบานคำสัญญายังค่าเดิม
23 สิงหาคม 2550 17:29 น.
อัลมิตรา
๏ คำสารภาพจากใจบอกไปแล้ว
แต่ปราศแววรักคืนชื่นสุขสม
ฉันยอมรับสภาวะความระทม
เชิญแค่นข่มเยาะเย้ยฉันเคยชิน
ความอดสูสู้ทนไม่บ่นคำ
เฝ้าเก็บงำแม้ใครใคร่ติฉิน
สักคำน้อยก็มิเพ้อให้เธอยิน
เปล่าพลิกลิ้นลูกแกะกุเรื่องราว
ขอยืนยันสภาพฉันแสนรันทด
เปล่าโป้ปดยึดยื้อให้อื้อฉาว
หรืออยากเด่นอยากดังสร้างข่าวคาว
ความแตกร้าวยากกู้ฉันรู้ดี
ฉันเพียงแค่คิดคำรำพันถ้อย
นับวันคอยรักคืนชื่นสุขี
แต่หนทางลางเลือนเหมือนไม่มี
เปรียบฉันนี้เลี้ยงแกะเธอแขวะคำ
เพราะว่าสายสัมพันธ์สะบั้นขาด
และไม่อาจหวนคืนให้ชื่นฉ่ำ
ไม่เหลือแม้เสี้ยวหนึ่งพึงจดจำ
เธอคงขำที่ฉันเขียนบรรยาย
ทั้งที่รู้ยังอุตส่าห์สารภาพ
หวังเธอทราบความจริงก่อนจะสาย
ถึงฉันไม่สมมาตรปราศเสียดาย
ยามวางวายใจคงสุขสงบนิรันดร์ ๚ะ๛
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
2346
