31 กรกฎาคม 2550 22:21 น.
อัลมิตรา
๏ คนที่เคยคบหามาแต่ก่อน
ยังห่วงหาอาวรณ์อาทรไหม
อาจสูญสิ้นมิเหลือแม้เยื่อใย
ต่างคนต่างคืนใจเมินไม่มอง
ถ้อยคำรักสลักใจกระไรนั่น
คงสำคัญหรือกลายร้ายสนอง
เมื่อหมดรักก็ชังดั่งทำนอง
พฤติกรรมฟ้องพลิกด้านวันวานเป็น
อยากสื่อนัยใจเอยเคยรู้สึก
จิตร้าวลึกทุกข์ลามตามที่เห็น
ล้วนเพราะรักบอบช้ำย้ำประเด็น
คนเคยรักตามเข่นไยเช่นนี้ !!
หากมิเคยคบหากันมาก่อน
แค่นึกย้อนบางครั้งยังสุขี
หากยั้งจิตปฏิเสธเลศไมตรี
เราฤๅมีแต่เศร้าเข้าครอบครอง ๚ะ๛
25 กรกฎาคม 2550 07:55 น.
อัลมิตรา
แด่ .. ผู้ก้มหน้าอยู่เสมอรำพึง
๏ สุดสมเพชเวทนาเจ้าลาโง่
ผอมพุงโรไส้แห้งเรี่ยวแรงหาย
เกวียนเทียมแอกบรรทุกหลังซังกะตาย
เดินตัวส่ายขาปัดตุหรัดตุเป๋
ทุกทุกวันเหน็ดเหนื่อยสุดเมื่อยล้า
สารรูปลาแลไปให้หมิ่นเหม่
ซ้ำบางคราวแสดงบทพยศเกเร
คงอยากเท่ห์ผิว์ค่าอาชาไนย
แค่คลับคล้ายหัวหางแถข้างเทียบ
ลาเลยเปรียบสินธพกลบสงสัย
ติแตกต่างอ้วนทู่ดูสั้นไป
จึงทำให้ดูแปลกผิดแผกพันธุ์
เพี๊ยง !! ขอให้เอวองค์ทรงสง่า
คำอธิษฐานของลาช่างน่าขัน
อยากเป็นม้ารู้ไหมช่างไกลกัน
หากมัวคิดเยี่ยงนั้นปัญญาเบา
จึงตักเตือน..เจ้าลาค่าของตน
สิพร่ำบ่นยกเทียบเปรียบม้าเล่า
ต่างก็ร่วมวงศ์วานสันดานเนา
ม้า/ลา/เรา...ควรพอใจในตนเอง ๚ะ๛
23 กรกฎาคม 2550 12:20 น.
อัลมิตรา
๏ โอ้แผ่นดินอจลาที่ข้าฯรัก
ข้าฯตระหนักบุญคุณเกื้อหนุนอยู่
ทุกสรรพชีพสืบได้ใครอุ้มชู
ข้าฯรับรู้ปฐพีนี้ประทาน
แหล่งกำเนิดทั้งหมดบรรพตมาลา
ก่อพฤกษาพรรณไม้ให้อาหาร
ทั้งสัตว์ป่าน้อยใหญ่แลสายธาร
ล้วนบันดาลเพียงพอแม่ธรณี
เกินเอื้อนพจน์รจนาชลาสินธุ์
ข้าฯดื่มกินสนานสนุกล้นสุขี
ถิ่นอาศัยเหล่ามัจฉาวนาลี
พระคุณนี้ฤๅลืมลงแม่คงคา
ระรินไหลเย็นเยียบเปรียบแดนสรวง
ทุกข์หนักหน่วงผ่อนได้ไม่รู้สา
แม่บรรเทาเนืองนับซับน้ำตา
พระกรุณาควรเคารพนบวรุณ
แผ่วผัสสะพระพายกายแช่มชื่น
แสนระรื่นรวยระรินหอมกลิ่นกรุ่น
เหล่าบุษบาพฤกษ์ไพรใดละมุน
วาโยหนุนภวังค์จิตสนิทใน
จักกี่ร้อนคลี่คลายจนหายร้อน
ช่วยพัดผ่อนปลอบขวัญคราหวั่นไหว
เมตตานี้สุดร่ายเรียงสำเนียงใด
ด้วยหัวใจของข้าฯนี้ชุลีกร
ตราบสุรีย์ยังโชติช่วงชัชวาลย์
ความอาจหาญข้าฯมนัสประภัสสร
ให้ฮึกเหิมปลุกใจไร้นิวรณ์
ชุบจิตอ่อนด้วยแสงแห่งประภา
ข้าฯยังคงก้าวไปในความหวัง
มิหยุดยั้งเพื่อสมมาตรปรารถนา
แสงอนลที่เจือจานดั่งมารดา
ขอรำลึกวันทนาชั่วฟ้าดิน ๚ะ๛
20 กรกฎาคม 2550 20:29 น.
อัลมิตรา
. 
๏ โอ้ความรักมักให้บางใครเพ้อ
เท่าที่เจอเป็นจริงทุกสิ่งนั่น
บ้างก็เหมือนคนบ้าครารำพัน
บ้างอัดอั้นเบื้อใบ้ใจคร่ำครวญ
แลบางคนมาแปลกสุดแตกต่าง
แถมยกอ้างโคถึกรำลึกถ้วน
ถึกแล้วคึก,คึกแล้วถึก,ย้ำนึกทวน
ให้แปรปรวนดวงจิตวิปลาสตาม
กามฤทธิ์ประสิทธิ์มาหรือว่ารัก
ทำฉันใดจึงรู้จักเขาซักถาม
สอนให้รู้ทำให้เห็นเป็นนิยาม
แนะนัยความทุกทำนองผองวิชา
กลความรักคืออะไรเราไม่รู้
ที่เป็นอยู่เทียบได้ไร้เดียงสา
มิหาญเทียบถึกใหญ่อ้ายทรพา
กลกามาเลศกระบวนล้วนช่ำชอง
โน่นก็รัก.. นั่นก็รัก.. นี่ก็รัก..
บ้างคึกคัก,บ้างหงอยเหงา,บ้างเศร้าหมอง
รักเพื่อรักฤๅหวังให้ใครครอบครอง
พึงไตร่ตรองนิยามกลกามฤทธิ์๚ะ๛
รั ก เ พื่ อ รั ก ฤ ๅ ห วั ง ใ ห้ ใ ค ร ค ร อ บ ค ร อ ง . . .
ท้ า ใ ห้ ล อ ง สื บ เ จ ต น า ท ร พ า เ อ ย . . .
17 กรกฎาคม 2550 15:41 น.
อัลมิตรา
๏ สิ้นสุดความปวดปร่าโรยล้าแรง
เมื่อหัวใจกล้าแกร่งกำแหงหาญ
ชีวิตที่พลิกผันจากวันวาน
พ้นเหตุการณ์โทรมซัดวิบัติภัย
เริ่มรับรู้คลี่คลายนัยทั้งหมด
ท่ามทุรยศแจ้งจริงสิ่งสงสัย
บทพิสูจน์ตัวตนเล่ห์กลใด
ควักหัวใจแยกหยั่งตราชั่งตวง
เส้นทางที่มืดมนทุรนร้าว
จงกล้าก้าวคราทุกข์นั้นลุล่วง
อันบทเรียนหลากหนมากผลพวง
อย่าทิ้งถ่วงทั้งหมดสร้างกฏเกณฑ์
หากท้อแท้สิ้นหวังดั่งยอมพ่าย
ทำเปล่าดายดวงจิตปราศคิดเห็น
มิสำนึกในทุกข์ทุกลำเค็ญ
คงเทียบเช่นคนเขลาเบาปัญญา
แสงสว่างแสวงได้ตามใจคิด
อย่าหลงติดในบ่วงปวงปัญหา
เพียงแค่เรามองผ่านม่านบังตา
จะรู้ว่ายังสุขแท้แม้มืดมน ๚ะ๛
หน้าส่วนตัว
1562
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
