27 กุมภาพันธ์ 2550 08:01 น.
อัลมิตรา
๏ ต่างเปรียบเธอสกุลยูงผู้สูงศักดิ์
ต่างทึกทักเธอเลิศประเสริฐศรี
ต่างชื่นชมเธอฉลาดมาดผู้ดี
ต่างเปรมปรีดิ์หัวโขนยื่นโยนมา
เธอรู้สึกอย่างไรในรู้สึก
ต่างรู้ลึกเทียบเท่าหรือเปล่าหนา ?
ต่างวิพากษ์กันไปในกิจจา
ประเมินค่าประกาศผลตัวตน เธอ
ต่างอ้างสิทธิ์ตีกรอบจัดขอบเขต
ต่างซ่อนเลศเงื่อนงำสิ่งนำเสนอ
ต่างยกยอปอปั้นหมั่นปรนเปรอ
ต่างเพ้อเจ้อตลบแตลงเสแสร้งเป็น
แต่เธอคือปุถุชนคนธรรมดา
มีจินตนา,ชีวิต,ความคิดเห็น
อาจแปลกแยกในจริตผิดประเด็น
โปรดละเว้นสักหน่อยพลอยเอาบุญ
หวังต่างหยิบหัวโขนยึดโยนกลับ
หวังต่างพร้อมยอมรับสนับสนุน
หวังต่างมอบหัวใจคล้ายการุญ
เราขอบคุณแทนเธอแล้วเผลอยิ้ม ๚ะ๛
25 กุมภาพันธ์ 2550 14:54 น.
อัลมิตรา
๏ มันไม่ใช่มังสาของป้าดอก
อุตส่าห์บอกยังเถียงเลี่ยงเฉไฉ
พ่อแม่เอ็งคงกลุ้มเรื่องสุมใจ
เอ็งทำให้ขายหน้าประชาชี
โนนนมเนื้อเด้งดึ๋งชวนคลึงเคล้า
ล่อใครเล่าหรือจิตอยากผิดผี
ไม่ว่าหนุ่มหรือแก่แค่ดูดี
เอ็งก็พลีเรือนกายขายเกียรติตน
เอาดารานางแบบเป็นแบบอย่าง
โชว์เรือนร่างมิเร้นแม้เส้นขน
ข่าวซุบซิบเขียนหยามยั่วกามปน
พออับจน ร้องโฮ !!!.. เผลอโป๊ไป
หากอยากค้าของดีที่เอี่ยมอ่อง
เอ็งเข้าซ่องเถิดหนาดีกว่าไหม
อย่ามาทำเพลิดเพลินจำเริญใจ
ยกขาไขว่เปิดพุงไม่นุ่งลิง
เพียงเท่านี้หน้าเอ็งเหมือนเซ็งแย่
ป้าก็แค่เตือนไว้ในบางสิ่ง
ศักดิ์ศรีเอ็งยากไร้ไม่ท้วงติง
แต่ความจริงคนเขามอง เอ็งต้องรู้ !! ๚ะ๛
25 กุมภาพันธ์ 2550 12:16 น.
อัลมิตรา
๏ โอ้ !!..เนื้อหนังมังสาที่ข้าเห็น
ส่งกลิ่นเหม็นคลุกเคล้าหนอนเน่าแน่
หากเชือดเนื้อถือเจ้าเอาออกแบ
อาจได้แค่แปดกระด้งคงเท่านั้น
ฤๅ คุณค่าเพศแม่มีแค่นี้
ชั่วโลกีย์วิสัยใจกระสัน
เอากระโหลกโขกกะลาแล้วว่ากัน
ข้างในนั้นมองให้ดีมีสิ่งใด
ศิลปหรือราคะจริตร่าน
สารพางค์นงคราญสะท้านไหว
ระริกรี้ร้อนเริงแรงอาบแสงไฟ
ช่างกระไรตื้นเขินเกินท้วงทัก
สุดจะเชื่อเนื้อตัวหัวจรดเท้า
เพียงซากเน่าที่เห็นเช่นประจักษ์
อย่าหลงปลื้มลืมตัวเมามัวนัก
เจ้าหมดสิ้นศรีศักดิ์ไม่รักดี
ความโด่งดังสมใจเจ้าได้แน่
มากคนแห่รุมทึ้งอย่างอึงมี่
ให้เจ้าขายเรือนร่างกลางโลกีย์
เมื่อศักดิ์ศรีเพศแม่มีแค่นั้น
เชอะ !! โป๊เถอะ เปลือยเถิด เปิดให้หมด
เนื้อยังสดเชือดเถือทำเนื้อสวรรค์
อก ก้น เอว สะโพก น่อง ของสำคัญ
ตาเป็นมันแล้วเพศพ่อรอคิวโทรม ๚ะ๛
23 กุมภาพันธ์ 2550 17:35 น.
อัลมิตรา
๏ หนึ่งชีวิตแตกต่างบนทางแยก
อาจผิดแผกจากใครใครในวิถี
ผิดเพียงครั้งถูกตัดสิน เลวสิ้นดี
ผลลัพธ์นี้ฤๅที่สุด ความยุติธรรม ?
จะมีไหมผู้เข้าใจในรู้สึก ?
รอยร้าวลึกหมองหม่นคนเหยียบย่ำ
ครอบครัวแตกสาแหรกขาดอนาถกรรม
เธออยู่อย่างชอกช้ำทนกล้ำกลืน
พ่อและแม่หย่าร้างแล้วห่างหาย
เหลือเพียงยายอดอยากลำบากฝืน
เธอทำงานรับจ้างกะกลางคืน
เคราะห์ร้ายถูกข่มขืนไอ้หื่นกาม
เธอเจียนตายกายแย่รอยแผลทั่ว
ไอ้สัตว์ชั่วมันคว้าไม้หน้าสาม
หวังทุบตีให้ตายคนใจทราม
พอดียามมาเห็นจึงเผ่นไป
ผ่านเวลาหลายเดือนเกือบเลือนราง
มีบางอย่างผู้คนบ่นสงสัย
หน้าท้องเธอนูนป่อง ท้องกับใคร ?
นินทากันยกใหญ่ใส่ไคล้เธอ
พ่อแม่ชั่วลูกก็ชั่วมั่วผู้ชาย
คนมุ่งร้ายวางกล้ามนำเสนอ
นังนั่นคงไม่แคล้วนางบำเรอ
บ้างเพ้อเจ้อกักขฬะเที่ยวประจาน
หัวใจเธอแตกสลายไปนานแล้ว
แม้ยังแว่วคำใครใคร่คิดผลาญ
เตือนตนเองรับให้ได้ไม่รำคาญ
อีกไม่นานสิ่งดีดีคงมีมา
หวังว่าไม่พบพานเหตุการณ์ย้อน
ทุกข์กัดกร่อนคือบทเรียนที่มีค่า
อยู่เพื่อลูกดิ้นรนบนชะตา
สู้จนกว่าเลือดทุกหยดหยุดรดริน
สามชีวิตเผชิญทุกข์โหมรุกซ้ำ
บนรอยกรรมรอยเกวียนเวียนมิสิ้น
ข้าวสารเคยกรอกหม้อไม่พอกิน
ลูกน้อยดิ้นร้องระงมหิวซมซาน
เธอจำต้องเข้าห้างอย่างตื่นกลัว
อกเต้นรัวยามใครเฉียดใกล้ผ่าน
นมกระป๋องหยิบเผื่อเพื่อเจือจาน
อีกอาหารซุกซ่อนก่อนหลบไป
เหตุในห้างทั้งหมดถูกจดจ้อง
ตำรวจคล้องกุญแจมือคนฮือใส่
คนประณามขี้ขโมยเหมือนโบยใจ
ผลที่ได้ต่างตัดสิน เลวสิ้นดี !!!.. ๚ะ๛
19 กุมภาพันธ์ 2550 11:14 น.
อัลมิตรา
..๏ ฉันมิอาจสนองใดได้ทุกสิ่ง
จงรับรู้ความจริงก่อนติงใส่
หากความรักของเธอแค่เผลอใจ
เอาคืนไปเถิดหนอพอกันที
เบื่อที่ต้องเอาใจสารพัน
อดทนและอดกลั้นทุกวันวี่
ในเมื่อเธอไม่ซึ้งซึ่งความดี
นับแต่นี้ทางใครก็ทางมัน
ฉันจะลืมสัญญาค่าลมแล้ง
คำเสแสร้งทั้งปวงหวงห่วงฉัน
เธอทำเพื่อบางอย่างหวังรางวัล
รัก แบบนั้นขอโทษหมดอารมณ์
ฉันหมดสิ้นเยื่อใยไม่ทบทวน
จะไม่หวนย้อนคืนให้ขื่นขม
รักแล้วต้องร้องไห้หัวใจตรม
ฤๅเหมาะสมกับนิยามของความรัก ๚ะ๛
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
2706
