30 กันยายน 2549 10:34 น.
อัลมิตรา
๏ เยื้องย่างช่างงดงาม.....เปล่งถ้อยความช่างอ่อนหวาน
ฉันทนจนเนิ่นนาน............คงถึงกาลต้องปราชัย
สุดท้ายไม่อาจห้าม..........รักติดตามจนหลงใหล
หนึ่งมิตรผู้ชิดใกล้............เฝ้าฝันใฝ่รักเพื่อนกัน ฯ
๏ ผมสลวยสวยตรึงตรา...งามลักขณาโสภาพรรณ
หมายรั้งยั้งใจฉัน..............ความมุ่งมั่นกลับมากมี
สุดท้ายให้ลุ่มหลง............เป็นมั่นคงทุกนาที
เกินห้ามความรักนี้...........กับผู้ที่เป็นเพื่อนกัน ฯ
๏ อยากเปรยเผยความนัย...รักเพียงใดเกินเสกสรร
ใคร่กอดพลอดรำพัน........กลับหวาดหวั่นพลันเกรงขาม
หากเธอไม่เป็นใจ..............เผลอบอกใครให้รู้ความ
คงละอายในทุกยาม.........ความครั่นคร้ามจักตามมา ฯ
๏ รักเพื่อนที่มีคู่.................ครั้นมองดูภาพบาดตา
เพื่อนฉันนั้นเล่าหนา.........ไยเงยหน้ารับจุมพิต ???
เจ็บปวดทั้งรวดร้าว...........ทุกข์ของเราแสนอุกฤษฏ์
จักตรมชั่วชีวิต..................ฤๅคิดรักตราบนิรันดร์ ฯ
๏ หนึ่งมิตรผู้ชิดใกล้...........ยังฝันใฝ่ไม่แปรผัน
มั่นคงทุกคืนวัน..................รักเพื่อนนั้นมันปวดใจ
จุดจบที่ปรากฏ...................เกินกำหนดความเป็นไป
อวสานนั้นเป็นเช่นไร..........เพียงอยากให้ยุติลง ๚ะ๛
29 กันยายน 2549 07:39 น.
อัลมิตรา
๏ ภาพไฉนไยซ่อนเร้น.........หลอกหลอน เราเอย
รูปร่างแม่ดวงสมร..............ยั่วเย้า
แฝงเหตุเลศนัยตอน...........สงวนท่า- ทางนอ
ดังปิดบังซึ่งเค้า-.................เล่ห์ร้ายในงาม ๚
๏ ชิงชังยังฉาบด้วย.............ไมตรี
ความรื่นรมย์สุนทรี.............หลากล้วน
ปรากฏดั่งปรัศนี..................ฉงนยิ่ง
ครุ่นคิดจนถี่ถ้วน.................ยากแท้หยั่งถึง ๚
๏ รูปโฉมชมชื่นต้อง............ตรึงใจ
ชวนลุ่มหลงสงสัย...............ค่ำเช้า
คำนึงซึ่งเลศนัย..................นางสงบ-เสงี่ยมแล
เกินกว่าสืบความเค้า-........เงื่อนล้วนอำพราง ๚
๏ มองภาพตราบจิตแจ้ง......สัจธรรม
ธรรมชาติผลเวรกรรม.........แต่งไว้
ผิดแผกแตกต่างนำ............ความหลาก- หลายนอ
ดีชั่วปรากฏให้.....................สืบค้นตัวเอง ๚
๏ พลั้งผิดสุจริตบ้าง............ดังกัน
คนต่างมีครบครัน..............ไป่เว้น
มั่นคงอาจแปรผัน...............เป็นอื่น
ดวงจิตมักโลดเต้น.............เช่นม้าคึกคะนอง ๚
๏ บางครายังระรื่นทั้ง.........กำสรวล
ยามร่าเริงอาจหวน............โศกเศร้า
ยามสุขทุกข์ดังตรวน..........ตรึงจิต
ความโลภโกรธหลงเฝ้า.....ขย่มย้ำตามสิง ๚
๏ บางภาพตราบเพ่งด้วย...นัยน์ตา
อาจอับจนปัญญา...............ล่วงรู้
เสมือนหนึ่งนาฏลีลา...........แสดงบท- บาทเฮย
เกินกว่าใครใดผู้................แจ่มแจ้งสัจธรรม ๚
๏ ภาพพจน์ปรากฏให้..........ใจหลง
ภาพลักษณ์เจตนาจง-.........สื่อแล้
ภาพภายนอกอาจประสงค์...ปกปิด
ภาพที่เป็นความแท้............จึ่งต้องทบทวน ๚
๏ งามนอกบอกชั่วร้าย........ดีฤๅ
เกินที่ควรยึดถือ.................เช่นนั้น
ดวงจิตสุจริตคือ..................งามยิ่ง
กายแหลกฤๅแตกสะบั้น......บ่สิ้นความงาม ๚ะ๛
24 กันยายน 2549 20:52 น.
อัลมิตรา
..๏ เหิมหาญชาญชัยในที.........ขู่ข่มโจมตี
ท่าทีท่วงท่าสง่างาม
มุ่งหน้าพร้อมเผชิญทุกยาม......ไม่หวั่นครั่นคร้าม
คงความฮึกห้าวเข้าประจัน
อาวุธยุทธศาสตร์ครบครัน.........จู่โจมโรมรัน
แข็งขันกำลังวังชา
ทั้งกระแทกสั่นสะท้านกายา.....กำแหงแกร่งกล้า
เสมือนว่าอ่อนข้อรอระวัง ฯ
..๏ กลยุทธยอดเยี่ยมเปี่ยมพลัง...คร่ำเคร่งขึงขัง
มุ่งหวังคุกคามกำชัย
อ่อนข้อรอท่าเผลอไผล...............ศัตรูย่ามใจ
หลงในเล่ห์กลตนลวง
ครั้นแล้วจึ่งประจักษ์หนักหน่วง....เหตุผลทั้งปวง
เข้าช่วงชิงบุกรุกรับ
ห้าวหาญชาญฉลาดพร้อมสรรพ...จู่โจมโถมทับ
ครั้งขยับท่วงท่าน่าดู ฯ
..๏ คึกคักจักขจัดศัตรู...............ลวงล่อต่อสู้
โรมรันพันตูอลเวง
เบียดเสียดประชิดโคลงเคลง...เสมือนท้ากล้าเก่ง
ทั้งเร่งให้ขยับอับจน
ตราบอริชอกช้ำจำนน...............ภาคภูมิเหลือล้น
ว่าตนเก่งกล้าเกรียงไกร
ศักดาเลื่องลือระบือไป.............เกียรติยศยิ่งใหญ่
พอใจปลาบปลื้มลืมตัว ฯ
..๏ อำนาจปิดตาฝ้ามัว.............ไม่ขยาดหวาดกลัว
ระเริงใจในตัวเพลิดเพลิน
สูงต่ำสัจธรรมดำเนิน................ยศลาภสรรเสริญ
ต้องเผชิญสุขล้ำธรรมดา
เสื่อมยศหมดลาภวาสนา.........ทุกข์ระทมตามมา
นินทาว่าร้ายคล้ายกัน
จงพร้อมน้อมรับสารพัน............ชนะแพ้แปรผัน
เรานั้นชนะตนจึ่งดี ๚ะ๛
22 กันยายน 2549 11:21 น.
อัลมิตรา
..๏ เขาผ่ายผอมดุจเปรตเพราะเอดส์ผลาญ
อยู่อย่างทุกข์ทรมานสุดแสนเข็ญ
คราวประสบเคราะห์กรรมอันลำเค็ญ
ยังหมายเห็นผู้ใจบุญมาจุนเจือ
คงเป็นกรรมเก่าก่อนเวียนย้อนมา
ทุกชีวาชดใช้ได้ทุกเมื่อ
ทั้งเศรษฐีร่ำรวยล้นเหลือเฟือ
หรือกินเกลือแกล้มข้าวสิทธิ์เท่ากัน
กามกระทำยามพลั้งให้สังเวช
เขาติดเอดส์สำนึกได้ก็สายนั่น
ลูกและเมียร่วมเคราะห์เพราะผูกพัน
โรคเอดส์นั้นรายรอบทุกครอบครัว
ซากซูบซีดคลับคล้ายตายทั้งเป็น
ร่างเหมือนเน้นประกาศไปให้รู้ทั่ว
บทลงโทษชาวโลกโรคน่ากลัว
หากเกลือกกลั้วก่อกามซ้ำซ้ำเดิม
สังคมต่างรังเกียจและเหยียดหยาม
บ้างประณามเสียหายหลายปากเสริม
กระทั่งญาติทอดทิ้งทุกข์ยิ่งเติม
คงยากเริ่มก่อความหวังกำลังใจ
หนึ่งชีวิตรับโทษโหดสาหัส
กรรมโหมซัดเสียจนสุดทนได้
ปราศพรรคพวกเอื้อเฟื้อช่วยเหลือใด
อยู่อย่างคนยากไร้ใครเหลียวแล ?
เขาติดโรคเพราะโชคร้ายให้สลด
เรื่องปรากฏด้วยเราเล่ากระแส
ร่างกายเขาเสื่อมถอยถูกลอยแพ
หัวใจเขาย่ำแย่ยากแก้คืน
เขาผู้นี้สิ้นหวังกำลังใจ
รอบางใครเอื้อเฟื้อมิเฝือฝืน
หนึ่งชีวิตใกล้ลับกับกองฟืน
หวังท่านยื่นอาทรก่อนเขาตาย ๚ะ๛
" ขออย่าให้ความรัก ความเมตตาและกรุณาในสายโลหิต
ในจิตวิญญาณแห้งหายขาดสายไป ตราบชั่วนิรันดร์
เอื้อปันใจให้กรุณาอาทรกัน เพื่อสืบสายธารทิพย์แท้แต่แดนดิน "
(...พระอุดมประชาทร วัดพระบาทน้ำพุ ลพบุรี ...)
กองทุนอาทรประชานาถ ธนาคารกรุงเทพ สาขาลพบุรี เลขที่บัญชี 289-0-84697-1
ธนาคารทหารไทย สาขาลพบุรี เลขที่บัญชี 304-2-41277-9
ธนาคารกสิกรไทย สาขาถนนสุรสงคราม เลขที่บัญชี 174-2-39000-0
ธนาคารไทยพานิชย์ สาขาลพบุรี เลขที่บัญชี 579-2-33730-7
ธนาคารกรุงศรีอยุธยา สาขาลพบุรี เลขที่บัญชี 111-1-47300-7
ธนาคารนครหลวงไทย สาขาลพบุรี เลขที่บัญชี 340-2-14976-0
ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร สาขานางเลิ้ง เลขที่บัญชี 000-2-12022-0
หรือจะติดต่อโดยตรงกับพระอุดมประชาทร
วัดพระบาทน้ำพุ ลพบุรี โทรศัพท์ 0-1831-3441 หรือ 036-413805 ต่อ 106
โทรสาร 036-4226
21 กันยายน 2549 12:11 น.
อัลมิตรา
..๏ หลบหลีกปลีกเร้นแฝงกาย
เหนื่อยหน่ายใจปวดรวดร้าว
ปิดตายใจตนทนหนาว
เรื่องราวอื่นใดใคร่ลืม
ถ้อยคำล้ำเลิศเพลิดเพลิน
ใครเกริ่นเคยกล่าวให้ปลื้ม
น้ำใจไมตรีที่ยืม
ดูดดื่มชั่วคราวเอาคืน
ดนตรีบรรเลงเพลงหวาน
กลอนกานท์เคยให้ไยฝืน
อ่อนใจชอกช้ำกล้ำกลืน
ขมขื่นสรรพสิ่งจริง-ลวง
คืนวันผันแปรเปลี่ยนแปลง
เธอแสดงแสร้งรักแลห่วง
อวสานความหลังทั้งปวง
ฤๅตวงตักรักจากเรา ?
แล้วจึงผลักไสไล่ส่ง
ยังคงเย้ยหยันความเขลา
รักแท้กลับกลายคล้ายเงา
ที่เหลือคือเศร้าความจริง
ห่วงใยเสมือนเช่นคมกริช
หมายปลิดริดรอนทุกสิ่ง
น้ำคำทุกพยางค์อ้างอิง
เสมือนปลิงเกาะใจให้ระบม
สิ้นรักภักดิ์พร้อมยอมลา
หลบหน้าจำฝืนขื่นขม
สลัดคราบภาพชื่นรื่นรมย์
ตรอมตรมคงมลายหายไป
กบดาน นิ่งสงบหลบเร้น
ว่างเว้นเรื่องราวเก่าใหม่
เฉยชาซ่อนตัวหัวใจ
ยังใคร่เปล่าเปลี่ยวปลีกตน ๚ะ๛