31 กรกฎาคม 2546 15:58 น.
อัลมิตรา
๏ สายหยุดไยสิ้นกลิ่น................กลายหอม
สายจึ่งหยุดดมดอม...................ดอกเจ้า
กี่ยามกี่ย่ำถนอม.......................นานเนิ่น
หมายชื่นชมรุ่งเช้า....................เช่นร้างพลางฤๅ ๚
๏ สองมือเคยปลูกเจ้า...............จวบสมัย
คราเมื่อต้นแตกใบ...................กิ่งก้าน
ออกดอกดื่นพิไล.....................จรุงกลิ่น
มวลภู่หมู่ผึ้งจ้าน......................ลอบย้ำไยหลง ๚ะ๛
25 กรกฎาคม 2546 15:24 น.
อัลมิตรา
ดอกเอยดอกแก้ว....ยามย่ำค่ำแล้ว....หอมแก้วหอมเกิน
ชื่นจิตติดใจ....ชวนให้เพลิดเพลิน...งามล้ำจำเริญ
ขอเกริ่นคำชม
มุ่งเด็ดหมายดอม..โอนเอนเช่นยอม..โน้มน้อมอภิรมย์
กิ่งสดก้านสวย....ดุจช่วยคลายตรม....กลิ่นลอยคล้อยลม
สุขสมซ่านทรวง
โอ้งดงามแท้....ชายตาคราแล....หวังแค่แม้หวง
กลีบเบ่งเร่งบาน....แสนสคราญทั้งปวง...มาลาอย่าร่วง
ไกลห้วงเกลื่อนดิน
เพรียกพริ้วปลิวล้อ...เริงลมแล้วหนอ....นวลลออโศภิน
ครั้นพรุ่งรุ่งเช้า....ยามเจ้าภุมริน....คลอเคลียยลยิน
อย่าสิ้นกลิ่นเลย ฯ
25 กรกฎาคม 2546 01:02 น.
อัลมิตรา
( ๖๑ )
เป็นกงเกวียนกำเกวียนมิเพี้ยนผิด
แม้อยู่ทิศสถานใดไม่ถดถอย
ถึงยามย่ำวันคืนไม่ยืนคอย
บาปใหญ่น้อยเพียงใดต้องใช้กรรม
(๖๒)
ฆาตกรรมอำพรางเหมือนดังท้า
ให้ค้นคว้าเอาผิดคนจิตต่ำ
รูปคดีซ่อนเงื่อนเหมือนครอบงำ
อาจถลำสรุปพลาดคลาดความจริง
(๖๓)
อันเนื้อความที่เขียนอาจเปลี่ยนบ้าง
มิอาจอ้างผู้ใดทั้งชายหญิง
จุดเกิดเหตุเขตคามตามอ้างอิง
งดพาดพิงมิให้ใครประณาม
(๖๔)
ขอยกเรื่องคดีเก่าอื้อฉาวนี้
เผื่อเป็นที่เตือนใจให้ไถ่ถาม
แม้ผันวันผ่านปีปริณาม
ใช่ลบความเลือนเค้ามูลเก่าเลย
(๖๕)
การข่มเหงรังแกแม้น้อยนิด
ถือว่าผิดจริยธรรมอย่าทำเฉย
ละเมิดสิทธิ์ล่วงล้ำย้ำเปรียบเปรย
ควรต้องเผยตีแผ่แก้ไขกัน
(๖๖)
ช่องกฎหมายใช้กฎหมู่รีบดูเถิด
อย่าให้เกิดร้าวรานการเดียดฉันท์
ความเท่าเทียมยุติธรรมเรื่องสำคัญ
ความอาธรรม์จงขจัดจากชาติไทย
(๖๗)
ใครทำผิดกฎหมายให้รับโทษ
อีกคนโฉดอิทธิพลคนกว้างใหญ่
คนเผาบ้านผลาญเมืองชนเขื่องใด
กำจัดให้สูญสิ้นแผ่นดินเรา
(๖๘)
ผู้ดึงฟ้าให้ต่ำทำหินแตก
ผู้คิดแยกแผ่นดินลิ้นงูเห่า
ผู้คิดคดทรยศลดมัวเมา
เร่งปัดเป่าปราบปรามตามโทษทัณฑ์
(๖๙)
ชีวิตคนหนึ่งคดีที่ปรากฏ
ก่อรันทดสะเทือนใจให้กล่าวขวัญ
แฝงแง่คิดคติธรรมคำประพันธ์
คงยืนยันแจ่มแจ้งแห่งเรื่องราว
(๗o)
ชื่อ คืนบาป ฯ คงบอกและตอกย้ำ
ความระยำแห่งคนปล้นความสาว
การกดขี่ข่มขืนฆ่าราคีคาว
เรื่องอื้อฉาวเช่นนี้อย่ามีเลย ฯ
24 กรกฎาคม 2546 23:33 น.
อัลมิตรา
๏ หอกหลาวมีดกรีดจ้วง..........แทงกาย
วันผ่านแผลคงหาย...................จากเนื้อ
คำหยามหมิ่นเกินหมาย..............ระงับจิต
แทงทิ่มเกินดาบเงื้อ..................บั่นให้วายปราณ ๚ะ๛
24 กรกฎาคม 2546 22:09 น.
อัลมิตรา
๏ ถือยศถือศักดิ์คล้าย...................โขนหนัง
ตัวยักษ์ตัวลิงขลัง..........................ครอบคุ้ม
อวดฤทธิ์อวดเดชดัง......................โดดเด่น
หน้าฉากหน้ากากหุ้ม....................ห่อเนื้อหวงหนัง ๚
๏ รามราพณ์หลอนหลอกแล้ว.......ลืมหลง
ร่วมรบโรมรันรงค์..........................เร่งเร้า
เลือดไหลหลั่งรินลง......................ฤๅเลือก
รักโลภรุษฏ์*โลมเล้า......................ล่วงรู้เลิศเลว ๚
๏ โหรขรัว...หลายหลอกค้อน........ครองตรวน
รากษส...มองครอบครวญ.............อยู่รั้ง
ศักดิ์ลึก...ถ่องแท้มวล...................ใคร่สอบ แลเฮย
ใช่สุด...ครู่พลาดพลั้ง....................ถ่างโอ้เรียนกาม ๚
๏ หัวโขน...หลอนหลอกคล้าย.......ครวญตรอง
รสศักดิ์...มวลครอบครอง...............หยั่งรู้
ศึกรัก...ท่วน( ถ้วน )แท้มอง...........ครอบใส่ เลยแฮ
ชุดใส่...ครั้งพลาดผู้......................โธ่อ้างรามเกียรติ์ ๚ะ๛
รุษฏ์..นิยาม : แค้นเคือง, โกรธ.
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
1768
