30 มีนาคม 2546 08:30 น.

@..มารดาแห่งมวลระเบิด


อี . . . . . .พุ่ม มันกระเหี้ยน ............กระหือรือ
บอมบ์ . . บาปอี ดำ ถือ....................ชั่วร้าย
ร้อน . . . .ไฟจักกระพือ ..................เผาเผ่า
สวาท . . .คู่อี แบ ผ้าย......................ผ่องดุ้นเผด็จเผดิม ฯ

ผ่องดุ้นดูคล้ายเครื่อง.........................เคียงหมอน
หากกอดแนบยามนอน......................นิมิตรร้าย
สัมผัสหนึ่งจักหลอน...........................นรกโลก โหดแล
อารยธรรมสุดท้าย ............................นับย้อนถอยหลัง ฯ

มารดา . . มันเสพส้อง.....................ซาตาน
แห่ง . . . .นรกชโลมฉานสถาน........เลือดเนื้อ
มวล . . . .อสุจิกระหายญาณ.............(ะ)ชีพ
ระเบิด . . สุขระเบิดเชื้อ...................ระเบิดท้องน้อยใน ฯ

. . . . .

**หมายเหตุ

 : มารดาแห่งมวลระเบิด มาจาก MOAB-Mother of all Bomb
ญาณ, ญาณ- [ยาน, ยานนะ-] น.ปรีชาหยั่งรู้ 
หรือกำหนดรู้ที่เกิดจากอำนาจสมาธิ,ความสามารถหยั่งรู้เป็นพิเศษ.

 : อีบอมบ์ มาจาก e-bomb ระเบิดคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ใช้ทำลายระบบไฟฟ้า

1317

love

comment

28 มีนาคม 2546 22:50 น.

..พลุซาตาน...

อัลมิตรา


...พลุหรือไรใสสวยช่วยคลายเหงา
แสงรุ่งราวดุจเดือนเยือนใจฉัน
แสงวับวาวพราวฟ้าแจ่มตาพลัน
เกินอดกลั้นหฤหรรษ์...ฉันเพ่งมอง...

...ปรากฏแสงพวยพุ่งมุ่งสู่เมือง
ฉันชำเลืองเลาะกายเพียงหมายส่อง
แขนจูงมือยื้อยุดฉุดเมียงมอง
มีพี่น้องเคียงทัก...จักสุขใจ...

...แต่เหตุใด...แสงใสที่ได้เห็น
เปลี่ยนแปลงเป็นเช่นภูต...สุดโตใหญ่
คร่าชีวิตปลิดปลงลงทันใด
ใครต่อใครต่างร่ำร้องเสียงก้องดัง

...บ้างล้มนอนตอนเสียง...เยี่ยงฟ้าผ่า
บ้างควานหาสิ่งของมองเหลียวหลัง
บ้างร้องไห้...ไม่มีที่น่าฟัง
ฉันทรุดนั่ง...ข้างกายใครล้มนอน

...สุดอดกลั้นน้องฉัน...นั้นตายแล้ว
ดวงตาแวว...สวยใสคล้ายวันก่อน
ปากยังยิ้มพริ้มพราวราวหลับนอน
ไม่มองค้อน...หัวเราะฉอเลาะเลย

...เพราะแสงไฟฉายส่องลอยล่องหรือ
เป็นเพราะมือฉันยุดฉุดแขนเอ๋ย
หากน้องหลับในห้อง...มิต้องเลย
เจ้าคงเกยก่ายกาย...ในที่นอน  

...เป็นเพราะฉัน...กระนั้นหรือ...ฤาอสูร
สุดอาดูรฉุนเฉียวเหลียวคว้าขอน
ขว้างสุดแรงแช่งฟ้ามาบั่นทอน
ฉันอยากนอน...เคียงข้างน้องอย่างเคย  

...ฟ้าลงทัณฑ์สาปฉัน...ให้พลัดพราก
น้องจึงจากสุดข่มระทมเอ่ย
อยากทวนถามย้ำยอกออกปากเปรย
น้องฉันเคย...ฆ่าไคร...หรือไรกัน ?


...( อยากทวนถามย้ำยอกออกปากเปรย....น้องฉันเคยฆ่าใครหรือไรกัน...?)

1583

love

comment

28 มีนาคม 2546 16:04 น.

...ผิดนักหากเพ่งกัน...ถูกแท้แม้สมานฉันท์...

อัลมิตรา

  
อิทิสังฉันท์..

.....โอ้วิสัยมนุษย์มิสุดมิสิ้น
แสดงนิทัศน์ประกาส ณ จินต์...........อภิญญ์ความ

.....ช่างเสมือนมล้างระหว่างประณาม
เขม่นขมีขมันคะคร้าม.....................และย่ำยี

.....โอ้ไฉนมิใคร่ประสานฤดี
สมัครสมานเสมือนนที.....................พิสุทธิ์ใส

.....ร่วมประพันธ์กวีฉะนี้วิไล
 ผสานพิทักษ์บุราณมิให้...................มลายลง

.....เหตุไฉนอุราขณะทะนง
ประจักษ์ประจานและผลาญกระชง......พ วงกัน

.....แสนเฉลียวฉลาดพิลาสกระนั้น
อนงค์ประสงค์เผดียง ณ ฉันท์...........สราญรมย์

.....คลายกระฟัดกระเฟียดระทวยระทม
เฉลิมฉลองสนองนิยม......................วิกรมพจน์
 
.....สาธยายกวีนิพนธ์ ณ บท
หทัยกระยิ้มกระย่องประณต..............มโนชญ์เทอญ

2181

love

comment

28 มีนาคม 2546 13:38 น.

..จันทร์...( ฤารักฉันจะเป็นเพียงความฝัน ไม่มีวันนั้น )

อัลมิตรา


...จันทร์คืนแรม 
  
...วับแวมอยู่บนปลายฟ้า 
...คงล้าอ่อนแรง ทอแสงแหว่งเว้าครึ่งดวง 
...คืนเหงามันเศร้ามันซึมในทรวง 
...จันทร์เพียงครึ่งดวง คล้ายจันทร์เจ้ารอใคร 

...จันทร์คืนแรม
   
...วับแวมมีเพียงครึ่งใบ
...คงดังกับใจ ฉันที่มีเพียงครึ่งดวง
...คอยรักที่จะเติมเต็มในทรวง 
...โอ้ใจครึ่งดวง เฝ้ารอมาเนิ่นนาน 

...จันทร์เอ๋ยจันทร์ที่ลอยเด่นฟ้า 
...จะมีน้ำตาหลั่งมาเหมือนฉันบ้างไหม 
...ความรักมันช่างห่างไกลแสนไกล 
...ไม่รู้วันไหน หัวใจถึงจะเต็มดวง 

...คงมีวันที่จันทร์เจ้าจะเต็มใบ 
...แต่ว่าหัวใจ ฉันจะมีไหมวันนั้น 
...ฤา รักฉันจะเป็นเพียงความฝัน 
...ไม่มีวันนั้นวันที่ใจเต็มดวง 
 
 
...ฤารักฉันจะเป็นเพียงความฝัน ...
...ไม่มีวันนั้น วันที่ใจเต็มดวง ...


   +.*~*+::~..*~**~*  ..**~.+*~*+.

  
คืนเดือนแรมแวมวับเดือนดับหาย
ดาวพร่างพรายวาวแววคลาดแคล้วหลง
หลบเหลื่อมฟ้าราตรีฤดีปลง
จิตน้องคงลาลับกับเดือนดาว

ทอแสงอ่อนสะท้อนว่าอุราน้อง
คงลอยล่องตามแสงแห่งห้วงหาว
สิ้นราศีฉวีผ่องละอองดาว
คร่ำครวญคราวเดือนดับลอยลับตา

จัทร์ข้างแรมแกมหมองลมล่องเรื่อย
พัดเอื่อยเอื่อยเทียบใจคงคล้ายว่า
เหลือเพียงเสี้ยวเศษน้อยคลาดคล้อยลา
โอ้ใจข้า..ไฉนพ้องเช่นผองดาว  

จันทร์เอ๋ยจันทร์วันแรมแซมซ่อนโศก
จิตวิโยคอกหวั่นรำพันหนาว
น้ำตารินไหลร่วงทวงถามดาว
อีกกี่คราวราตรีเดือนจะเหมือนเดิม

โสมสะคราญพรรณรายชม้ายหมาย
จักผ่อนคลายฤทัยหม่นกมลเสริม
ยังใฝ่ฝันวันคืนระรื่นเดิม
ใครจะเติมแต่งต่อคลายท้อใจ

1539

love

comment

26 มีนาคม 2546 09:23 น.