20 สิงหาคม 2545 21:58 น.
อัลมิตรา
...เวลามีน้อย...เหลือเกิน...
...เหลือเกิน...เหลือเกิน...
...เกินกว่าฉุดรั้งดวงใจให้ใกล้กัน...
...เกินกว่าจะร่วมผู้รักฝากฝัน...
...เกินใกล้ชิดกัน...
...เพียงแค่นั้น...มันแสนยากเหลือเกิน...
....แต่ยังหวังในใจดวงเก่า...
...แม้ว่ายังเหงาเศร้าแสนเดียวดาย...
...เก็บดวงใจที่ครั้งยังถูกหมางเมิน...
...หากไม่ติดคิดรัก...อย่างมากมาย...
...อาจจะต้องตาย...และห่างไปไกลสิ้นขอบฟ้าคราม...
...
20 สิงหาคม 2545 11:06 น.
อัลมิตรา
หากเหนื่อยนักพักใจและเริ่มต้น
อย่าสับสนกับดวงจิตพิศมัย
คำว่ารัก..ก่อนเอ่ยปากบอกใครไป
เพียงมั่นใจรำลึกไว้ในอุรา
ไม่อยากให้เธอเศร้าเหงาดวงจิต
เพียงเฝ้าพิศหลงเพียงรูปสเน่หา
บนโลกร้ายต่างมีเล่ห์และมายา
บอกเธอมาด้วยห่วงหาและอาทร
ฉันก็เป็นเพียงผู้หญิง... ก้อเท่านั้น
ย่อมมีวันหวั่นไหวใจสมร
เพียงเธอเอ่ยเอื้อนมาเป็นกานท์กลอน
ก็สั่นคลอนหัวใจให้เปรมปรีด์
ก็จริงอยู่จุดยืนเราช่างแตกต่าง
ดั่งโลกกว้างยืนห่างปลายฟ้าที่
เสียงแผ่วเบาเธอขับกลอนหวาดฤดี
ป่านฉะนี้..เธอคนดีคงหมองตรม
เพียงแต่ขอเวลาให้ฉันบ้าง
ขอลบรอยอ้างว้างและขื่นขม
จะยอมตามรักเธอ..ใจชื่นชม
คงภิรมย์รอก่อนนะ ..โปรดรอคอย
20 สิงหาคม 2545 11:04 น.
อัลมิตรา
เธอยืนยันมั่นหมายจะหมายหมั้น
เธอยืนยันพร้อมรำพันรักหนักหนา
เธอยืนยันรักแน่แท้..อัลมิตรา
เธอยืนยันพรรณาว่ารักกัน
รักเพียงไหนประกาศไว้thaipoem
รักเพียงไหนเธอเติมเต็มมิแปรผัน
รักเพียงไหนรักมากล้นจนอนันต์
รักเพียงไหนเธอรำพันทุกค่ำคืน
เธอพิสุจน์ให้เห็นเป็นประจักษ์
เธอพิสูจน์ว่าจะรักพร้อมหยิบยื่น
เธอพิสูจน์แม้นว่าผ่านล่วงนานคืน
เธอพิสูจน์จะยั่งยืนรักนิรันดร์
มากมายนักกับความรักที่เธอมอบ
มากมายนักกับคำตอบที่ให้ฉัน
มากมายนักเล็งเห็นค่าความรักกัน
มากมายนักสายสัมพันธ์แห่งสองเรา
กว่าที่ใจเธอจะหักเพราะฉันแน่
กว่าที่ใจเธอท้อแท้หรืออับเฉา
กว่าที่ใจเธออิงแอบแนบสองเรา
กว่าที่ใจเธอจะเศร้า...ฉันจะลอง
ฉันจะรับหัวใจเธอพิสูจน์
ฉันจะรับสิ่งที่พูดรักเราสอง
ฉันจะรับหมั้นไว้ใจประคอง
ฉันจะรับด้วยเราสอง..ครองใจกัน
19 สิงหาคม 2545 16:57 น.
อัลมิตรา
ในความลับ หากถามฉันรู้สึกไหม
ในความลับ ฉันตอบไม่ได้ในทุกสิ่ง
ในความลับ ลึกสุดใจให้หวาดประวิง
ในความลับ ด้วยเป็นหญิงจึงหวั่นใจ
ในความจริง ซึ้งในรักที่เธอให้เสนอ
ในความจริง มิอาจเผลอรับรักได้
ในความจริง อาจทุกข์ท้อและช้ำใจ
ในความจริง คงมิได้สมดั่งปอง
รักของเธอ ฉันก็รู้ใช่ว่าหลอก
รักของเธอ พร่ำเพ้อบอกว่าเราสอง
รักของเธอ ดุจดั่งเงาที่จำลอง
รักของเธอ อย่ามัวอ้อมปลอมหัวใจ
เป็นเช่นไร ในถ้อยคำที่หว่านหวาน
เป็นเช่นไร เหตุใดเธอจึงหวั่นไหว
เป็นเช่นไร แต่ก่อนนี้เธอมิเคยสนใจ
เป็นเช่นไร บัดนี้ใจยกให้ฉันหมดเลย
ยังอยากรู้ ความนัยที่เธอกล่าว
ยังอยากรู้ อย่าเพ่อเศร้าช่วยเฉลย
ยังอยากรู้ เหตุใดหนอกาลล่วงเลย
ยังอยากรู้ ทำไมเผย(รัก)เมื่อเจอ ..อัลมิตรา
จะจริงหรือ กับถ้อยความที่กล่าวอ้าง
จะจริงหรือ คำอำพรางเล่ห์รักหา
จะจริงหรือ ตอบได้ไหมตอบหน่อยอีกสักครา
ธนรัฐ..ตอบหน่อยเถิดหนา จะรับฟัง ...
19 สิงหาคม 2545 10:04 น.
อัลมิตรา
...ปวดแปลบทรวงสุดเศร้า............ทรมาณ
บาดเจ็บรวดร้าวราน.....................ด่าวดิ้น
กระเสือกกระสนทุรนปาน...............ปีกเด็ด เจ็บนา
ฤๅชีพเราจักสิ้น............................สืบเชื้อวิถี ฯ
...เดียวดายรันทดท้อ.................ลำพัง
หวังชีพมิจีรัง...........................ร่วงแล้ว
สิ้นหวังหมดพลัง......................ยืนหยัด
อเน็จอนาถเปรียบดั่งแก้ว............แตกร้าวยากประสาน ฯ
......