22 สิงหาคม 2545 10:28 น.
อัลมิตรา
ชาย....
.....อยากเอื้อมเด็ดดอกฟ้า..........มาถนอม
สูงสุดมือมักตรอม.......................อกไข้
เด็ดแต่ดอกพยอม.....................ยามยากชมนา
สูงก็สอยด้วยไม้.........................อาจเอื้อมเอาถึง..
หญิง...
.....เกินคำพิร่ำร้อง.....................รจนา
เกรงกริ่งประวิงครา...................คลาดคว้าง
เพียงใจสั่งมาหา.........................ดนูพี่
ขออย่าผละละขว้าง......................อย่างไร้ไมตรี ฯ
ว่าที่พ่อตา...
.....หากจิตคิดอาจเอื้อม.............ดอมดอก- ฟ้าเฮย
ปืนส่งตรงกระบอก....................กลอกกลิ้ง
มีสิบเอ็ดเดชน๊อก......................ชีพด่าว ดับนา
ขออย่ามาสะอิ้ง..........................กรุ๊งกริ๊งติงต๊อง ฯ
22 สิงหาคม 2545 10:25 น.
อัลมิตรา
.....สงสัยสิแซ่ซ้อง.......................................สรวลเส สักศก ( เฮย )
สันต์สุขซุกซวนเซ.......................................ซะซร้าว
สร่างส่งเสริมแซมสิ่ง....................................ศัพท์ศาสตร์
สวมใส่แทรกซักส้าว....................................สรรค์สร้างสรเสริญ ฯ
.....ทรวงสบสังสุทธิ์ไสร้..................................สืบสาน
โสมย์ศัพท์สิงโสตสาส์น.................................สุดซึ้ง
ซวนเซสิสงสาร.............................................โศกเส่า ซมซาน ( เฮย )
สัพพ์สิ่งสังสิทธิ์สึ้ง...........................................ซอกซ้อนสรวลสม ฯ
22 สิงหาคม 2545 08:22 น.
อัลมิตรา
เธอตามหาฉันทำไมใคร่อยากรู้
เธอตามหาเหมือนแมลงภู่ชมเกสร
เธอตามหาประหนึ่งจิตของบังอร
เธอตามหาแม้นยามนอนใจติดตรึง
หาอะไรในความไม่เที่ยงแท้
หาอะไรความไม่แน่บ่งความถึง
หาอะไรที่อยู่ในห้วงคำนึง
หาอะไรคงไม่ซึ้งซึ่งใจตน
ในชีวิตผ่านมาก็หลายหลาก
ในชีวิตอาจจำพรากรักอีกหน
ในชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งคน
ในชีวิตที่สับสนและวุ่นวาย
หรือลิขิตขีดเส้นตามกำหนด
หรือลิขิตช่างเลี้ยวลดแลสงสัย
หรือลิขิตกำหนดทางไว้อย่างไร
หรือลิขิตเป็นไปให้ได้เจอ
เธอคนนี้ที่ก้าวมาในชีวิต
เธอคนนี้ที่ขอจงคิดอย่าใจเผลอ
เธอคนนี้ฉันหวั่นไหวมากจริงเออ
เธอคนนี้ขอให้เจอ ..ในรักจริง
20 สิงหาคม 2545 22:47 น.
อัลมิตรา
...ถึงสูญเสียทรัพย์ได้................ก็หา แทนนา
เสียรักดั่งดวงตา.......................บอดสิ้น
ดั่งเข็มนับพันมา........................แทงทิ่ม
ชีวิตค่อยดับดิ้น.........................แทบเท้านงคราญฯ
20 สิงหาคม 2545 22:26 น.
อัลมิตรา
.....ดวงใจปวดเจ็บช้ำ...............ฤๅเรา ใจเอย
เขาต่อกลอนพลอดเนาว์............แน่แท้
ฆ้อนกระหน่ำขุนเขา..................ยังสั่น สะเทือนเฮย
หรือว่าเป็นผู้แพ้.......................แต่นี้มลายสูญ ฯ
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
836
