3 พฤษภาคม 2546 22:16 น.
อัลมิตรา
***ตรองความตามวิธิฉันทลักษณ์ขณพิจารณ์
ร่ายฉันท์ประพันธ์ภาณ...............................เถกิง
***ช่างเก่งกาจดุจพิชญ์วิทูอุระประเทิง
ล้ำรจนาเชิง................................................กวี
***สมยิ่งอิงวิทวัสพิลาสกวิพจี
ขอน้อมประนอมที่-......................................ฤทัย
***อีกอ้างพุทธประวัติพยาตกระจะกระไร
เชิงชั้นฉกาจใกล้.........................................กระวี
3 พฤษภาคม 2546 21:24 น.
อัลมิตรา
ร่มพวงครามงามนักประจักษ์แล้ว
ปลูกเป็นแนวแถวพุ่มเกาะกลุ่มสวย
เถาเลาะเลื้อยเปลือยกิ่งแอบอิงนวย
ลมระชวยเริงสลับกับใบงาม
กิ่งก้านเล็กเรียวรับหมายจับต้อง
ดุจมือน้องผ่องพรรณอกหวั่นหวาม
ขอบใบเรียวสากมือยามถือตาม
ผันย่ำยามงามแท้ครั้นแลชม
ใบโดดเดี่ยวเขียวขจีรูปรีคู่
กว้างพอดูชูกิ่งพลิ้วพริ้งสม
ดอกม่วงครามล้ำเลอจนเผลอดม
ครั้งลู่ลมช่อห้อยย้อยง่ามใบ
ดูกลีบเลี้ยงเรียงรายโคนชิดเชื่อม
หมายโอบเอื้อมเด็ดดอมจักหอมไหม ?
ปลายดอกแยกแฉกดาวพราวประไพ
งามเหลือใจไขว่คว้าอุราปอง
เกสรมีสี่อันแพร่พันธ์พฤกษ์
ยามตราตรึกนึกถึงคะนึงผอง
เผยความงามห้ามใครหมายเมียงมอง
คงจักต้องตรอมใจหากไป่เชย
ผลติดอยู่คู่ท่อคลอกลีบดอก
มีขนออกหนาแน่นทดแทนเอ๋ย
ดอกสะพรั่งครั้งหนาวทุกคราวเคย
กาลล่วงเลยฤดูแล้งเปลี่ยนแปลงไป
ดอกจักโรยโปรยร่วงเป็นห่วงนัก
อันความรักจักร้างเหิรห่างไหม
ดอกม่วงครามยามหล่นระคนไกล
หากหัวใจอย่าเลือนบิดเบือนกลาย
โอ้คนงามยามชมภิรมย์แล้ว
ดอกม่วงแพร้วครามพลิ้วละลิ่วหาย
พี่กับน้องปองรักมิพรากกาย
ดังความหมายพวงครามยามดอกบาน
3 พฤษภาคม 2546 21:05 น.
อัลมิตรา
คลื่นกระเซ็นเป็นฟองละอองเกล็ด
ดังพลอยเพชรเม็ดงามเกินคำกล่าว
ต้องแสงเรื่องเหลืองทองผ่องแพรวพราว
สุกสกาวราวว่าจินดามณี
บังเกิดรุ้งพุ่งฟ้าเวหาห้วง
ช่างโชติช่วงเฉิดฉันท์พลันแทนที่
เลื่อมระวีเริงระรื่นชื่นฤดี
แสนเปรมปรีด์ที่เยือนมิเลือนลืม ฯ
30 เมษายน 2546 15:57 น.
อัลมิตรา
..๏ ขอนอบน้อมอภิวาทพระรัตน์คุณะประเสริฐ
องค์ชินวรพระคุณเลิศ...................พิไล
ใจมั่นหมายอนุศาสนีสิริประไพ
ธรรมแห่งพระพุทธองค์ใด.............อดุลย์
..๏ ก้มกราบมวลอรหันต์และสงฆ์มุนิวิทุร
คงกัลยาณศิลคุณ...........................และเกียรติ์
น้อมจิตตรง ณ กตัญญุตาคุรุเสถียร
มารดาบิดาพระคุณเจียร................จรูญ
..๏ อีกปวงปราชญ์วิทวัสประสิทธิ์คติพิทูร
อาจารย์และครูวิทูบูรพ..................ปณาม
ทั้งทวยเทพอกนิษฐ์พิสิฐ ธ อภิราม
องค์พิฆเนศพิเศษภาม..................วิชา
..๏ ข้า ฯ ขอร่ายกวิวรรณกรรม สินกถา
คงแบบบุราณผิว่าพา.....................สราญ
หากผิดแผกพิธิฉันทลักษณ์ขณะพิจารณ์
วอนมวลมุนีวิชาชาญ....................ประดน ๚ะ๛
29 เมษายน 2546 23:06 น.
อัลมิตรา
เพลินลมแผ่วเพรียกผ่านเพี้ยงกานท์กล่อม
ถ้อยถนอมแนบน้องปองขับขาน
อุ่นไอแอบอิงใจตราบวายปราณ
เคียงนงคราญครั้นคลาดมิอาจเชย
ผันคืนเพียงวันแผกมิแปลกเปลี่ยน
แจ้วจำเนียรจิตคนึงจึงเอื้อนเอ่ย
ลมระรวยช่วยปลอบพินอบเคย
จอมขวัญเอ๋ยเพียงพร่ำหมายย้ำความ
สิ้นแสงสูรย์เสื่อมศรีรัศมีฉาย
ทิวากรายราตรีเยือนเตือนใจหวาม
ดาวกระพริบระยิบระยับวับแวววาม
ล่วงฤกษ์ยามยากร้างจากอางค์อร
แขนขอโอบเอนกายหมายเคียงข้าง
เชยชมพลางกอดกายแม่สายสมร
ฤๅพรุ่งพราวคราวพรากยากจากจร
ตะวันรอนใจร่ำจำห่างนวล
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
996
