๏ เพื่อการใด ?

อัลมิตรา

๏ ในระหว่างว่างเว้นประเด็นเขียน

อัลมิตรา

๏ ยามอาทิตย์อัสดง

อัลมิตรา

๏ เขียนไว้ที่หัวใจ

อัลมิตรา

 

..๏ ความเงียบงำทำให้ได้ย้อนนึก
ความรู้สึกครั้งเก่าที่เฝ้าหลอน
ความทรงจำจากใจคล้ายบั่นทอน
ความอาวรณ์ห่วงหาแสนตราตรึง

เพียงเพราะเธอจากกันเมื่อวันผ่าน
เพียงวันวานห่างไกลให้คิดถึง
เพียงอยากลืมแต่กลับจำเพ้อรำพึง
เพียงหวังพึ่งบางวิธีที่ทำใจ

อยากจะลืมเรื่องราวคราวครั้งก่อน
อยากลิดรอนเสน่หาคราเคียงใกล้
อยากลบรอยแผลลึกที่ผนึกใน
อยากคงไว้ความหนาวเหน็บที่เจ็บเดิม

เพราะความรักมากระทำเราจำได้
เพราะหัวใจเจ็บจำนำซ่อมเสริม
เพราะเวลาที่ผ่านไปใช้ช่วยเติม
เพราะเราเริ่มโตพอก็เข้าใจ

เขียนไว้ตรงที่ใจให้รู้สึก
เขียนไว้นึกเธอทำช้ำตรงไหน
เขียนให้ชัดสัตย์ซื่อสื่อออกไป
เขียนที่ในจิตจำเธอทำเรา

เขียนไว้เตือนจิตใจให้ระลึก
เขียนไว้ตรึกตรองดูผู้โง่เขลา
เขียนไว้ย้ำคำว่าอย่าใจเบา
เขียนไว้เฝ้าเตือนเสมอ "เธอหลอกลวง"  ๚ะ๛


 
การเดินทางที่ยาวไกล
เดินไปไม่รู้ไม่เห็นไม่คำนึงถึงจุดหมาย
ต่างคนต่างเดินโดดเดี่ยวเดียวดาย
ตามสายทางชีวิตของตน

ขันแข่งแย่งยื้อซื้อขาย
อับอายเอิบอิ่มยิ้มย่องร้องไห้ไปกลับสับสน
สรรพอารมณ์สังขารคลุกเคล้าคละปะปน
วิสัยคน ระคนระคายไม่วายวาง

ฉันพยายามเดินตามหาความหมาย
กล้าเผชิญดีร้ายสิ่งกีดขวาง
มุ่งมั่นฟันฝ่าผองภัยในหนทาง
หวังใจฉันจะสว่างท่ามกลางความมืดมน

 				

๏ ในโลกฝัน อันหลอกลวง

อัลมิตรา

๏  เ พ ร า ะ บ า ง ใ ค ร เ ขี ย น พ ร่ำ ลำ นำ ซึ้ ง
ค ล้ า ย ฉุ ด ดึ ง ใ ห้ ห ว า ม ใ น ค ว าม ฝั น
หั ว ใ จ จึ ง ล่ อ ง ล อ ย พ ล อ ย ต า ม กั น
ก ล า ย พ อ ก พู น ผู ก พั น แ ต่ นั้ น ม า
 
เ มื่ อ บ า ง ใ ค ร ค น นั้ น พ ลั น แ ป ร เ ป ลี่ ย น
ทุ ก ถ้ อ ย เ ขี ย น ค ว า ม จำ น ง มิ ส่ ง ห า
ค ร า ว แ อ บ อ่ า น ก็ เ ห มื อ น เ ก ลื่ อ น น้ำ ต า
ที่ ผ่ า น ม า  ค น เ ข ล า คื อ เ ร า เ ที ย ว

ก ว่ า จ ะ รู้ สำ นึ ก , ก ว่ า ต รึ ก ต ร อ ง
จ บ ค ว า ม ห ลั ง ทั้ ง ผ อ ง มิ ข้ อ ง เ กี่ ย ว
เ ผ ชิ ญ ฝั น เ ค ว้ ง ค ว้ า ง อ้ า ง ว้ า ง เ ดี ย ว
ต้ อ ง เ ป ล่ า เ ป ลี่ ย ว ช อ ก ช้ำ โ ด ย ลำ พั ง

ห า ก โ ล ก ฝั น นั้ น ล ว ง บ่ ว ง อั ก ษ ร
ทุ ก บ ท ก ล อ น , ทุ ก นิ ย า ม ใ น ค ว า ม ห ลั ง 
เ ร า จำ ใ จ ป ล่ อ ย ป ล ะ ป ร า ศ ป ร ะ ทั ง
กำ ชั บ สั่ ง หั ว ใ จ ใ ห้ ลื ม เ ลื อ น

ถึ ง บ า ง ใ ค ร ใ น ฝั น อั น ห ล อ ก ล ว ง
จ า ก ห่ ว ง ห ว ง ก ลั บ ก ล า ย ไ ม่ เ ส มื อ น
ย า ม ท บ ท ว น บ า ง ก ล อ น ยั ง ย้ อ น เ ตื อ น
แ ท้ ฟั่ น เ ฟื อ น เ สี ย เ ว ล า น่ า เ สี ย ด า ย ๚ะ๛